Adultery విజయ స్వప్నం

Member

0

0%

Status

Offline

Posts

210

Likes

129

Rep

0

Bits

601

5

Years of Service

LEVEL 1
70 XP
“వాట్స్ యువర్ నేమ్?”
పదినిమిషాల నిశ్శబ్దాన్ని అతిప్రయత్నం మీద భంగపరుస్తూ విజయ తన ఎదురుగుండా నిలబడి ఉన్న మెరుపుతీగను అడిగింది. ఆ మెరుపు తీగ ఏదోచెప్పిందిగానీ ఆమాటలు విజయ వినిపించుకోలేదు. ఎందుకంటే ఆ అమ్మాయిని చూసీచూడగానే అద్భుతమైన ఆమె సౌందర్యం విజయను దాదాపు కట్టిపడేసింది.

ఆమెను నఖశిఖపర్యంతం చూస్తూ ఉండటంలోనే పదినిమిషాలు గడిచిపోయినవిషయం విజయకు తెలియలేదు.
ఆదివారం ఆఫీస్ కి సెలవు కావడంతో, బాగా తెల్లవారాక ఎనిమిదింటికి నిద్రలేచి స్నానంచేసిన తరవాత బద్దకంగా ఉండడంతో బ్రెడ్ టోస్ట్ తో ఆమ్లెట్ తయారు చేసుకొని తింటూ గ్లాస్ లో ఒక లార్జ్ పెగ్ విస్కీ, సోడా కలుపుకొని నెమ్మదిగా సిప్ చేస్తూ రిలాక్స్ డ్ గా టీవీ చూస్తున్న విజయకు కాలింగ్ బెల్ వినపడింది. “ఎవరై ఉంటారబ్బా” అనుకుంటూ ఉండగానే గుర్తొచ్చింది, పనిమనిషి మానేసి వారమైందని.

పోయిన ఆదివారమే పనిమనిషి “మా ఊరు పోతుండానమ్మగారూ. మా అమ్మాయి కడుపుతో ఉండాది. నిన్ననే మా అల్లుడి కాడి నుండి ఉత్తరం వచ్చింది. ఆరోనెల. సూసుకోడానికి ఒవురూ నేరు. మరో నాలుగునెల్లదాకా రాలేనమ్మా”.అని చెప్పి విజయ దగ్గర తాను దాచుకున్న డబ్బు మొత్తం తీసుకొని వెళ్ళిపోయింది.
” కాస్త చదువుకున్న అమ్మాయి ఎవరైనా ఉంటే తనకు సర్వెంట్ మెయిడ్ గా చూసిపెట్టము ” ని విజయ తన ఆఫీసులో పనిచేస్తున్న వారిలో

చాలా మందికి వారం క్రితమే చెప్పి ఉంచింది ఎందుకంటే, తను ఇంటిలో
లేనప్పుడు వచ్చే ఫోన్ లు ఆన్సర్ చేయడానికి కాస్తయినా ఇంగ్లీషు తెలిసిన వారయితే మంచిదని. పాత పనిమనిషితో ఈ విషయంలో చాలా ఇబ్బందులు పడాల్సి వచ్చింది.
నిన్న రాత్రే తన కొలీగ్ ఫోన్ చేసి చెప్పింది, తనకు తెలిసిన ఒక అమ్మాయి విజయ అవసరానికి సరిగ్గా సరిపోతుందని. ఆమె ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయే అయినా ప్రస్తుతం చాలా కష్టాలలో ఉన్నదనీ, కాస్తసెన్సిటివ్ గా చూసుకోమనీ, ఆదివారం ప్రొద్దున్నే నిన్ను కలవమని చెప్పానని కూడా చెప్పింది.

కాలింగ్ బెల్ విని, టీపాయ్ మీద ఉన్న విస్కీ బాటిలూ, సోడా సీసా ఫ్రిజ్ లో పెట్టి తలుపు తీసిన విజయ కళ్ళ ముందు కనబడిన మెరుపు తీగె బహుశా తన కొలీగ్ చెప్పిన అమ్మాయేనని అర్థమైంది. ఎందుకంటే ఆ టైములో ఆ ఇంటికి ఎవరూ వచ్చే అవకాశం లేదు. ఆధునికత ఉట్టిపడే బంగ్లా, బయట పోర్టికో, ఒక ప్రక్కగా గెస్ట్ హౌస్, గేటు నుండి గుమ్మం వరకూ పొడవయిన రహదారి, దారికిరువైపులా పూల కుండీలతో చాలా ఠీవిగా కనిపిస్తుంది. ఆ మాటకొస్తే ఆలొకాలిటీలోని ఇళ్ళన్నీ దాదాపు ఆ తరహాలోనే ఉంటాయి.
ఆ అమ్మాయి గురించిన మరికొన్ని సంగతులు ఫోన్ లో కొలీగ్ చెప్పింది. ఈ అమ్మాయి మొన్ననే టెంత్ పాసయ్యింది. తల్లితండ్రులు పోయినేడాదే సడన్ గా ఆక్సిడెంట్ లో పోవడంతో ఆమె ఒంటరిదైపోయింది. ఒంటరిగా బ్రతుకుతూ ఉండడంతోనూ, బయట ఉద్యోగాల వేటలో ఉండడంతోనూ కాబోలు చీరె ధరించి ఉంది.
తల్లితండ్రులది ప్రేమ వివాహం కావడంతో వారింటికి బంధువుల రాకపోకలు ముందునుంచీ తక్కువగా ఉండేవి. పెద్దగా ఆస్థిపాస్తులు

లేకపోవడంతోనూ, పైగా ఆడపిల్ల కావడంతోనూ బంధువులు ఎవరూ ఆమెను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. తల్లితండ్రులు మిగిల్చిపోయిన కాస్త ఆస్తినీ స్నేహితుల సాయంతో అమ్మేసి, వచ్చిన డబ్బునూ, ఇన్సూరెన్స్ అమౌంటునూ కలిపి బ్యాంకులో ఫిక్స్ డ్ డిపాజిట్ గా వేసుకుని, ఒక చిన్న రూమ్ తీసుకుని ఉంటూ, ఒక ఫైనాన్స్ కంపెనీలో చిన్న ఉద్యోగంలో చేరి, వీలు చిక్కినప్పుడు తెలిసిన పిల్లలకు ట్యూషన్ లు చెప్పుకుంటూ, ఒకప్రక్క ప్రైవేటు గా ఇంటర్ మీడియట్ చదువుతోందని కూడా కొలీగ్ చెప్పింది. స్కూల్లో ఉండగా ఫస్ట్ రాంకర్ అనీ, చదువు తప్ప మరో ధ్యాస కూడా ఉండేది కాదని తెలిసింది.
“బ్యాంకులో పనిచేస్తున్న రాధగారు పంపించారండీ, విజయగారు మీరేనాండీ? “అని చాలా నమ్రతగా అడిగిన ఆఅమ్మాయికి తలూపి లోనికి దారిచ్చింది. తను సోఫాలో కూర్చొని, ఆఅమ్మాయినే తదేకంగా చూడసాగింది.

ఐదున్నర అడుగులు ఉంటుందేమో? తన ప్రక్కనుండి వెళుతున్నప్పుడు తన చెవుల వరకూ హైటున్నట్లు గమనించింది. పొడవైన
మెడతో, నిమ్మపండు రంగుతో మిసమిసలాడిపోతూ చాలా అందంగా ఉంది. ఒకప్పుడు బాగా బ్రతికిన అమ్మాయని తెలుస్తూనే ఉంది? కాళ్ళకు వెండి పట్టీలున్నాయి. చెవులకు జూకాలు వ్రేలాడుతున్నాయి. చక్కగా కోటేరువేసిన
ముక్కుచివర చిన్న ముక్కుపుడక తళుక్కుమంటోంది. చీర కట్టడం కొత్త కావడంతోనేమో, చాలా శ్రద్ధ తీసుకొని కట్టుకున్నట్లు ఉంది. షోకేసులో

బొమ్మలా, చీర శరీరానికి బాగా హత్తుకుని ఉండడంతో శరీరంలోని వంపులు తీర్చిదిద్దినట్లు కనిపిస్తున్నాయి. ఛాతీ దగ్గరా,
హిప్స్ దగ్గరా బాగా వైడ్ గా ఉన్న బాడీ. నడుం దగ్గర మాత్రం సన్నగా ఉండి బాగా వంపు తిరిగింది. మనిషి మాత్రం నాజూకుగా ఉండడంతో, ఎత్తైన పిరుదులతో పొడవుగా కనిపిస్తోంది. పెద్ద పెద్ద కళ్ళను ఆల్చిప్పల్లా ఇంతింత చేసుకుని

అమాయకంగా త్రిప్పుతూ గదిలోని ఖరీదయిన వస్తువుల్నీ, షాండ్లియర్ నూ, వాల్ టు వాల్ కార్పెట్ నూ, గోడలకున్న నిలువెత్తు తైలవర్ణచిత్రాలనూ చూడసాగింది. మొహంలో హైస్కూల్ పిల్లలకుండే లేతదనం ఇంకా పోలేదు.

|తెలుగుసెక్స్కథలు డాట్ కం ఉత్తమ కథలను చదవండి !

విజయ తననే చూస్తూ ఉండడం గమనించి, కాస్త సిగ్గుపడి, తల దించుకుంది. దాంతో విజయ తనచూపులతోనే ఆఅమ్మాయి శరీరాన్ని ఆపాదమస్తకం తడిమేయసాగింది. చాలాసంప్రదాయంగా పెరిగిన అమ్మాయిలా కనిపిస్తోంది. మొహానికీ, పాదాలకూ లైట్ గా పసుపు రాసుకుంది. కళ్ళకు కాటుక పెట్టుకుని, రెండు చేతులకూ గాజులు వేసుకుంది. ఈకాలం అమ్మాయిలా లేదు. మెడలో సన్నని గోల్డ్ చైన్ వేసుకుంది. పొడవుగా పెట్టుకున్న తిలకం బొట్టు క్రింద అద్దిన కుంకుమనూ, పిరుదులు దాటి ఉన్న పొడవైన, ఒత్తైన, నల్లని జడలో గుచ్చిన గన్నేరు పువ్వునూ చూస్తే అప్పుడే దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుని వచ్చినట్లుగా ఉంది. ఆమెను చూస్తూ ఉంటే చాలా అహ్లాదంగా ఉంది.

