பசுவும் கன்றும்

Member

0

0%

Status

Offline

Posts

0

Likes

0

Rep

0

Bits

0

5

Years of Service

LEVEL 1
100 XP
டைனிங் டேபிளில் பக்கத்து பக்கத்தில் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டாலும் இருவரும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. கீர்த்திக்கு சங்கடமாக இருந்தது. நவீனா தலை குனிந்தபடி சாப்பிட்டுக்கொண்டு இருந்தார்.


"மம்மி" பேச்சை தொடங்கினாள் கீர்த்தி

"ம்"

"என்ன மம்மி.... இன்னமும் அதையே தான் நினைச்சுக்கிட்டு இருக்கீங்களா.... சாரி மம்மி."

"அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை. நீ சாப்பிடு"

"எனக்கு போதும் மம்மி" எழுந்திரிக்க முயன்றாள் கீர்த்தி.

"என்ன கீச்சு... 2 இட்லி தானே வெச்சிக்கிட்டே..." நவீனா எப்போதும் கீர்த்தியை கீச்சு என்று தான் கூப்பிடுவார்.

"பசிக்கல மம்மி. சித்துவுக்கு லன்ச் கட்டின பருப்பு சாதத்துலையே நானும் கொஞ்சம் சாப்பிட்டேன்"

"சரி சரி." மீண்டும் சிந்தனையில் நவீனா.

நவீனா ராஜசேகர்.  அந்த வீட்டின் எஜமானி. எப்போதும் நவீனா ராஜ் என்று தான் தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொள்வார். வயது 50. upper middleclassக்கே உரிய மிடுக்கான தோற்றம். போன வருஷம் நவீனா ராஜை நீங்கள் பார்த்திருந்தால்.... வயதை 35-38க்குள் தான் இருக்கும் என்று கெஸ் செய்திருப்பீர்கள். இந்த ஒரு வருஷத்தில் நவீனா கொஞ்சம் தளர்ந்து விட்டார். பார்க்க....40-45 வயது பெண் போல தெரிகிறார்.

பாவம் நவீனா. ராஜ் என்னும் ராஜசேகர் இறந்து சரியாக 1 வருஷம் & 12 நாள்கள் ஆகுது. ராஜ் இறக்கும் போது 62 வயது. ஒரு பேங்க்கில் பெரிய போஸ்டில் இருந்து ரிட்டயர்டு ஆனவர். உடம்பை கட்டுக்கோப்பாக வைத்திருந்தும் எப்படியோ ஒரு ஹார்ட் அட்டாக். மாசிவ் அட்டாக். எல்லாம் நொடிப்பொழுதில் முடிந்துவிட்டது. 30 வருட தாம்பத்யம். 30 வருட காதல் வாழ்க்கை.

காதல் வாழ்க்கை தான். இத்தனைக்கும் ராஜ்-நவீனா கல்யாணம் ஒரு அரேஞ்டு மேரேஜ் தான். ராஜ் நவீனாவை விட 13 வயது பெரியவர் தான். இருந்தாலும் இருவருக்கும் ஆழமான காதல் இருந்தது. அதற்கு ஆரோக்கியமான இருவரரின் உடல்நிலையும், வாரம் 3 முறை முறையான உடலுறவும் கூட காரணம். இறப்பதற்கு முந்தைய இரவு கூட இருவரும் திருப்தி படும் அளவிற்கு உடலுறவில் ஈடுபட்டு இருந்தனர்.

நவீனாவிற்கு வேறு எந்த குறையும் கிடையாது. சென்னை புறநகர் பகுதியில் தனி வீடு. அதுவும் மாடி வீடு. நல்ல பேங்க் பாலன்ஸ். பேமிலி பென்சன் தாராளமாக வருகிறது. இரண்டு மகள்களுக்கும் கல்யாணம் ஆகிவிட்டது. மூத்தவள் ஆர்த்தி பெங்களூரில் செட்டில்டு. 30 வயதாகும் ஆர்த்தியின் கணவர் ஹரிஷ் தனியார் கம்பெனியில் நல்ல வேளையில் இருக்கிறார். ஒரு மகன், ஒரு மகள் என்று ஆர்த்தியின் வாழ்க்கை நிறைவாக இருக்கிறது.