దానికి తోడు చీర కట్టు ఆమె అందాలను ద్విగుణీకృతం చేస్తోంది. పైట చెంగుని నడుం వెనుక నుంచి తిప్పి కొసను కుడిచేతితో సుతారంగా పట్టుకుని ఉంది. బొడ్డు పైకి చీర కట్టడంతో ఆమె పిరుదులు బాగా ఎత్తుగా కనిపిస్తున్నాయి. చాలాసేపటి నుండి తీసుకుంటున్న విస్కీ మత్తు బాగా తలకెక్కి ఉండడం వల్ల విజయ మూడ్ కూడా మంచి రొమాంటిక్ గా ఉంది.. విజయచూపులు ఆ అమ్మాయి నడుం భాగానికీ, చీరక్రింద కప్పడిపోయిన ఎతైనవక్షసంపదకూ మధ్య చురుగ్గా కదులుతూ ఎత్తు పల్లాలని బేరీజు వేయసాగాయి. ఆఅమ్మాయి వేసుకున్న బిగుతుజాకెట్ లో నుండి ఉబికివస్తున్నట్లున్న పాలిండ్ల షేపును పైట పూర్తిగా దాచలేకపోతోంది. జాకెట్ కు, నడుం వద్ద బిగించి కట్టిన చీరకట్టుకు మధ్య అరచెయ్యి మందాన కనిపిస్తున్న తెల్లని పొట్టపై నున్న మడతల్లో విజయ చూపు ఇరుక్కుపోయింది. గతంలో ఎవరిని చూసినా తన మనసులో ఇటువంటి

సంచలనం కలగలేదు. ఎందుకో గాని ఈఅమ్మాయిని పదేపదే చూడాలనిపిస్తోంది. ఏవేవో తియ్యటి ఆలోచనలు వస్తున్నాయి. ఇలాంటి అందమైన అమ్మాయిని సెలెక్ట్ చేసి పంపిన తన కొలీగ్ కు మనసులోనే థాంక్స్ చెప్పుకుంది విజయ.

విజయకు మొన్ననే నలభై దాటాయి. భర్త గల్ఫ్ లో పనిచేస్తుంటాడు. ఒక్కడే కొడుకు. బెంగుళూరులో పని చేస్తుంటాడు. పెళ్ళి కాలేదు. నిజానికి విజయకు ఉద్యోగం చేయాల్సిన అవసరం లేదు. కేవలం కాలక్షేపం కోసం చేస్తోంది. కావాల్సినంత డబ్బు. ఏ బాదర బందీ లేదు. దేనికీ లోటులేదు. జీవితం వడ్డించిన విస్తరిలా సాగిపోతోంది. రోజులు మాత్రం ఒంటరిగా, బోరుగా గడుస్తున్నాయి. భర్త సరదాగా అలవాటు చేసిన ‘మందు ‘ , ఇప్పుడు టైం పాస్ కు ఉపయోగపడుతోంది. పార్టీల్లో ఫామిలీ అంతా తాగుతారు. తండ్రీ కొడుకులిద్దరూ ఎప్పుడొచ్చినా ఫారిన్ సరుకు తెచ్చి పడేస్తూ ఉంటారు.

విజయ చూపులు ఎక్కడ చిక్కుకున్నాయో గమనించిన అమ్మాయి, సిగ్గుగా, “ఏమిటీ? ఈ మేడం తినేసేలా చూస్తోంది.” అనుకుంటూ తన పొడవాటి పైట చెంగును సర్దుకుంది గాభరాగా. ఆగాజుల గలగలలతో ఉలిక్కిపడి ఈలోకంలోకి వచ్చిన విజయ “ఇదేమిటీ? ఎప్పుడూ ఇలా కాలేదు. చివరికి అందమైన మగాళ్ళను చూసినప్పుడు కూడా ఇటువంటి ఫీలింగ్ కలగలేదు . తనకేమైందివాళ? బహుశా గత కొన్ని నెలలుగా, భర్తకు దూరమై ఉండడం వల్లనేమో” అనుకుని తల ఒకసారి విదిలించింది.
“నీ పేరు? ” మళ్ళీ అడిగిందామెను.

ఇదేమిటి, ఈ మేడమ్ మళ్ళీ అడుగుతోంది, అనుకుని మళ్ళీ చెప్పింది. “స్వప్న! మేడం”. వీణ మీటినట్లుగా అనిపించింది విజయకు.
 
  • Like
Reactions: idrisbasha
OP
A
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

210

Likes

129

Rep

0

Bits

601

5

Years of Service

LEVEL 1
70 XP
“గుడ్ నేమ్! నిలబడే ఉన్నట్టున్నావు. ఇలా కూర్చో,” తన ప్రక్కనున్న సోఫా వైపు చూపించింది.
“ఫర్వాలేదు మేడమ్. ” చాలా ఒబీడియంట్ గా చెప్పింది.
“నో నో, ……….. ఫార్మాలిటీస్, నువ్వు ఫ్రీగా మూవ్ కావచ్చు. ఇది నీ ఇల్లే అనుకో”. అనగానే,
నెమ్మదిగా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ సోఫా వైపు చాలా నాజుగ్గా ఆమె నడుస్తుంటే, కాళ్ళ పట్టీలు సన్నగా లయబద్దంగా
మోగుతుంటే, విజయ ముచ్చటగా చూసింది. కాస్త ఎత్తైన కాళ్ళు కావటంతో, పిరుదులు బాగా షేప్ వచ్చి పొంకంగా కనిపిస్తున్నాయి.
సోఫా అంచు మీద మొహమాటంగా ముందుకి వంగి కూర్చుంది. అది ప్రక్క సోఫా కావడంతో, స్వప్న సైడ్ వ్యూలో విజయ కు కనిపించసాగింది. పొందికైన చీరకట్టులో సన్ననినడుము ఎంతటి మగాడినైనా పడగొట్టేసేలా ఉంది. పైటప్రక్క సందులోంచి కనిపిస్తున్న పాలిండ్లు ఎత్తుగా ఉండి వంగుని కూర్చోవడంతో దాదాపుగా ఆమె మోకాళ్ళకు తగులుతున్నాయి. పిరుదులు దాటిన ఒత్తైన ఆమె నల్లని జడకొసను మడతలు వేసి క్లిప్ పెట్టి ముడిలా
వేసింది. గోల్డ్ స్పాట్ రంగు చీర. బొడ్డు పైన కుచ్చిళ్ళు, తెలుపు రంగు జాకెట్టు. పొడవు చేతులు. లోపల బ్రా చాలా బిగించి కట్టినట్టుగా తెలుస్తోంది. నున్నని మెడమీద సన్నని గోల్డ్ చైన్ చాలా సెక్సీగా కనిపిస్తోంది. మిగిలిన పొడవైన మెడ అంతా ఓపెనే. చీర కప్పెయ్యడం వలన, జాకెట్ ముందు ఎంత ఓపెన్ గా ఉందో తెలియడం లేదు. బలమైన పిరుదుల షేపులు ఊరిస్తున్నాయి.
“చాలా సుకుమారంగా కనిపిస్తున్నావ్, ఇంటి పనులు చేయగలవా,” అడిగింది విజయ.

“చేస్తాను మేడమ్,” మేడం ఇంప్రెస్స్ కాలేదేమోనని కంగారుగా చెప్పింది.
గాభరాగా చెప్పిన ఆమె తీరు చూసి విజయ సన్నగా నవ్వు కుంది.
ఎంత ఆపుకుందామనుకున్నా, నాజుకైన ఆమె స్టక్చర్ వైపే చూపులు పోతోంటే, ఇక తట్టుకోలేక తన విస్కీ గ్లాసు కోసం ఫ్రిజ్ వైపు నడిచింది. గ్లాస్ లోనికి విస్కీ వంపుకొని, సోడా కలుపుకొంటుంటే , స్వప్న చాలా వింతగానూ కాస్త భయం గానూ చూసింది. మరొక గ్లాసులో ఆరంజ్ కూల్డింగ్ పోసి, తీసుకువచ్చి స్వప్నకు ఇచ్చింది. మొహమాటపడుతూనే తీసుకుంటూ స్వప్న గమనించింది మాడమ్ నుండి వస్తున్న ఘాటైన వాసనను. అప్పుడు అర్ధమైంది స్వప్నకు అప్పటి వరకు ఆగదిలో వస్తున్న వాసనకు కారణమేమిటో. దూరం నుండి నడిచి వచ్చిందేమో గబగబా రెండు గ్రుక్కలు కూల్ డ్రింక్ త్రాగింది.
అటూఇట
ముడుచు
అటూఇటూ తిరుగుతూ మాట్లాడుతున్నట్లుగా స్వప్న కూర్చున్న సోఫా చుట్టూ తిరుగుతూ స్వప్న షేపులను అన్ని వేపులా చూస్తూ విజయ అడగసాగింది.
“రాధ నీ విషయాలన్నీ ఫోన్ లో చెప్పింది. ఎక్కడ ఉంటున్నావ్”
“జూనియర్ కాలేజీ ప్రక్కనే మేడమ్”
“అబ్బో చాలా దూరమే. ఎంతిస్తున్నావ్ రూముకి ?”
‘ఐదు వందలు మేడమ్.”

సన్నని గులాబీ రంగు స్వప్నపెదాలు మెల్లగా కూల్డింక్ రంగు సంతరించుకుంటున్నాయి. స్వప్న పెదాల కొసల నుండి కూల్ డ్రింక్ చుక్క’

జారబోతూ ఉంటే, విజయమనసు లయతప్పింది. ఆచుక్కను అందుకునే
మగాడెక్కడ ఉన్నాడో అనుకోగానే కొంచం జెలసీగా అనిపించింది. ఇంతలో స్వప్న పెదాల మధ్యనుండి సర్రున దూసుకొచ్చిన సన్నని నాలుక, ఆ చుక్కని లోనికి లాగుకొంది. స్వప్నను పొదివి పట్టుకుని ఆమెతో కూల్ డ్రింక్ తాగిస్తూ, ఆరంజ్ కలర్ లోనికి మారుతున్న ఆమె పెదాలను ముద్దాడుతూ, ఆమె అధరామృతాన్ని ఆస్వాదిస్తూ, ఓహ్.. ఊహిస్తూంటేనే ఆ సీన్ చాలాబాగుంది. ఎవరో ఆ అదృష్టవంతుడు.
ఇంతటి అందం ఎవడో అనామకుడి చేతిలో పడిపోవలసిందేనా అని మనసు కొంచెం బాధగా మూలిగింది. సరైన జతకడు దొరకాలేగానీ, తన అందాలన్నీ మెత్తని పరుపులపై ఆరబోసి, నునుసిగ్గుతో తనసొగసులన్నీ మనస్పూర్తిగా ఎవరో ఒకరికి మాత్రమే సమర్పణం చేసుకొని స్వర్గ విహారం చేసే సంప్రదాయపు స్త్రీ లా కనిపిస్తున్న ఈ పద్మినీ జాతి కన్య ఎవరి స్వంతమో?
తనే మగాడైతేనా? ఒక్కసారి అనిపించింది. కాకపోతేనేం, తను ఇప్పుడు మాత్రం ఆ అదృష్టం పొందలేదా? అయినా ఆ అవకాశం తనెందుకు తీసుకోకూడదు.? అనుకోగానే మనసు తీయగా మూలిగింది.
తిరుగుత
‘ఛ..ఛ ఇదేమిటి , ఈ లెస్బియన్ ఆలోచనలు సుళ్ళు తిరుగుతున్నాయ్ తనలో’ అని ఉలిక్కి పడింది.
ఫ్రిజ్ దగ్గరకు వెళ్ళి మరలా కూల్ డ్రింక్ తీసుకొచ్చి, ఖాళీ అయిన స్వప్న గ్లాసును నింపుతూ ఓరగా స్వప్న జాకెట్ పై సందు కోసం వెతికింది.
మరలా
అయి
“ఊ_ హు” పైట, పిన్నులతో బిగించేసి ఉన్నట్టుంది.

ఒక్కసారిగా తన ఆలోచనలు కాలేజీ రోజులకు మళ్ళాయి. ‘తను లెస్బియన్ సినిమాలు చాలా చూసిందిగానీ, తనను అంతగా ఆకట్టుకున్న అమ్మాయెవరూ తగలకపోవడంతో అంతగా అడ్వాన్స్ అయ్యే అవకాశం ఎప్పుడూ రాలేదు. హాస్టల్ లో ఎన్నో జంటల్ని చూసింది. తనకు కూడా సైట్ కొట్టిన అమ్మాయిలున్నారు. నిజానికి ముద్దులు, కౌగిలింతలూ, మంచం మీద ఒకరిపై ఒకరు పడి దొర్లడాలూ వంటి పైపై వ్యవహారాల వేళాకోళాలు దాదాపు చాల మంది హాస్టల్లో ఉండే అమ్మాయిలకు కామన్. అవి చాలావరకూ కాజువల్ గా ఉండేవే గానీ, మరీ అంత సీరియస్ గా ఉండేవి కాదు. తను కూడా అటువంటి వాటికి ఎక్సెప్షనేమీ కాదు. అయితే అంతకు మించి పూర్తి (?) వ్యవహారం ఎవరితోనూ సాగలేదు. అయినా తప్పేముంది. ఈ అమ్మాయితోనే మొదలుపెడితే పోయిందేముంది. మెల్లగా ముగ్గులోకి లాగగల్గితే ? ఒంటరిది. కష్టాలలో ఉంది. చెప్పుకోడానికి ఎవరూ లేనట్టున్నారు.” అన్న ఆలోచన వచ్చాక మనసు కొంచెం తెరిపిన పడింది.

ఒంటరి ఆడపిల్ల అంటే మగాళ్ళకే కాదూ, ఆడాళ్ళకూ లోకువేనేమో ? అనుకోగానే నవ్వు వచ్చింది. అయినా తనేమీ కడుపు చెయ్యబోవడం లేదు, వేరే అన్యాయం చేయడం లేదు కదా. తను కోపరేట్ చేసినా, చేయక పోయినా ఇద్దరిలో ఎవరికీ పోయేదేమీ లేదు అని సర్దిచెప్పుకుంది. తన
ఆలోచనలలో స్పష్టత రాగానే విజయలో కొంచెం హుషారు వచ్చింది. జాగ్రత్తగా డీల్ చెయ్యాలి అనుకుంది.
ఇటు విజయ ఆలోచనలు ఇలా సాగుతూంటే అటు స్వప్న ఆలోచనలు మరోరకంగా సాగుతున్నాయ్. కొంపతీసి తను ఈ మాడమ్ కి గానీ నచ్చలేదా?
రాధామేడమ్ ఈ ఇంట్లో పనిగురించి చెప్పగానే తను చాలా సంతోషించింది. విజయా మేడమ్ చాలా రిచ్ అనీ, పేమెంట్ విషయంలో చాలా లిబరల్ గా ఉంటారనీ చెప్పింది. ఈమె దగ్గర
జాయిన్ అయితే చాలు, బహుశా వేరే ఏ చోటా పనులు చేయాల్సిన అవసరం లేకపోవచ్చనీ కూడా

చెప్పింది. ఆమె మాటల్ని బట్టి విజయను ఇంప్రెస్ చేస్తే మంచి జీతం దొరుకుతుందనీ ఆశ పడింది. శుభ్రంగా తయారై విజయ అడ్రెస్ వెతుక్కుంటూ వచ్చింది. చాలా ఈజీగా దొరికింది. సిటీలో చాలా పోష్ లొకాలిటీలో కట్టబడ్డ బంగ్లా అది. బయట ఔట్ హౌస్ తో చాలా అందంగా ఉందనుకొంది. మంచి ఇంట్లో ఉద్యోగమని సరదా పడింది. తీరా ఇప్పుడు చూస్తే పని పాడయ్యేలా ఉంది. ఈ మాడమ్ ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా తననే గుచ్చి గుచ్చి చూస్తోంది. తను గానీ నచ్చలేదా? కొత్తచోట, కొత్తపనిలో చేరటం కోసమని తనేమో శుభ్రంగా తయారై రావడమే తప్పైందేమో? నిజమే, పనిమనిషి పనిమనిషి లా ఉండాలి గానీ, ఏదో ఫాషన్ షో కి వెళ్ళినట్లుగా వెళ్ళితే ఎలాగ. అని మనసులో తనను తాను తిట్టుకుంది. బహుశా తను ఉండేచోటు దూరమైందనుకుంటుందేమో? దానివల్ల లేట్ గా పనిలోకి వస్తాననుకుంటుందేమో? విజయ కాజువల్ గా అప్పటివరకూ అడిగిన మామూలు ప్రశ్నల్నే భూతద్దంలో చూసుకుంటూ పరిపరి విధాలుగా స్వప్న ఆలోచనలు పోతున్నాయి.
“మీరు చెప్పిన అన్ని పనులూ చేస్తాను మేడమ్. హౌస్ క్లీనింగ్ నుండి కుకింగ్ వరకూ. మీరు ఆఫీస్ కి వెళ్ళేలోగానే పనులన్నీ కంప్లీట్ చేయగలను. కావాలంటే మీరు కొన్నిరోజులు టెస్టింగ్ గా చూసినతర్వాత తీసుకోవచ్చు మాడమ్,” చాలా కాన్ఫిడెంట్ గా చెప్పాననుకుంటూ కొద్దిగా ఆగింది. ఇంగ్లీష్ కలిసిన చక్కని ఆక్సెంట్ తో పలుకుతున్న స్వప్న మాటలకు ముగ్ధురాలౌతూ తన ఆలోచనల నుంచి బయట పడింది విజయ,
‘ఫర్వాలేదు స్వప్నా( మొదటిసారి పేరు పెట్టి పిలుస్తుంటేనే ఏదో పులకరింత గా ఉంది) చూస్తున్నావుగా, నేనొక్కదాన్ని. రోజంతా ఆఫీసులోనే ఉంటాను. రిలాక్స్ గా నువ్వు ఇంటి పనిచేసుకోవచ్చు.”
 
  • Like
Reactions: idrisbasha
OP
A
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

210

Likes

129

Rep

0

Bits

601

5

Years of Service

LEVEL 1
70 XP
మేడమ్ మట్లాడుతుంటే, మొదట్లో స్వప్నకు తను వింటున్నది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. అంటే… అంటే… మేడం తనను ఆక్సెప్ట్ చేసినట్లేనన్న మాట. అర్ధం కాగానే ఎగిరి గంతేయాలనిపించింది.
విజయ చెప్పుకుపోతోంది.

“ఇల్లుమాత్రం నీట్ గా మెయింటెయిన్ చెయ్యాలి. అందంగా , “నీ” లా ఉంచాలి,” అంది “నీ” అన్న మాటను స్టెస్ చేస్తూ స్వప్న వైపు కొంటెగా చూసింది.

స్వప్నబుగ్గలు సిగ్గుల మొగ్గలే అయ్యాయి. తను అందంగా ఉన్నదన్న కామెంట్స్ చాలామంది నుండి చాలాసార్లు విన్నా, తను ప్రస్తుతం వున్న టెన్షన్ లో మరింత ఆనందాన్ని కలిగించి గొప్ప రిలీఫ్ అనిపించింది. అంటే తనముస్తాబు వల్ల తనకేమీ మేడం నుండి వ్యతిరేకత లేదన్న మాట. పైగా పొగుడుతోంది. ఇంకేం కావాలి. సిగ్గుతో ఎరుపైన స్వప్న బుగ్గలు విజయకు మరింత నచ్చాయి. ముఖ్యంగా చుబుకం మద్యలో ఉన్న చీలిక , స్వప్న ముఖానికే రాజధానిలా భాసిస్తోంది.
‘ప్రక్కనే మార్కెట్ వుంది. నేను ఆఫీస్ కి వెళ్ళిన తర్వాత ప్రొవిజన్స్ తేవచ్చు. సాయంత్రం నేను వచ్చాక నీవు వెళ్ళవచ్చు. నీ టిఫిన్, భోజనం ఇక్కడే చేసేయవచ్చు.”
అంటూ కాస్త ఆగింది విజయ.

స్వప్న కళ్ళల్లోకి చూస్తూ తన ఫీలింగ్స్ గమనిస్తూ చెప్పింది. ‘నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే, బయట ఫర్నిఫ్ట్ గెస్ట్ రూమ్ విత్ అటాచ్ ఉంది. నువ్వు దాన్ని వాడుకోవచ్చు. నీకు రెంట్ ఖర్చూ తగ్గినట్లు ఉంటుంది. ఒంటరి
ఉంటుం
ఒంటరి

ఉంటుంది.”
చేపకు ఎర
అమ్మాయివి కదా! సేఫ్టీ గా కూడా వేస్తున్నాననుకుంది విజయ.
ఆమాటతో స్వప్న జస్ట్ క్లీన్ బౌల్డ్ అయ్యింది. ఏదో జాక్ పాట్ తగిలినట్లే మనసు ఆనందలోకాల్లోకి తేలిపోయింది. విజయ దేవతలాగే కనిపించింది. తన లోపల ఉబికి వస్తూన్న సంతోషం అంతా మొహంలో వెలిగిపోతూండగా, ‘ఇంకా అభ్యంతరం కూడానా’ అనుకుంటూ ,”థాంక్యూ వెరీ మచ్ మేడం, థాంక్స్ ఎలాట్’ అంటూ సంబరపడింది.
‘నువ్వు మిగతా చోట్ల చేస్తున్న పనులు నీ వీలునుబట్టి చేసుకోవచ్చు. పూర్తిగా ఆ పనులు మానేసినా పరవాలేదు. నీ సాలరీ గురించి బెంగ పడకు. నీ శాటిస్ఫాక్షన్ కి మించే ఉంటుంది. ఇక్కడే ఉంటావు కాబట్టి పెద్దగా ఖర్చు కూడా ఉండకపోవచ్చు. ఆటైముని నీచదువుకి ఉపయోగించుకోవచ్చు’. అని ముగించింది.
ఉపయోగించి
స్వప్నకు ఇంక ఏమీ మాట్లాడడానికి కూడా నోరు రాలేదు. విజయ కాళ్ళ మీద పడాలనిపించింది.
“ఎప్పుడు జాయిన్ అవ్వమంటారు మేడం” అని మాత్రం అనగలిగింది.

” వలలో చిక్కిందిరా పిట్ట” అని వేటగాడిలా లోపల అనుకుంటూ “నీ వీలుని బట్టి, ఈరోజైనా పరవాలేదు, ఆదివారం కాబట్టి నేను నీకు అన్నీ చూపించడానికి అవకాశం ఉంటుంది. నీ లగేజీ ఏమైనా ఉంటే తెచ్చి
పనిమనిషివిగా నేను అనుకోవటం లేదు. నా పెర్సనల్ అటెండెంట్ గా ఉండొచ్చు ” … అంటూ లేచి వెళ్ళి తాళాలు తెచ్చి ఇచ్చింది.