சின்னவள் கீர்த்தி. அவள் புருஷன் கல்யாண் ஐ.டி. கம்பெனியில். சென்னை செட்டில்டு. 6 மாதம் முன்புதான் ஆன்சைட் சென்றான். இன்னும் ஒன்றரை வருஷம் அங்கே தான். கல்யாண் வாங்கி இருந்த வீடும், நவீனா-ராஜ் வீடும் ஒரே பகுதியில் தான் இருந்தது. அதனால் புருஷன் ஊரில் இல்லாத காலத்தில் கீர்த்தி அம்மா வீட்டிற்கு வந்துவிட்டாள். 28 வயதாகும் கீர்த்திக்கு ஒரே மகன். சித்தார்த் என்னும் சித்து. யு.கே.ஜி. படிக்கிறான்.

நவீனாவின் போன் கூப்பிட்டது. விக்கி காலிங்....

"சொல்லு விக்கி... எங்கே இருக்கே..."

"கோயம்பேட்டுல இப்போ தான் city பஸ் ஏறினோம் ஆன்ட்டி.... எப்படியும் 1 ஹவர் ஆகும் இல்ல ஆன்ட்டி"

"அதுக்கு மேலையே ஆகும். பஸ் ஸ்டாப்பிலே இறங்குன உடனே போன் பண்ணு"

"சரிங்க ஆன்ட்டி"

போனை வைத்தார்.

"என்ன மம்மி.... உங்க பேஸ்புக் பிரெண்டா" கீர்த்தி சிரிப்பை சிரமப்பட்டு அடக்கிக்கொண்டாள்.

"ம்... விக்கின்னு சொன்னேன் இல்ல" முகம் கொடுக்காமல் சொன்னார் நவீனா.

காலையில் நடந்தது நவீனாவிற்கு அவமானமாக இருந்தது. அதை மீண்டும் நினைக்க அழுகை வந்துவிட்டது. மவுனமாக விம்மினார்.

"மம்மி ப்ளீஸ்..." அருகில் வந்து சமாதானமாக அணைத்துக்கொண்டாள் கீர்த்தி.

கீர்த்திக்கும் ரொம்பவே சங்கடமாக இருந்தது. ச்சே... காலை எழுந்தவுடன் முட்டிக்கொண்டு மூத்திரம் வந்தது. கீர்த்தியின் பாத்ரூமில் தண்ணீர் வரவில்லை. மணி 6 இருக்கும். எப்போதும் நவீனா 5.30 மணிக்கெல்லாம் யோகா செய்ய போய்விடுவார். அதனால் அம்மாவின் ரூமில் இருந்த பாத்ரூமிற்கு போகலாம் என்று அங்கே சென்றாள். எதிர்பார்த்தபடி பெட் ரூமில் யாரும் இல்லை. பாத் ரூமில் மட்டும் யார் இருக்க போகிறார் என்று எந்த முன்னறிவிப்பும் இல்லாமல் பாத்ரூம் கதவை திறந்தாள். உள்ளே.... நவீனா தன் பருத்த பெருத்த முலைகளை பாத்ரூம் சுவற்றில் பதிக்கப்பட்டிருந்த டைல்ஸில் தேய்த்துக்கொண்டு இருந்தார். வலது கை அவர் பெண்மைக்குள் முள்ளங்கியை செலுத்திக்கொண்டு இருந்தது. இடது கை முலைகளுக்கு பிடிமானமாக இருந்தது. சுத்தமாக பிறந்த மேனியில் நின்றுக்கொண்டு இருந்தார்.