స్వప్న ఏదో ఎక్జామ్ పాసైనంత ఆనందంగా లేచి, మరోసారి మేడం కు థాంక్స్ చెప్పి , ఈరోజు సాయంత్రమే వస్తాను మేడం” అంటూ గేట్ వైపు నడిచింది.
ఆమె నడుస్తుంటే, అటూఇటూ లయబద్దంగా ఊగుతున్న జడను, రెండు పిరుదులపై మద్దెలలా తడుతున్న జడ చివరి ముడిని చూడసాగింది విజయ. వెనుక నుంచి స్వప్న షేప్ మరింత మతి పోగొడుతోంది. సన్ననినడుము క్రిందా పైనా ఉన్న విశాలమైన ఆమె అందాలని చూస్తే , అప్పటికప్పుడు ఆమెను అలా ఎత్తుకెళ్ళి బెడ్ రూమ్ కి తీసుకెళ్ళాలనిపిస్తోంది. పరుపుపై పడేసి, వెనుక నుంచి మీదెక్కి.. నిలువునా కౌగిలించుకుని నలిపేస్తూ….ఇంకా … ఇంకా…… కొంచెం సేపు ఉన్నట్లయితే, మందు నిషా లో విజయ ఆ పని చేసి ఉండేదే.
ఇంతలో బయట గేటు గెడ వేస్తూ ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగిన స్వప్న, మేడం ఇంకా తననే చూస్తూ ఉండడంతో ఏం చెయ్యాలో తెలియక తత్తరపాటుతో ఒక్క క్షణం ఆగి మనోహరంగా నవ్వి గిరుక్కున వెనుతిరిగి వెళ్ళిపోయింది. అలా తిరగడంలో పొడవైన జడ విసురుగా స్వప్న చుట్టూ తిరిగి ముందుకు వెళ్ళి, తొడలమధ్య కొరడాలా తగిలింది. ఇక్కడ విజయకు గుండెలు జారినట్లయ్యింది. ఆ నవ్వుతో మైకం కమ్మిన విజయ గొంతు తడారిపోయినట్లె గబగబా ఫ్రిజ్ వద్దకు వెళ్ళి ఖాళీ అయిపోయిన గ్లాస్ నిండా విస్కీ ఒంపుకొని, సోడా కలపాలనే ధ్యాస కూడా లేకుండా, అలానే గ్లాస్ ఎత్తిపట్టి రెండు గుక్కల్లో సగం త్రాగేసింది. ‘రా’ (సోడా కలపని అచ్చమైన విస్కీ) త్రాగటం జీవితంలో ఇదే మొదటి సారి. అయినా పెద్దగా ఏమీ అనిపించలేదు. ‘స్వప్న అందం తనకు అంత కిక్కిచ్చిందా? ఏమో? అలాగే ఉంది’.

‘బహుశా ఇటువంటి అమ్మాయి నవ్వుని చూసేనేమో, ఆడదాని నవ్వు చాలా పవర్ ఫుల్ అంటారు,” అని అనుకొంది. ” హమ్మయ్య! చిలక బోనులో పడింది, ఇక మచ్చిక చేసుకోవడమే తరువాయి.
దారిలో పడిందా, ఇద్దరికీ పండగే, తను స్వప్నను కీప్ లా ఉంచుకుంటుంది. పువ్వుల్లో పెట్టి చూసుకుంటుంది. ఇద్దరికీ రేయింబవళ్ళూ స్వర్గసుఖాలే ! లేదో…?, ఈ అమ్మాయి ని బలవంతం గా ఒక్కసారైనా అనుభవించాలి. దారుణ మానభంగమే’ అని కసిగా అనుకుంటూ గ్లాసులో మిగిలిన సగం ‘రా’ విస్కీని గొంతులో పోసేసుకుంది. అయినా తాపం చల్లారలేదు. , ‘అయినా మానమెలా పోతుంది. బలాత్కారమనాలేమో’ అని నవ్వుకుంటూ తలుపు గెడ పెట్టింది,

ఈ వేడి తగ్గాలంటే “ఇంకా ఏదో చెయ్యాలి. ఏదో చెయ్యాలి . ఎలా, ఎలా’ అనుకుని అటూ ఇటూ చూస్తుంటే, అక్కడ స్వప్న త్రాగగా కొంచెం మిగిలిన కూల్డింక్ తో ఉన్న గ్లాస్ టీపాయ్ పై కనపడింది.
దాహంతో ఉన్న వాడికి చెరుకు రసం గ్లాసు దొరికినట్లయ్యింది విజయకు. స్వప్న ఎంగిలి చేసిన ఆ కూల్ డ్రింక్ ని అపురూపంగా తీసుకుని మెల్లగా సిప్ చేస్తూ త్రాగింది. ఒక్కసారిగా స్వప్నపై తను చేస్తున్న ఆలోచనలు మరోసారి గుర్తు వచ్చి, మనసంతా తియ్యగా మారింది. స్వప్న ఎంగిలి ఎంత మధురం గా ఉంది. సోడా కలపని “రా విస్కీ” కూడా ఇవ్వని కిక్కు విజయకు స్వప్న ఎంగిలి చేసిన గుక్కెడు కూల్ డ్రింక్ ఇచ్చింది. ఇందుకేనేమో, ప్రబంధ కవులు ప్రియురాలి పుక్కిటి మద్యం గురించి అంతగా వర్ణించారు అనిపించింది.

ఆ గ్లాసును ముద్దు పెట్టుకుంటూ , అందులోని చివరి బొట్టును కూడా నాలికపై. వంపుకుంటూ, తూలుకుంటూ బెడ్ రూమ్ కి వెళ్ళి , బెడ్ పై అడ్డంగా పడిపోయి స్వప్న ఆలోచనలతోనే గాఢ నిద్ర లోకి జారుకుంది విజయ.
….. to be continued
 
OP
A
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

210

Likes

129

Rep

0

Bits

601

5

Years of Service

LEVEL 1
70 XP
విజయ నిద్ర లేచేసరికి బాగా చీకటి పడింది. తలంతా దిమ్ముగా ఉంది. గడియారం చూస్తే ఏడున్నర అయింది. లేచి బయటికి వచ్చి చూసింది. గెస్ట్ హౌస్ లో లైట్ వెలుగుతోంది. మెల్లగా ప్రొద్దున్న జరిగిందంతా గుర్తుకు రాసాగింది. తను పడుకున్నప్పుడు టైము సుమారు ప్రొద్దున్న పదకొండు గంటలైనట్టుగా లీలగా గుర్తుంది. అంటే స్వప్న అప్పుడే రూమ్ లో దిగిపోయిందన్న మాట. స్వప్న గుర్తుకు రాగానే మైండ్ ఒక్కసారే ఫ్రెష్ అయిపోయింది. ప్రియురాలు గుర్తుకొచ్చిన ప్రియుడిలా మనసంతా హూషారుతో నిండిపోయింది.. గబగబా గెస్ట్ హౌస్ వైపు నడవబోయి, తన అవతారం ఒకసారి గుర్తుకు వచ్చి ఆగిపోయింది. మైండ్ లో ఉన్న హుషారు బాడీ లో లేదు. ప్రొద్దున త్రాగిన ‘రా’ విస్కీ ఎఫెక్ట్ ఇప్పుడు తెలుస్తోంది. శరీరం లోపలంతా ఏదో ఇన్ కన్వీనియంట్ గా అనిపిస్తోంది. స్నానానికి వెళ్ళి తొందరగా తయారై,
మెత్తని సాటిన్ నైటీ వేసుకుంది. వేడివేడిగా ఒక గ్లాసుపాలు త్రాగాక కాస్త నయమనిపించింది. స్వప్నను చూడాలనిమనసు తొందరపెడుతుంటే గబగబా గెస్ట్ హౌస్ కి వెళ్ళింది.
గెస్ట్ హౌస్ శుభ్రంగా కడిగినట్లుగా తెలుస్తోంది. అక్కడక్కడా ముగ్గులు పెట్టి ఉన్నాయి. మెల్లగా తలుపు త్రోసింది. తలుపు తీసే ఉంచినట్టుంది. మెల్లగా తెరిచి లోపలికి వెళ్ళింది. ఇల్లంతా సాంబ్రాణి వాసన, అగరొత్తుల గుభాళింపు. ఇటువంటి వాతావరణం ఈ ఇంట్లో ఎప్పుడూ లేదు. ఒకమూలలో దేవుని ఫొటోలు పెట్టి పూజ చేసినట్లుగా ఉన్నాయి. ఎంట్రెన్స్ ఎదురుగా స్వప్నతల్లితండ్రుల ఫోటోలేమో, పూల దండలు వేలాడదీసి ఉన్నాయి.

ఇటువంటి పద్ధతులు విజయకు చాలా ఇష్టం. మామూలు పనిమనుషులతో ఇటువంటి వాతావరణం తేవడం కష్టం. స్వప్నపై విజయకు ఇష్టం రెట్టింపైంది. లోపలి ఇన్నర్ రూమ్ తలుపు కూడా తీసే ఉంది. గదిలో స్వప్న ఏదో సబ్జెక్ట్ ప్రిపేర్ అవుతోంది. సడన్ గా విజయను చూడగానే ఉలిక్కిపడి లేచింది. అప్పుడే దిగిన ఇల్లు కాబట్టి బోల్టు పెట్టుకోవడానికి సంశయించి, బావుండదని తలుపు దగ్గరగా వేసి ఉంచింది. అందువల్లనే విజయ లోపలికి రాగలిగింది.
“గుడీవెనింగ్ మేడం.”
“గుడీవెనింగ్ స్వప్నా! ఎప్పుడు వచ్చావ్? ”
“మధ్యాహ్నం మూడు గంటలకి వచ్చాను మేడం, కాలింగ్ బెల్ కొట్టాను, మీరు నిద్ర పోతున్నట్టున్నారు. డిస్టర్బ్ చేయడం ఇష్టం లేక, మీరిచ్చిన తాళాలతో గెస్ట్ హౌస్ లో దిగిపోయాను. ”
“చాలా మంచి పని చేసావ్ స్వప్నా. దట్స్ వాట్ ఐ వాంట్ ఫ్రంమ్ యు. ప్రతీ చిన్న పని నా పర్మిషన్ కోసం ఆగనక్కరలేదు. చదువుకొంటున్నట్లున్నావు. ఇల్లు రేపుదయం చూపిస్తాలే.”
“ఫర్వా లేదు మేడం, అంత అర్జెంట్ గా చదవాల్సినదేమీ లేదు. రేపు మంచి రోజు. ఇప్పుడు ఇల్లు చూపించేస్తే, రేపే పని మొదలు పెట్టేస్తాను. ”
“దట్స్ గుడ్. నీలా చలాకీగా ఉన్న అమ్మాయి కోసమే నేను చూస్తున్నాను, పద.”
ఇద్దరూ బయల్దేరారు.