திடீர் என்று நுழைந்த கீர்த்தியை பார்த்த மாத்திரத்தில் ஷாக் ஆகிவிட்டார். கீர்த்தியும் தான். விக்கித்து போய் விட்டாள். வேகவேகமாக மாடியை விட்டு கீழே இறங்கி கெஸ்ட் டாய்லெட்டில் காலைக்கடன்களை முடித்து விட்டு வந்தாள் கீர்த்தி. அப்போதில் இருந்து சிந்துவை எழுப்பி, குளிப்பாட்டி, அவனுக்கு டிபன் கொடுத்து, லஞ்சிற்கு பருப்பு சாதம் செய்து பேக் செய்து, ஸ்கூல் வேனில் ஏற்றிவிட்டு டிபன் சாப்பிட உட்காரும் வரை அம்மாவும் மகளும் பேசிக்கொள்ளவே இல்லை.

6 மாதம் முன்பு கல்யாண் அமேரிக்கா சென்ற பிறகு ஒரு நாள் பேச்சுவாக்கில் கீர்த்தி சொன்னாள், "போராடிக்கிதுன்னா பேஸ்புக்ல டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணுங்களேன் மம்மி. நல்ல பொழுது போகும். உங்க பழைய ப்ரெண்ட்ஸை தேடலாம். ஜாலியா இருக்கும்". கீர்த்தி தான் அக்கவுண்ட் தொடங்கி கொடுத்தாள். கீர்த்தி, கல்யாண், ஆர்த்தி, ஹரிஷ் என்று 15 நிமிடங்களுக்குள் 4 ப்ரெண்ட்ஸ். அடுத்த 12 மணி நேரத்திற்குள் 580 பிரென்ட் ரெக்வஸ்ட்ஸ். 259 பேர் இன்பாக்ஸ் வழிசல்கள்.

திக்குமுக்காடிப்போனார் நவீனா. கீர்த்தி சொன்னாள் "மம்மி.... அட்வைஸ் பண்ணுறேனேன்னு நினைக்காதீங்க. பேஸ்புக்ல நாம லேடீஸ் ஜாக்கிரதையாத்தான் பழகணும். விடலைப்பசங்க கூட பரவாயில்லை. அங்கிள்ஸ் தொல்லை தாங்காது".

இதை எப்படிப் புரிந்துக்கொண்டாரோ தெரியவில்லை, நவீனா அதன் பின்னர் அக்சப்ட் செய்ததெல்லாம் 26-27 வயதுக்கும் குறைவான வயதுடைய பசங்களின் ரெக்வஸ்ட்களைத்தான். பி.ஈ. இறுதியாண்டு படித்துக்கொண்டு இருந்த விக்கி அதில் ஒருவன். வயது 21.

சிலர் அம்மா என்றும், சிலர் ஆன்ட்டி என்றும் சாட் செய்தார்கள். அதில் பலரையும் பிளாக் செய்துவிட்டு ஒரு 50 பசங்களை மட்டும் பிரென்ட் லிஸ்டில் வைத்துக்கொண்டார். அதில் விக்கி உட்பட 4-5 பேரோடு மட்டும் தான் போனில் பேசுவது வரை.....

விக்கி நல்லப்பையனாக தெரிந்தான். மதுரை பக்கம் ஊர். வீட்டிற்கு மூத்தவன். ஒரு தம்பி, ஒரு தங்கை. அப்பா ஏதோ லோக்கல் கம்பெனியில் வேலை. அம்மா சத்துணவு பணியாளர் என்றான். சீக்கிரம் வேலைக்குப் போக வேண்டும் என்றான். தங்கைக்கு தன் செலவில் கல்யாணம் செய்துவைக்க விரும்புவதாக சொன்னான். நவீனாவிற்கு சென்டிமென்டலாக அவனை ரொம்ப பிடித்துவிட்டது. உரிமையோடு பேசுவார்.