హుషారుగా ఇల్లంతా చూపించింది.
‘మేడంకి మందు నిషా దిగినట్టుంది’ అనుకుంది స్వప్న .
చాలా విశాలమైన ఆవరణలో విస్తరించి ఉన్న డూప్లెక్స్ ఇల్లు అది. ఇంటి చుట్టూ అన్ని వైపులా గార్డెన్ ఉంది. అన్నీ కలిపి దాదాపు ఎనిమిది రూములు ఉన్నాయి. ప్రతీ గదిలో టీవీలు, ఏసీలూ బిగించి ఉన్నాయి. హాలులో ఉన్న హెూమ్ థియేటర్ లో కావాల్సిన మూవీలు వేసుకోవచ్చు. ఏ గదికి ఆగది చాలా కళాత్మకంగా ఉంది. ఏచిన్న వస్తువు చూసినా, ఖరీదయినదిగానే అనిపిస్తోంది. ఏరెండు రూములూ ఒకలా లేవు. పైన రెండు, క్రిందరెండు బెడ్ రూములున్నాయి. అన్నింటికీ సకల సౌకర్యాలతో కూడిన అటాచ్ట్ బాత్ రూమ్ లున్నాయి. కిచెన్ గ్రౌండ్ ఫ్లోర్ లోనే ఉంది. ఖరీదైన ఇంపోర్టెడ్ మైక్రోవేవ్ ఓవెన్, రెండు ఫ్రిజ్ లూ, ఇటాలియన్ క్రోకరీ లతో చాలా ఆధునికంగా ఉంది. హాలులో మినిబార్ ఉంది. టెర్రేస్ మీద ప్రత్యేకంగా ఒక చిన్నహాలు జిమ్ కోసం కేటాయించబడింది. అంత ఇంటిలో మేడం ఒక్కత్తే ఎలా వుంటుందో అర్థం కాలేదు. స్వప్నకు డ్యూటీస్ తనేమేం చెయ్యాలో అన్నీ వివరించి చెప్పేసరికి రాత్రి పదకొండు అయింది.
పరిగా
“వెళ్ళి పడుకో, స్వప్నా” అని పర్మిషన్ ఇచ్చింది. తను మాత్రం సరిగా నిద్ర రాక మరో రెండు రౌండ్లు పోసుకుని పడుకుంది.
*
**
మర్నాడు ప్రొద్దున్నే స్వప్న నాలుగున్నరకే నిద్ర లేచింది. అయిదున్న రకల్లా స్నానంచేసి పూజమూల శుభ్రం చేసి, పూలు కోసుకురావడానికి వెళ్ళింది.
గార్డెన్ నిండా రక రకాల పూల మొక్కలున్నాయి.

తోటమాలి శ్రద్ధతో పెంచినట్లుంది. స్వప్నకు పూలంటే తగని పిచ్చి. కరువు తీరా కోసుకుంది. ఒక పావుగంటలో పూజ ముగించుకుని బంగ్లా లోనికి వెళ్ళింది.
మేడం మామూలుగా ఏడింటికి లేస్తుందని రాత్రే చెప్పింది. తనను డిస్టర్బ్ చేయనక్కర లేకుండా, ఒక సెట్ తాళాలు నిన్ననే మేడం తనకు ఇచ్చింది. జాయిన్ అయ్యీ అవ్వగానే తనపై నమ్మకం ఉంచిన మేడం పై గౌరవం పెరిగింది. వాటితో బయటి నుంచే డోర్ తీసింది. బాక్స్ లో పడి ఉన్న మిల్క్ పేకెట్ లు తీసుకుని మేడంకు బ్రేక్ ఫాస్ట్ తయారు చేయసాగింది. మేడం ఆఫీసుకి వెళ్ళేవరకు తనకు అవసరమైన ఇంపార్టెంట్ పనులు మాత్రమే చూడాలి. తరువాత, మిగిలిన పనులు తీరిగ్గా చేసుకోవచ్చు.
అంతా ప్రిపేర్ చేసి, జ్యూస్ తీసి ఫ్రిజ్ లో పెట్టి, ఐటమ్స్ అన్నీ డైనింగ్ టేబుల్ మీద సర్దిపెట్టింది. అంతా అయ్యేసరికి ఏడున్నర అయింది. గబగబా కాఫీ తయారు చేసి, మేడం ముందే చెప్పిన ప్రకారం టెర్రెస్ మీద ఉన్న జిమ్ కి తీసుకెళ్ళింది.
ఓరగా వేసి ఉన్న తలుపు మీద మృదువుగా ఒకసారి తట్టింది.
“కమిన్ స్వప్నా!” లోపలినుంచి వినిపించింది.
స్వప్న మెల్లగా తలుపు తీసి లోనికి వెళ్ళింది.
అప్పటికే మేడం నిద్రలేచి, మ్యూజిక్ పెట్టుకుని ఏరోబిక్స్ చేస్తోంది.
“గుడ్ మార్నింగ్ మేడం”.
“మార్నింగ్, స్వప్నా!” మేడం కళ్ళల్లో వెలుగు.

“కాఫీ మేడం.”
స్వప్నను చూడగానే మెల్లగా వెళ్ళి మ్యుజిక్ సిస్టమ్ ఆఫ్ చేసి, ప్రక్కనున్న టవెల్ అందుకుని చెమటను ఒకచేత్తో తుడుచుకుంటూ వచ్చి మరోచేత్తో స్వప్న చేతిలోని కాఫీ అందుకుని –
“అలా కూర్చో”, అని గోడ వారనున్న కుర్చీ చూపించి తను ప్రక్కనే ఉన్న మరో ఈజీ చైర్ లో కూర్చుంది.
స్వప్న కూర్చుంది.
రిలాక్స్ అవుతూ నెమ్మదిగా స్వప్న ఇచ్చిన కాఫీ సిప్ చేయసాగింది. “వెరీ గుడ్,
కాఫీ చాలా బాగుంది.”
“థాంక్యూ మేడం”.
వెనక్కి చారగిల బడి ఒళ్ళు
మేడం ఒకసారి కప్పు ప్రక్కన పెట్టి విరుచుకుని ఒక్క క్షణం కళ్ళు మూసుకుంది.
స్వప్న మెల్లగా తల ఎత్తి మేడం వైపు చూసింది.
మేడం పాదాలకు స్పోర్ట్ షూస్ వేసుకుని ఉంది. పైవరకు తొడలు కనిపిస్తున్న టైట్ షార్ట్స్, పైన బనియన్ లాంటి తెల్లని టీ షర్ట్ టక్ చేసుకుని ఉంది. ఒళ్ళంతా బాగా చెమటపట్టి ఉంది. తొడలమీద, మెడపైనా చెమట బిందువులు తళుక్కుమంటున్నాయి. టీ-షర్ట్ బాగా తడిచిపోయి శరీరానికి అతుక్కుపోయింది.
దానితో దాదాపు ట్రాన్స్పరెంట్ గా మారి శరీరం అంతా
 
  • Like
Reactions: idrisbasha
OP
A
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

210

Likes

129

Rep

0

Bits

601

5

Years of Service

LEVEL 1
70 XP
కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తోంది. ఛాతీ చాలా విశాలంగా ఉంది. లోపలి వక్షోజాలు చాలా స్టిఫ్ గా ఎత్తుగా రాతితో చెక్కినట్లు ఉన్నాయి. నిపుల్స్ దగ్గర టీ-షర్ట్ క్లాత్
అతుక్కొని వాటి షేప్ స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. పొట్ట ఫ్లాట్ గా ఉంది. భుజాలు లావుగా ఎత్తుగా ఉన్నాయి. మొత్తంమీద ఒక స్పోర్ట్ ఉమన్ బాడీలా ఉంది. శరీరం నున్నగా ఎక్కడా రోమాలు లేకుండా నిగనిగ లాడుతూంది. “మేడం ది మంచి బాడీ.” మొదటి సారి గా అనుకుంది స్వప్న.
గదంతా కలయ చూసింది స్వప్న. జిమ్ లో ఉండవలసిన అన్ని ఎక్విప్ మెంట్ లూ ఉన్నాయి. విజయ రోజు ఒక ముప్పావు గంట సేపు ఎక్సర్ సైజులు చేస్తుంది.
బాగా అలిసి ఉందేమో, వగరుస్తున్నప్పుడల్లా మేడం గుండెలు ఎగిరెగిరి పడుతున్నాయి. వేసుకున్న షార్ట్ బాగా పొట్టిదవడం వల్ల బలిసిన మేడం పిక్కలు తెల్లగా మెరుస్తున్నాయి. ఇంట్లో ఒక్కత్తే ఉంటుండడం వల్ల, మేడం కాజువల్ గా ఉంటుంది. దానితో, దాదాపు శరీరమంతా ఇంచుమించు ఎక్స్ పోజింగ్ గానే ఉంది. భుజాలు, తొడలు నున్నగా కనిపిస్తున్నా, సుకుమారంగా మాత్రం లేవు. చాలా బిగుతుగా బలిష్టంగా ఉన్నాయి. మేడం వెనక్కి వాలి రిలాక్స్ అవుతుండడం తో, మేడం ఊపిరి పీల్చినప్పుడల్లా నిపుల్స్ బాగా ముందుకు పొడుచుకొస్తున్నాయి. తేనె రంగులో సూదిగా మొనదేలి ఉన్నాయి..
ఏదో సినిమాల్లో తప్పిస్తే, అలా అర్ధ నగ్నం గా కనిపించే ఆడవాళ్ళని స్వప్న ఎప్పుడూ చూడలేదు. కాలిమీద కాలు వేసుకొని కూర్చుందేమో, పైకెత్తిన కాలి తొడ క్రింది భాగంలో షార్ట్ బాగా వెనక్కి వెళ్ళి, మేడం డ్రాయర్ కనిపిస్తోంది. అది మగాళ్ళు వాడే కట్ డ్రాయర్లా ఉంది. ఆడాళ్ళు వాడే పేంటీ లా లేదు. ఆ కాలు పైకెత్తి ఉండడంవల్ల తొడ మరింత లావుగా కనిపిస్తోంది. షార్ట్ మధ్య

భాగం రెండు కాళ్ళ మధ్యలో ఎక్కడో మూలకు ఇరుక్కుపోయింది. స్వప్న చూపులు కుతూహలంగా అక్కడే కొంత సేపు తచ్చాడాయి..
ఇంతలో మేడం కళ్ళు తెరవడంతో స్వప్న చటుక్కున చూపు తిప్పుకుంది. విజయ అది గమనించి నవ్వుకుని మరలా కాఫీ త్రాగసాగింది. స్వప్న తల వంచుకుని వెయిట్ చెయ్యసాగింది. విజయ, స్వప్నను గమనిస్తూ మెల్లగా కాఫీ త్రాగటం పూర్తి చేసింది.
“ఎంతసేపైంది స్వప్నా నిద్ర లేచి?”
“నాలుగున్నరకు మేడం”. తల దించుకునే మాటలాడసాగింది స్వప్న. దాదాపు అర్ధనగ్నంగా కనిపిస్తున్న మేడం దేహం చూడాలంటే సిగ్గుగా ఉంది. మరోప్రక్క కుతూహలంగానూ ఉంది.
“అమ్మో! అంత త్వరగా లేవడం నా వల్ల కాదు బాబూ!, ఎగ్జామ్స్ ఎప్పుడు?”.
“ఇంకా నాలుగు నెలలున్నాయి మేడం.”
“నీకు బాంక్ అకౌంట్ ఉందా?”
(దేనికో అనుకుని, “ఉంది మేడం.”
“మరేం లేదు. నీ సాలరీ డైరెక్ట్ గా బాంక్ లోనికి ట్రాన్స్ఫర్ చేసేద్దామని”.
సాలరీ ఎంతో చెప్పలేదు మేడం.

విజయకు ఆ అమ్మాయి తో ఏదో మాటలు కలిపి తను మాటలాడుతూ ఉంటే ఆ అమ్మాయినే చూస్తూ ఉండాలని ఉంది.
“బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఏం చేస్తున్నావు?”
“నిన్న మీరు చెప్పినట్లుగానే రెడీ చేసేసాను మేడం”
తల దించుకొనే ఉంది. మేడంని తలెత్తి చూడాలంటే గాభరాగా ఉంది. ఎప్పుడెప్పుడు ఆ గది నుండి బయటపడదామా అని ఆతురతగా ఉంది. కనీసం మేడం ఆ కాలు మీద కాలును తీసేసి కూర్చుంటే బావుండు.
“దట్స్ గుడ్. మద్యాహ్నం లంచ్ కి కేరేజీ తీసుకువెళ్ళే అలవాటు లేదు. అక్కడే ఆఫీసు కేంటీనులోనే తీసుకుంటాను. నీదగ్గర కొంత అమౌంట్ ఉంచుతాను. నేను ఆఫీసుకి వెళ్ళిన తర్వాత నువ్వు మార్కెట్ కి వెళ్ళవచ్చు.”
“అలాగే మేడం”
మేడం త్రాగిన కప్పు తీసుకుని తుర్రుమని చిన్నపిల్లలా గది బయటకు పరుగెత్తింది. మువ్వల గలగలలు దూరమైనాయి.. స్వప్న వెళ్ళిపోయింది.

ఇంకొంచెంసేపు ఉంటే బాగుండుననుకుంది విజయ. అయినా ఎక్కడికి పోతుందిలే? ఇక స్వప్న తన గూటి చిలక. ఈరోజు కాకపోతే రేపు. తొందర పడకూడదు. అనవసరంగా ఆమెను గాభరా పెట్టకూడదు. స్వప్న వెళ్ళిన వైపే చూస్తూ అనుకుంది విజయ.
స్నానం చేసి డ్రెస్ చేసుకుని బ్రేక్ ఫాస్ట్ కోసం వచ్చింది. స్వప్న డిన్నర్ టేబుల్ రెడీగా ఉంచింది. స్వప్న ఎంత మొహమాట పడినా తనతో పాటే టేబుల్

దగ్గర కూర్చోబెట్టుకుని, టిఫిన్ చేసేదాకా వదలలేదు విజయ. తొమ్మిదయ్యేసరికి కారు వేసుకొని స్వప్నకు జాగ్రత్తలు చెప్పి , మార్కెట్ కోసమని కొంత కేష్ ఇచ్చి ఆఫీసుకి వెళ్ళిపోయింది .
మేడం తన పట్ల చూపిస్తున్న ఆదరాభిమానాలను తలచుకొంటూ ఇంటిపని మెల్లగా పూర్తి చేసుకుని తన కోసం లైట్ గా లంచ్ ప్రిపేర్ చేసుకుని ఇల్లు తాళం పెట్టి మార్కెట్ చేసుకొచ్చింది . భోజనం చేసేసరికి మద్యాహ్నం రెండయ్యింది. క్లాస్ సబ్జెక్ట్ ముందేసుకుని కూర్చుంది. మధ్యాహ్నం పడుకునే అలవాటు లేదు. సాయంత్రం నాలుగున్నర వరకు దీక్షగా ప్రిపేర్ అయ్యింది. ఏదేమైనప్పటికీ చదువును తను నెగెక్ట్ చేయకూడదు. యజమానుల అభిమానాలు ఈరోజు ఉంటాయి, రేపు పోతాయి. కానీ తను మాత్రం తన కాళ్ళ మీద తను నిలబడాలంటే , తన డిగ్రీ పూర్తి కావాలి.
మేడం మధ్యమధ్యలో రెండుసార్లు ఫోన్ చేసి ఏమైనా అవసరం ఉందేమో కనుక్కుంది.
స్నానం చేసి, డిన్నర్ ప్రిపరేషన్ లో పడింది. మేడం సాయంత్రం రైస్ తినదు. రోటీల కోసం పిండిని కలిపి ఉంచి, కర్రీ తయారు చేసింది. నీట్ గా తయారై మేడం కోసం ఎదురుచూడసాగింది. రెండు పూటలా స్నానం చేయడం స్వప్నకు అలవాటు.
చీకటి పడుతూండగా దేవుని దగ్గర దీపం పెడుతూంటే, మేడం వచ్చిన కారు హారన్ వినపడింది. ప్రొద్దున నుంచీ ఒంటరిగా ఉన్నందువల్లనేమో, దానికి తోడు మేడం చూపిస్తున్న అభిమానం వల్ల, మేడం వచ్చినంతనే ప్రాణం లేచి వచ్చింది. లేడిపిల్లలా చెంగున లేచి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి మెయిన్ గేట్

తీసి, గుడివెనింగ్ చెప్పి కారు షెడ్ ఓపెన్ చేసింది. షెడ్ లో కారు కాకుండా ఒక కైనెటిక్ హెూండా, ఒక కరిష్మా బైక్ ఉన్నాయి. మేడం కారు పార్క్ చేసిన తర్వాత తలుపులన్నీ మూసి లోపలికి వచ్చి, మేడం స్నానం చేసి వచ్చే లోగా కాఫీ రెడీ చేసి ఉంచింది.
కాఫీ తాగుతూ మేడం కాస్సేపు న్యూస్ పేపర్ చూసిన తర్వాత, ప్రొద్దునలాగానే స్వప్నతో కబుర్లు చెప్పుతూ తనతోనే డిన్నర్ చేయించింది. మెల్లగా స్వప్న కుటుంబ విషయాలూ, అవీఇవీ తెలుసుకుంది. స్వప్న సామాన్లు వాష్ చేసి, మేడం బెడ్ రెడీ చేసి, మేడమ్ పర్మిషన్ తో తన రూమ్ కి వెళ్ళి పోయింది.
రాత్రి పది వరకూ చదువుకొని పడుకుంది.
దాదాపు ప్రతీరోజూ స్వప్న దినచర్య ఇలాగే ఉండేది. స్వప్నకు రోజులు హాపీ గా గడిచిపోతున్నాయి. మార్కెట్ కి తప్పిస్తే కాలు బయటపెట్టే పని లేదు. మేడం చెప్పడంతో, దూరం వెళ్ళాల్సిన పనులకు స్కూటర్ వాడుతోంది. విజయ మాత్రం తను ఇంటిలో ఉన్నంతసేపూ స్వప్నను తన సమక్షంలోనే ఏదో వంకతో ఉంచుకోడానికి ప్రయత్నించేది. విజయ చూపులన్నీ స్వప్న చుట్టూనే తిరుగుతూండేవి. అలా ఒక వారం గడిచింది. స్వప్నకు క్రొత్త పరిసరాలు అలవాటయ్యా యి.
విజయ స్వప్నను బాగా స్టడీ చేసింది. స్వప్నకు తన పనీ, చదువూ తప్ప వేరే ధ్యాస లేదు. ఐడిల్ గా కూర్చోవడం గానీ, టీవీ చూడడం గానీ
అలవాటు లేదు. నీట్ నెస్ బాగా మెయిన్ టెయిన్ చేస్తుంది. ఓపిక, సహనం చాలా ఎక్కువ. తనంత తానుగా మాట్లాడదు. తను ఎంతచనువిచ్చినా స్వప్న మాత్రం ఏమీ ఎడ్వాంటేజ్ తీసుకోదు. వీలైనంతవరకూ తల వంచుకునే ఉంటుంది. ఇటువంటి అమ్మాయికి కాలేజేలో ఎటువంటి ఎఫైర్లూ ఉండే
 
  • Like
Reactions: idrisbasha
OP
A
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

210

Likes

129

Rep

0

Bits

601

5

Years of Service

LEVEL 1
70 XP
అవకాశమే లేదనుకుంది. తల్లితండ్రులు పోయాక మరింత ఇంట్రావర్టు గా మారిపోయినట్లుంది. ప్రాణ స్నేహితులంటూ ఎవరూ లేరు. (‘మంచిదే ‘) లోలోపల అనుకుంది విజయ.

స్వప్న రోజు తెల్లవారుఝామునే నిద్రలేచి, స్నానంచేసి, పూజ చేసుకుని, చక్కగా తయారై, ఆరుగంటలకుముందే పనులు మొదలుపెట్టి చలాకీగా ఇల్లంతా చక్కపెడుతూ తిరుగుతూంటే ఇంటికే కొత్తకళ వచ్చినట్టు విజయకు అనిపించింది. స్వప్న తనమొహం మీది చిరునవ్వు ఎప్పుడూ చెరగనీయదు. చాలాఅణకువగా కనిపిస్తుంది. మాటలు పొదుపుగా మాట్లాడుతుంది. విజయ అడిగే అనేక ప్రశ్నలకు, నేర్పుగా తక్కువ మాటలతో సమాధానమిస్తుంది
ముఖ్యంగా స్వప్నకు పూలంటే ప్రాణం. సాయంత్రం ప్రత్యేకంగా ఒక అరగంట పూలు కోయటానికి, మాలలుతయారు చేయటానికి కేటాయించడం గమనించింది. ఒకటి దేవునికి అలంకరించి, మిగతావి తలనిండా తురుముకుంటుంది.. సాయంత్రాలు బయటికి వెళ్ళే పని లేకపోయినా తలలో అన్నన్ని పూలు ఎందుకోనని విజయ నవ్వుకుంటుంది. గార్డెన్లో చాలారకాల పూలు పుష్కలంగా ఏ సీజన్ కు తగ్గవి ఆ సీజన్ లో పూస్తుంటాయి. తలనిండా రోజుకోరకం పూలతో, చేతిగాజుల గలగలతోనూ, కాలిఅందెల సవ్వడితోనూ నిండుగా లక్ష్మీదేవిలా కనిపించే స్వప్నను అలా చూస్తూ..నే ఉండాలని విజయ మనసు ఆరాట పడుతుండేది. నైటీలు గానీ, డ్రస్సులు గానీ అస్సలు
వాడదు.
విజయకు ఆఫీస్ లోనూ ఎప్పుడూ స్వప్నధ్యాసే. ఇంటికి ఎప్పుడెప్పుడు వద్దామా అని ఉండేది. మధ్య మధ్యలో ఇంటికి ఏదో వంకతో ఫోన్ చేస్తూ ఉండేది. ఇదివరలో ఆఫీసు తరవాత ఎవరో ఫ్రెండ్స్ ఇంటికో, ఏదైనా సినిమాకో

వెళుతుండే విజయ ఇప్పుడు సరాసరి ఇంటికే వచ్చేస్తోంది. స్వప్నపై తనకు కలుగుతున్నది కేవలం సెక్సువల్ ఫీలింగ్ మాత్రమే కాదనీ అదొకరకం ఆరాధనలాంటిదనీ విజయకు అనిపించింది.
తనలాంటి వయసు పైబడుతున్న ఆడది, అప్పుడప్పుడే వయసొస్తున్న స్వప్న యవ్వనానికి చెయ్యబోయే తొలికన్నెరికాన్ని తలచుకొంటేనే విజయ కు మనసు నిలవటం లేదు. తన బెడ్ రూమ్ లోని కింగ్ సైజ్ బెడ్ పై ఆరబోసిన స్వప్న అందాలను, తను ఎన్ని రకాలుగా వీలుందో అన్ని రకాలుగానూ కరవుతీరా అనుభవిస్తున్నట్లుగా ఊహించుకుంటూ విజయ స్వప్నాల్లో తేలిపోతూ ఉండేది.