இன்று அவனும் அவன் பிரென்ட் ஒருவனும் சென்னை வருகிறார்கள். நாளை ஏதோ கம்பெனியில் இன்டெர்வியுவாம். தங்க இடம் தேடவேண்டும் என்றபோது நவீனா உரிமையோடு கோவித்துக்கொண்டார். "ஏன்டா, ஆன்ட்டி ஆன்டின்னு பேசுறே.... இன்டர்வியூ இருக்கு ஆன்ட்டி உங்க வீட்டுல தான் தங்கப்போறேன்னு சொல்ல மனசு வரலையா" என்றார். தன்னோடு இன்னொரு பிரெண்டும் வருகின்றான் என்று தயங்கினான் விக்கி. தாராளமாக வரட்டும் என்று சொல்லிவிட்டார் நவீனா.

கீர்த்திக்கு தர்ம சங்கடமாக இருந்தது. கீர்த்தி 9 வருஷமாக பேஸ்புக்கில் இருக்கிறாள். அதாவது அவள் காலேஜில் படிக்கும் காலம் முதல். தொடக்கத்தில் த்ரில் & கிக்காக இருந்தாலும்.... 2-3 முறை பிரச்சனைகள் வர..... பேஸ்புக்கில் அளவோடு பழக தொடங்கினாள். கல்யாணம் ஆன பிறகு கல்யாணின் ப்ரெண்ட்ஸ் சர்கிலில் மட்டும் தான் ஈடுபடுதல் (கல்யாண் அவ்வப்போது இவள் போனை நோட்டம் விடுவது தெரியும் என்பதால் ஜாக்கிரதையாக இருப்பாள்).

இப்போது தன் அம்மா இப்படி ஊர் பேர் தெரியாத பசங்களோடு பேசுவது சற்று பயமாகவே இருந்தது கீர்த்திக்கு. நல்லப்பையன் என்று அம்மா சொன்னாலும்.... ஒரு திகில் இருக்கத்தான் செய்தது. அதுவும் 2 பசங்கள் வருவதாகவும், தங்கள் வீட்டிலேயே 2-3 நாட்கள் தங்குவார்கள் என்பதும் கீர்த்திக்கு சரியாக தோன்றவில்லை.

நேற்று இரவு கூட கீர்த்திக்கு சரியாக தூக்கம் வரவில்லை. 'ஏன் மம்மி இப்படி வம்பை விலைக்கொடுத்து வாங்குறாங்க. ஒரு வேலை மம்மி.... ச்சீ ச்சீ.... நாமளே நம்ம மம்மியை பத்தி இப்படி எல்லாம் நினைக்கலாமா.... இருக்காது. எனக்கும் அக்காவுக்கும் ஒழுக்கம் சொல்லிக்கொடுத்த மம்மி எவ்வளவு கண்ணியமா இருப்பாங்க...' என்று நினைத்துக்கொண்டாள். நவீனா லேடிஸ் கிளப், பேங்க் ஆஃபீஸர்ஸ் கிளப் என்று கலக்கியவர். அந்தக்காலத்தில் காலேஜ் கல்ச்சுரல்ஸ்ல் கில்லாடி. நிறைய பிரைஸ் வின் பண்ணியிருக்கிறார். social woman.

ஆனால், இன்று கீர்த்தி கண்ட காட்சி... மீண்டும் அவள் மனதில் ஒரு திகிலை உண்டாக்கியது. சந்தன மாலைக்கு பின்னே தெரிந்த டாடி ராஜசேகரின் படத்தை பார்த்துக்கொண்டாள் கீர்த்தி.
 