ఒకరోజు విజయ, స్వప్నను షాపింగ్ కి తీసుకెళ్ళి తను ఎంత వద్దంటున్నా సరే బలవంతంగా మంచిమంచి చీరలు జాకెట్ మొదలైనవి నాలుగైదు సెట్ లు ఖరీదైనవి తనే సెలెక్ట్ చేసి కొన్నది. పదివేలు అయింది. స్వప్నకు తన తల్లి గుర్తుకొచ్చి కళ్ళల్లో నీళ్ళు తిరిగాయి. మేడం చూడకుండా కళ్ళు తుడుచుకుంది.
అలా ఒక నెల గడిచింది. ఈ నెల రోజుల్లోనూ స్వప్నను విజయ దాదాపు మానసికంగా జయించేసిందని చెప్పవచ్చు. స్వప్న నోరు తెరచి ఏదీ అడగకపోయినా కాస్మెటిక్స్ మొదలుకొని క్లాసు పుస్తకాల వరకూ ఏమేమో కొని తెచ్చేది. టిఫినూ, భోజనం తనతోనే. కొసరి కొసరి వడ్డించేది. దాదాపు తన ఫామిలీ మెంబర్ గానే చూసింది. స్వప్న ఏ స్టేజీకి వచ్చిందంటే ‘మేడం కోసం ప్రాణాలైనా ఇచ్చేందుకైనా రెడీ ‘ అనిపించేంతగా.

మార్కెట్ చేయడానికి వెళ్ళినప్పుడు స్వప్న ఒకసారి పరీక్ష ఫీజు కోసం డీడీ తీద్దామని బేంక్ కి వెళ్ళినప్పుడు తన పాస్ బుక్ అప్ డేట్ చేయిస్తూ చూసింది. ఫస్టున తన అకౌంట్ లో ఎనిమిది వేలు డిపాజిట్ ఐ ఉన్నాయి. ఎవరబ్బా, అని ఆలోచించింది. బహుశా మేడమే కావచ్చు. తను పూర్వం పని చేసే కంపెనీ నెలకు కేవలం రెండున్నర వేలు ఇచ్చేది. ట్యూషన్ లు చెప్పుతూ తను మరో పదిహేను వందలు సంపాదించేది. హాలిడేస్ లో అది కూడా ఉండేది కాదు. ఖర్చులు పోను, ఏమీ మిగిలేది కాదు. మరి ఇప్పుడు, కాణీ ఖర్చు లేదు. బేంకు లో తన జీతం ఎనిమిది వేలు జమ అయ్యింది. మనస్సుకి చాలా భరోసాగా అనిపించింది. ఆర్థికపరమైన వెసులుబాటు మనిషి జీవితంలో అత్యంత ప్రధానమైన పాత్ర వహిస్తుంది.

విజయ పుణ్యమా అని స్వప్న ఒళ్ళు ఈనెలరోజులలోనూ మరింతగా నునుపు తేరి కాస్త బరువు పెరిగి విజయ మనసును తొందర చేయసాగింది. వయస్సులోనూ, అనుభవంలోనూ ఆరితేరిన తన లాంటి ఆడదాని చేతిలో , దోరదోరగా ఉన్న స్వప్న యవ్వనానికి జరగబోయే తొలి శృంగార అనుభవాన్ని తలచుకొంటేనే విజయకు చాలా తొందరగా ఉంది…
ఈ చిన్న దాని అందాలు తన బాహువుల్లో ఎప్పుడు చిక్కుతాయో….,
ఆ లేత పెదాలు తన పెదాల క్రింద ఎప్పుడు నలుగుతాయో…,
ఆ యవ్వన గిరులు తన వక్షోజాల క్రింద ఎప్పుడు అణిగిపోతాయో…,
ఆ అందమైన పొడవైన కాళ్ళు తన పిరుదులను ఎప్పుడు చుట్టుకుంటాయో……,

ఆ చుట్టిన కాళ్ళ మధ్య తన వేగంగా ఊగుతున్నప్పుడు ఆ పాదాల మువ్వలు లయబద్దంగా ఎప్పుడు మ్రోగుతాయో…,యా
.

తెల్లవార్లూ పోటు మీద పోటు పడుతున్నప్పుడు ఈ చిన్నది మూలిగే మూలుగులు వీనుల విందుగా తను ఎప్పుడు వింటుందో…..,
రతిసౌఖ్యంలో అలసిపోయినప్పుడు, ఆ చిన్నారి నుదిటిపై కనిపించే స్వేద బిందువులను తన నాలికతో ఎప్పుడు తుడిచివేస్తుందో…..,

వరుస ఆర్గాజాలతో ఆ సౌందర్యం సొమ్మసిల్లి పడినప్పుడు తను ఎప్పుడు ఉపచారాలు చేస్తుందో……
ఇంకెంత కాలం ఆగాలో?…. ఏమో?…..

ఎలా మొదలు పెట్టాలో, ఎక్కడ మొదలు పెట్టాలో, ఎప్పుడు మొదలు పెట్టాలో విజయకు అర్ధం కాలేదు. సరైన సమయం కోసం ఎప్పుడెప్పుడా అని వేచి చూడ సాగింది. అనుకోకుండా ఆ రోజు తొందరలోనే రానే వచ్చింది.

to be continued
 
  • Like
Reactions: idrisbasha
OP
A
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

210

Likes

129

Rep

0

Bits

601

5

Years of Service

LEVEL 1
70 XP
ఒకరోజు విజయ ఆఫీసులో ఒక లేడీ కొలీగ్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది . ఆ కొలీగ్ బాచిలర్ కావడంతో ఆ కొలీగ్ ఇంట్లోనే లేడీ ఎంప్లాయీస్ అంతా కలిసి, శనివారం సాయంత్రం ఫేర్ వెల్ డిన్నర్ ఏర్పాటు చేసారు. విజయ దానికి ఎటెండ్ అవడం కోసం సాయంత్రం ఎర్లీగా ఇంటికి వచ్చింది. ఫ్రెష్ గా తయారై పార్టీవేర్ వేసుకుంది.
విజయ ఆఫీసుకి వెళ్ళేప్పుడు చాలావరకు ఫార్మల్ డ్రెస్ లోనే వెళుతుంది. డిగ్నిటీ మెయిన్ టెయిన్ చేస్తుంది. ఎక్కువసార్లు జెంట్స్ వాడే సఫారీ ధరించి వెళుతుంది. అప్పుడప్పుడూ, స్లీవ్ లెస్ వేసుకుని సారీ కట్టుకుంటుంది.
కానీ స్వప్న వచ్చాక మొదటి సారి మేడం ను పార్టీ వేర్ లో చూస్తూంది. బ్లూ కలర్ టైట్ జీన్స్ పేంట్ ధరించి పైన పింక్ కలర్ బనియన్ టక్ చేసింది. పైన మళ్ళీ బ్లూ కలర్ జీన్స్ కోటు పేంట్ తో మాచ్ అయ్యేలా వేసుకుంది. ఇంపోర్టెడ్ జెంట్స్ షూస్ వేసుకుంది. కోటు పైబటన్స్ వదిలేయడం వలన గుండెలఎత్తులు ముందుకు తోసుకొస్తున్నట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి. శరీరానికి పట్టినట్లుగా ఉన్న ఆ డ్రెస్ లో మేడమ్ తొడల
షేపులు, నడుంవంపులు, గుండెలఎత్తులు కొట్టొచ్చినట్లుగా కనిపిస్తున్నాయి. బాగా మెయిన్ టెయిన్ చేసే శరీరంకావడంతో, వయసు నలభై పైనే అయినా నదరుగా కనిపిస్తోంది. తగుమాత్రం ఎక్స్ పోజింగ్ గా కనిపిస్తున్న విజయను ఆశ్చర్యంగా చూసింది స్వప్న. ‘మేడం ఎంత బావుందో ! ‘ అనుకోకుండా ఉండలేకపోయింది.
యధావిధిగా స్వప్న కారుషెడ్ తలుపులు తీసి ప్రక్కగా నిలుచుంది. కారుషెడ్ వైపు వెళుతూ విజయ ఓరకళ్ళతో స్వప్నవైపో చూపు ఈటెలా విసిరింది. కళ్ళు విప్పార్చుకుని తననే ఆరాధనగా చూస్తున్న స్వప్నను

చూసి కొంటెగా నవ్వి కన్ను గీటింది. స్వప్న గాభరాగా చూపు తిప్పుకుంది. తను కాలేజీలో జాయిఫ్లైయ్యిన కొత్తలో మగాళ్ళు తనవైపు చూసే చూపులు, చేసే చేష్ఠలు ఒక్కసారి గుర్తుకొచ్చి, మదిలో ఏదో సన్ననిఅలజడి కలిగింది స్వప్నకు.
విజయ ఓసారి నవ్వుకుని కారు బయటకు తీసి, స్వప్న ప్రక్కనోసారి ఆపి, వెళ్ళే ముందు ‘తను వచ్చేసరికి లేటవుతుందనీ, తన కోసం వెయిట్ చెయ్యకుండా భోజనం చేసెయ్యమ’ని చెప్పి సర్రున కారు డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.
ఆరోజు కార్తీక పౌర్ణమి కావడంతో, స్వప్నకూడా సాయంత్రం కాగానే తలస్నానంచేసి మేడం కొనిచ్చిన కొత్తచీరల్లో మంచిది ఒకటి కట్టుకుని తయారై, గుడికి వెళ్ళివచ్చింది. భోజనం చేసేసరికి తొమ్మిదయ్యింది. తాపీగా పనులన్నీ పూర్తిచేసుకుంది. రోజూలానే మేడంకోసం బెడ్ రెడీచేసింది. ఆమె వస్తే మిగతాపనులు ఏమైనా ఉంటే చేసి, రూమ్ కి ఏకంగా ఒకేసారి వెళ్ళి పడుకుందామని ఆబట్టలతోనే వెయిట్ చెయ్యసాగింది. పదవ్వగానే సోఫా లోనే కాస్త కునుకుపట్టింది.
***
కారుహారన్ తో చటుక్కున మెలకువ వచ్చి చూస్తే టైము పదకొండు అయ్యింది. తాళాలు తీసుకుని గబగబా పరుగెత్తింది. మేడం కారు షెడ్ లో పెట్టాక స్వప్న తాళంవేసి లోనికి వచ్చింది. మేడం కొద్దిగా తూలుతూ నడవడాన్ని గమనించింది. బాగా త్రాగివచ్చినట్లు ఉందనిపించింది. ఐదడుగుల దూరం నుంచి కూడా గుప్పుగుప్పు మని మందువాసన కొడుతోంది.”