OP
P
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

0

Likes

0

Rep

0

Bits

0

5

Years of Service

LEVEL 1
100 XP
"என்னடா விக்கி... ஆன்ட்டி சமையல் பிடிச்சிருக்கா?" மறுசாதம் இட்டுக்கொண்டே கேட்டார் நவீனா. விக்கியும் அவன் பிரென்ட் நிர்மலும் 11 மணி சுமாருக்குத்தான் வீட்டிற்கு வந்தனர். காபி கொடுத்து கவனித்து விட்டு, கீழ் தளத்தில் இருந்த ரூமை கட்டி, குளித்து வரச்சொல்லி, நவீனா சிக்கன் பெப்பர் கிரேவி, சிக்கன் 65, ஆம்லெட்டோடு சாப்பாடு பரிமாறினார்.


"ஆன்ட்டி சாப்பாடு சூப்பர்" உற்சாகமாக சொன்னான் விக்கி.

"நிர்மல் கூச்சப்படாம சாப்பிடு." இருவருக்கும் நடுவில் நின்று பரிமாறியபடி சொன்னார் நவீனா.

"சாப்பாடு விஷயத்துல நான் கூச்சமே பட மாட்டேன் ஆன்ட்டி" என்றான் நிர்மல். இருவரும் கறுத்த உடம்பு. சொல்லவே வேண்டாம் கிராமத்தான்கள் என்று உருவம் சொன்னது.

கீர்த்தி மாடியில் இருந்தாள். ஆஸ்திரேலியாவில் இருக்கும் மாமனார் மாமியார் போன் செய்வார்கள் என்று சொல்லி கழண்டுக்கொண்டாள். பெரிதாக முகம் கொடுத்து இருவரிடமும் பேசவில்லை.

"ஆன்ட்டி.... தங்க சின்னதா இடம் கிடைக்கும்னு வந்தேன். இப்படி விருந்து வெச்சி அசத்துறீங்க" விக்கியின் கண்களில் லேசாக தண்ணீர் தடம்.

"ஓஹோ.... இந்த ஆன்ட்டி சும்மா சாட் பண்ணத்தான். குடும்பத்துல ஒருத்தி கிடையாதுன்னு நினைச்சுட்டியா? "

"ஐயோ அப்படியெல்லாம் இல்ல ஆன்ட்டி. இந்த காலத்துல யார் ஆன்ட்டி இவ்ளோ செய்வாங்க"

"சரி....பேசாம சாப்பிடு. என்ன நிர்மல்... பீஸ் வைக்கட்டுமா"

"உங்களுக்கு அக்காவுக்கும் இருக்கில்ல ஆன்ட்டி"

"அதெல்லாம் உனக்கெதுக்கு. நீ சாப்பிடு" ஒரு பீஸை வைத்தார். "நீ பேஸ்புக்ல இல்லையா நிர்மல்"

"இருக்கேன் ஆன்ட்டி. எப்பவாவது தான் அந்த பக்கம் போவேன்"

"அப்போ எனக்கு ஒரு பிரென்ட் ரெக்வஸ்ட் அனுப்பு"

"சரிங்க ஆன்ட்டி"

"ஆன்ட்டி.." விக்கி தயங்கினான்.

"என்னடா"

"நாங்க வந்ததுல அக்காவுக்கு ஏதும் வருத்தமா"

"ச்சீ ச்சீ.... அவளுக்கு அவ வீட்டு டென்சன். மத்தபடி அவளும் நல்ல சோசியல் டைப் தான்"

"வந்து ஆன்ட்டி.... அக்கா வீட்டுக்காரர் ஐ.டி கம்பெனியில வேலை பார்க்கிறார் இல்லை. கொஞ்சம் எங்களுக்கு ரெக்கமென்ட் பண்ண சொல்லி...." இழுத்தான்

"நீங்க ரெண்டு பேரும் ஈ.சி.ஈ. தானே.... பெரிய மாப்பிள்ளை உங்க கோர் செக்டர் தான். அவர் கிட்ட சொல்றேன்... பெங்களூர் ஓகே தானே"

"ஆன்ட்டி அண்டார்டிகா கூட ஓகே ஆன்ட்டி. ஒரு வேலை கிடைச்சா போதும்" என்றான் நிர்மல்.