“భోజనం చేషావా ష్వప్నా?” నిలబడే షూస్ విప్పుతూ అడిగింది. మేడం మాటలు ముద్ద ముద్దగా వస్తున్నాయి.
“చేసాను మేడం”.
మేడం షూస్ విప్పి అక్కడే వదిలేసింది. తన జీన్స్ కోటును విప్పి సోఫాలోకి విసిరింది. “శరీరంపై అదుపు తప్పినట్లుంది. మరి డ్రైవింగ్ ఎలా చేసిందో” అనుకుంటూ షూస్ తీసి ప్రక్కన పెట్టింది స్వప్న.
“షారీ ష్వప్నా! లేటయ్యింది. వెళ్ళి పడుకో”, అంటూ తనగదివైపు అడుగులు వెయ్యబోతూ తూలిపడబోయింది.
“జాగ్రత్త మేడం.” ప్రక్కనేనడుస్తున్న స్వప్న ముందుకుగెంతి మేడంను పట్టుకోవడానికి ప్రయత్నించింది.
ముందుకు తూలబోతున్న విజయకూడా ఉలిక్కిపడి ఆసరాకోసం ప్రయత్నించడంలో స్వప్నను రెండుచేతులతోనూ గట్టిగా దాదాపు వాటేసుకుని నిలదొక్కుకుంది. ఆతూలడంలో కాస్త మత్తుదిగి మెల్లగా కళ్ళు విప్పార్చుకొని తను దేనినిపట్టుకుందో ఒకసారి చూసింది. యధాలాపంగా ఉన్న విజయకు తన కౌగిలిలో ఉన్న స్వప్నను చూసి ఒక క్షణం పాటు ఏమీ అర్థంకాలేదు. కొద్దిగా తల విదిలించి కళ్ళు పైకెత్తి మళ్ళీ చూసింది.
స్వప్న….తన స్వప్న మొహం…… తన మొహానికి కేవలం రెండంగుళాల దూరంలో కనబడగానే విజయ కాస్త కన్ ఫ్యూజ్ అయ్యింది. సగం కల, సగం మెలకువలో ఉన్నట్టుగా అనిపించింది. ఆ నెల రోజులలోనూ స్వప్నను తాకడం అదే విజయకు మొదటిసారి. ఈ సీన్ కోసం తను ఎంత మాత్రం ప్రిపేర్ కాలేదు. ఎన్నో సార్లు రాత్రుళ్ళు మెలకువ వచ్చి స్వప్న ఆలోచనలతో మనసు చెదరి, గెస్ట్ హౌస్ వైపు వెళ్ళాలనే తన మనస్సును

ఎలా నిగ్రహించుకుందో తనకు మాత్రమే తెలుసు. ఆఫీసులో పని చేస్తున్నా స్వప్న గురించిన ఆలోచనలే. అసలు స్వప్నకు ఎలా ప్రపోజ్ చెయ్యాలో, తను ఎలా ప్రొసీడ్ అవ్వాలో రకరకాల ప్రణాళికలు గత కొద్ది రోజులుగా ఆలోచిస్తున్న విజయ అనుకోకుండా జరిగిన ఈ సంఘటనతో అప్రతిభురాలైంది. మెత్తని స్వప్న ఒళ్ళు గువ్వ పిట్టలా తన కౌగిలిలో చిక్కేసరికి, విజయకు అంత మత్తులోనూ సగం కిక్కు దిగిపోయింది. స్వప్న రెండు చేతులూ తననడుమును చుట్టి ఉన్నాయి. తను స్వప్న మెడను కౌగిలించుకుని పూర్తిగా స్వప్పపై వాలిపోయి ఉంది.
తను చూస్తున్నది కలకాదని తెలియగానే, నిటారుగా నిలదొక్కుకుంది. చేతులు మాత్రం స్వప్నపై నుండి తీయలేదు. చేతులు అలాగే ఉంచి, కొద్దిగా ఒంగుని, స్వప్న కళ్ళల్లోకి నిషా నిండిన కళ్ళతో మత్తుగా చూసింది. స్వప్న కళ్ళల్లో మేడం పడిపోబోయిందన్న ఆందోళన. ఇక ఫరవాలేదన్న రిలీఫ్. కొద్ది క్షణాలు అలాగే గడిచాయి.

మేడంకళ్ళు మత్తుగా ఉన్నాయి. కళ్ళల్లో ఎరుపుజీర మొదటిసారిగా చూసింది స్వప్న. చేతులు తీసే ప్రయత్నమేదీ విజయ చేస్తున్నట్టు స్వప్నకు అనిపించలేదు. పైగా ఆచేతులు తనచుట్టూ మరింత బిగుసుకుంటున్నట్టుగా అనిపించింది . మందు మత్తులో తూలుతూ ఉండడం వలన బహుశా ఆసరా కావాలేమోననుకుంది. కోటు తీసేయడం వలన కేవలం స్లీవ్ లెస్ పింక్ బనియన్ లో మేడం ధగధగలాడిపోతోంది. క్రింద నడుంవరకూ టైట్ జీన్స్, పైన అతుక్కుపోయినట్లుగా ఉన్న బనియన్ లో మేడం పైభాగం దాదాపు అర్ధ నగ్నంగా ఉంది. కండలు బాగా ఉబికి కనిపిస్తున్నాయి. కొట్టొచ్చినట్లున్న గుండెఎత్తులే గనక లేకపోతే, బాడీ విషయంలో మేడం ఏమగాడికీ తీసిపోదనిపించింది స్వప్నకు.

స్వప్న హైటు విజయనాసిక వరకూ ఉంది. మోచేతులవరకూ ఉన్న టైట్ జాకెట్టులో స్వప్నభుజాలు విజయ చంకల క్రింద ఒదిగిపోయాయి. ఎత్తైన స్వప్న పాలిండ్లు, విజయ నిపుల్స్ క్రిందభాగంలో తగులుతున్నాయి. తలారా స్నానంచేసిన స్వప్న తలలోంచి సాంబ్రాణి గుభాళింపులు ఇంకా పోలేదు. నున్నగా చిక్కుతీసిన నల్లని ఒత్తైనకురులు కొద్దిగా మొహంమీదకు పడుతున్నాయి. అప్పుడే నిద్రపోయి లేచిన స్వప్న మొహం కొద్దిగా ఉబ్బి మరింత నునుపుగా కనిపిస్తూంది. స్వప్న తననుదుటిపై దిద్దుకున్న తిలకం క్రింద కొద్దిసేపటి క్రితం గుడికి వెళ్ళినప్పుడు అద్దుకున్న కుంకుమ కొద్దిగా చెదరి, అప్పుడే ‘మొగుడి కౌగిలి నుండి విడివడిన కొత్త పెళ్ళికూతురిలా’ వింత సొబగులద్దుతోంది. క్రీమ్కలర్ సాటిన్ లాంటి సారీ, మేచింగ్ ఛైజ్, తలలో గుత్తులు గుత్తులుగా తురిమిన విరజాజిపూలమాలలతో స్వప్న
మెరిసిపోతోంది. స్వప్న అందాలను ఆచీరలో చూద్దామని, కావాలనే విజయ ఇష్టపడి సెలెక్ట్ చేసిన చీరెలో భువనసుందరిలా వెలిగిపోతోంది స్వప్న. విజయ కళ్ళకి స్వప్న ఒకక్షణం పాటు “భర్త కోసం వేచి చూస్తున్న అభిసారిక” లా కనిపించింది. కాస్త జాలీ, ప్రేమా కలగలిసిన చూపుతో స్వప్నను చూసింది.
బహుశా అనేకనెలలుగా సంసారసౌఖ్యానికి దూరమవడంవల్ల కావచ్చు, పార్టీలో కాస్త ఎక్కువగా తీసుకున్న బ్రాందీ ప్రభావం కావచ్చు, స్వప్న…. తన ప్రాణ సఖి… తనచేతిలో చిక్కిన కారణం కావచ్చు, అన్నిటికీమించి నిస్సహాయ స్థితిలో ఉన్న స్వప్నను తనుఏంచేసినా అడిగేవారు లేరన్న మొండిధైర్యం వల్లనేమో, ఒక సాటి అమ్మాయి స్పర్శతో విజయలో మెల్లగా వేడి రాజుకోవడమే కాదు, అంతకంతకూ పెరిగిపోతోంది. స్వప్నఒళ్ళు తనకు మెత్తగా, నులివెచ్చగా తగులుతోంది. కౌగిలిలో ఒంటరిగా చిక్కిన అందం విజయలో నిప్పులకుంపటినే రాజేసింది. క్షణాల్లో విజయ స్థనాలు బెలూన్లలా ఉబ్బి నిపుల్స్ స్టిఫ్ గా మారి, వేసుకున్న బనియన్లో నుండి స్వప్న పాలిండ్లకు గుచ్చుకున్నాయి .

స్వప్నను మెల్లగా … దగ్గరగా …, ఇంకా దగ్గరగా అదుముకోసాగింది. స్వప్నను చుట్టి ఉన్న తన చేతులతో నిమురుతూ, జఘన భాగాన్ని తనకేసి ఒత్తుకోసాగింది. మెత్తని ఊలుబంతిలా స్వప్న శరీరం తన బాహువుల్లో నొక్కుకు పోతోంది. బిగుతు జాకెట్ లోనుంచి తోసుకొస్తున్న 16 ఏళ్ళ అమ్మాయి కన్నె పరువాలు విజయ ఛాతీ కి హత్తుకుంటున్నాయి.. విజయ మూడ్లోకి రాసాగింది.
మెల్లగా తనచేతులతో స్వప్నతలను సుతారంగా పట్టుకుని, తలలో ఒత్తుగా తురిమిన విరజాజిసువాసనలను బలంగా పీలుస్తూ, స్వప్న
మొహాన్ని తన మెడవంపులోనికి హత్తుకోసాగింది. తనమెడను అటూఇటూ తిప్పుతూ స్వప్న బుగ్గల నునుపుదనాన్ని తనమెడకేసి రాసుకుంటూ, శిరస్సుపై ముద్దు పెట్టుకుంది.
స్వప్నకు ఇంకా ఏమీ అర్ధం కాలేదు. మేడం తనను ఆసరాగా చేసుకుందనే అనుకుంటోంది పాపం. కొద్దిగా ఉక్కిరి బిక్కిరిగానే ఉంది గానీ ఏం జరుగుతుందో ఇంకా తెలియలేదు. మేడం మొహం వైపు చూసింది. మేడం అరమోడ్పు కన్నులతో తనవైపు మత్తుగా చూస్తోంది.
“స్వప్నా, మై లవ్, నాకోసం ఎదురు చూస్తున్నావా? ఇలా వెయిట్ చేసే మనిషి నాకూ ఒకరున్నారా? ఇంత కాలం ఎక్కడున్నావు స్వప్నా? నువ్వు నాకు ఇంకా ముందే ఎందుకు పరిచయం కాలేదు? ” మత్తుగా మూలుగుతోంది విజయ.
అయినవారి ఆదరణకు దూరమై, ఏడాదిగా ఒంటరి బ్రతుకు బ్రతుకుతున్న స్వప్నకు, ఆపాటి ఆత్మీయ స్పర్శ కొండంత ధైర్యాన్నిచ్చింది. ఎంత మొండిగా ఒంటరి బ్రతుకు బ్రతుకుతున్నా, “తన” అని చెప్పుకోడానికి ఎవరూ లేరన్న లోటు ఎప్పుడూ తెలుస్తూనే ఉండేది. ఇన్నాళ్ళకు తనను
 

56,208

Members

322,578

Threads

2,704,421

Posts
Newest Member
Back
Top