நவீனாவிற்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது. "சரி டா.... உன்னை மட்டும் அண்டார்டிகாவுல போஸ்டிங் போட சொல்றேன்" என்றார்.

"ஆன்ட்டி உங்களுக்கு ரெண்டு பொண்ணா" - நிர்மல்

"ஆமான்டா. பெரியவா பெங்களூர்ல இருக்கா. அவளுக்கு ரெண்டு பசங்க. பையன் 4த் படிக்கிறான். பொண்ணு 2ண்ட். இவ சின்னவ. இவளுக்கு ஒரு பையன் இருக்கான். யு.கே.ஜி. படிக்கிறான்"  

"இவ்ளோ பெரிய பொண்ணுங்களா ஆன்ட்டி உங்களுக்கு" கேஷுவலாக கேட்டான் நிர்மல். இருந்தாலும் நவீனாவிற்கு பெருமையாக இருந்தது. உடற்கட்டை சரியாக வைத்திருப்பதில் எப்போதுமே அவருக்கு ஆர்வம் உண்டு.

நவீனாவின் போன் அழைத்தது. ஹரிஷ்.

"உங்களுக்கு 100 ஆயுசு மாப்பிள்ளை. இப்போ தான் உங்களை பத்தி பேசிக்கிட்டு இருந்தோம்"

"ம்.... மாமியாரும் கொழுந்தியாலும் என் தலையை உருட்டிக்கிட்டு இருந்திருக்கீங்க..."

நாக்கை கடித்துக்கொண்டார் நவீனா. பசங்களை பற்றி பேசலாமா.... வேண்டாமா என்று ஒரு மனப்போராட்டம்.

டைனிங் இடத்தில் இருந்து நகர்ந்து ஹால் பக்கம் வந்தார்.

"வந்து மாப்பிள்ளை.... தெரிஞ்ச பசங்க ரெண்டு பேரு.... வேலை தேடிக்கிட்டு இருக்காங்க. பிரெண்ட்ஸோட பசங்க. அதான்....அவங்க கிட்ட உங்களை பத்தி சொல்லிக்கிட்டு இருந்தேன். "

"ஓ... அப்படியா அத்தை. ரெஸ்யூம் அனுப்ப சொல்லுங்க"

"சந்தோசம் மாப்பிள்ளை.... நீங்க மனசு வெச்சா நடக்காதது ஒன்னும் இல்லை..."

"ரொம்ப ஐஸ் வெக்கிறீங்களே.... பசங்க நமக்கு சொந்தமா"

"அப்படின்னு இல்லை..." எச்சில் முழுங்கினார்...."நான் சொல்லியிருக்கேன் இல்லை.... நான் பிரைமரி ஸ்கூல் மதுரையில படிச்சேன்னு.... அங்க என் கூட படிச்ச பிரெண்ட்ஸ் பசங்க"

"ஓ.... பேஸ்புக்ல பழைய ப்ரெண்ட்ஸை பிடிச்சிட்டீங்க"

ஹரிசே லீட் கொடுக்க.... "ஆமாமாம் மாப்பிள்ளை. அதே தான்" வியர்த்து விட்டது நவீனாவிற்கு.

"என்ன சமையல் அத்தை."

"இது.... சிக்கன் கிரேவி மாப்பிளை"

"இன்னைக்கு சஷ்டி ஆச்சே..."

அய்யய்யோ இது வேறையா.... மறந்தே போச்சே.

"வந்து..... உங்க மாமா போனதுக்கு அப்புறம் நாள் கிழமை பாக்குறதையே விட்டுட்டேன் மாப்பிள்ளை"

"அது போகட்டும் அத்தை.... நீங்க மனசு விடாம இருந்த போதும்" குழைந்தான் ஹரிஷ்.

"நீங்க ஆறுதலா இருக்குறது மனசுக்கு நிறைவா இருக்கு மாப்பிள்ளை" கல்யாண் இப்படி ஆறுதலாக பேசியதில்லை. அவன் எப்போதும் வேலை வேலை என்று இருப்பவன். ஹரிஷ் ஹெச்.ஆர். பணியில் இருப்பவன். பேசியே மயக்கிவிடுவான்.

"அத்தை.... நெக்ஸ்ட் வீக் சென்னையில கொஞ்சம் வேலை இருக்கு"

"வாங்க மாப்பிள்ளை. ஆர்த்தி, குழந்தைங்க வராங்களா கூட"

"இந்த வாட்டி நான் மட்டும் தான் அத்தை"

"சரிங்க மாப்பிள்ளை"

"உங்களுக்கு ஏதும் inconvinence இல்லையே "

"என்ன சொல்றீங்க.... இது உங்களுக்கும் வீடு இல்லையா"

"அதில்லை.... மாமா போனதுக்கு பின்னாடி ரெண்டுவாட்டியும் ஆர்த்தி, குழந்தைகளோட தான் வந்தேன். மாமா இருக்கும்போது தனியா வந்திருக்கேன் தான்..... இருந்தாலும் ... நீங்க எதுவும்"

ஹரிஷ் ஏன் இப்படி நினைக்கிறார் என்று தோன்றியது. 9 வருஷமாக ஹரிஷை தெரியும். 2-3 முறை ஹரிஷ் கூட தனியாக  டிராவல் செய்துள்ளார் நவீனா. எப்போதும் விகல்பமாக நடந்துக்கொண்டதில்லை.

"மாப்பிள்ளை.... என்னாச்சு உங்களுக்கு."

"ஒன்னும் இல்லை. சரி.... மண்டே மார்னிங் அங்கே இருப்பேன். அப்புறம் அத்தை...."

"சொல்லுங்க மாப்பிள்ளை"

"உங்க கையாள மீன் குழம்பு சாப்பிடணும் போல இருக்கு"

"கவலையே படாதீங்க... இங்க நீங்க இருக்குற வரைக்கும் உங்களுக்கு பிடிச்சதெல்லாம் செய்ஞ்சு தரேன். என்ன வேணும்னு சொல்லிட்டா போதும்"

"தாங்க்ஸ் அத்தை. வெச்சிடுறேன்"

டைனிங் டேபிளுக்கு வந்தார் நவீனா.

"பசங்களா... வேலை கிடைச்சிடிச்சுன்னு நினைச்சுக்கோங்க"

"ஆன்ட்டி நிஜமாவா" இருவரும் கோரஸாக.

"நீங்க வந்த இன்டெர்வியூ அட்டென்ட் பண்ணுங்க. எப்படியும் பெரிய மாப்பிள்ளை அவர் கம்பெனியில ஏற்பாடு பண்ணிடுவார். சோ, டோன்ட் வொரி"

இருவரும் கைகழுவி இருந்தனர்.

"ஆன்ட்டி நீங்க பண்ணுன உதவியை எங்க வாழ்நாள்ல மறக்க மாட்டோம்" இருவர் கண்களிலும் கண்ணீர்.

"ச்சீ போங்கடா. பெரிய மனுஷங்களாட்டம். சரி, ரெஸ்ட் எடுங்க."

"ஆன்ட்டி ஏதும் வேலை இருந்தா சொல்லுங்க"

"ஏன்டா உங்களை வேலை வாங்கவா தங்க வெச்சிருக்கேன்"

ஆ..... அம்மா என்று மாடிப்படியில் அலறல். கால் ஸ்லிப் ஆகி கீர்த்தி 3 படிகள் கீழே விழுந்து இருந்தாள். நைட்டி கோணல் மணலாக இருந்தது.

மூன்று பேரும் பதறி அடித்து மாடிப்படி ஏறினார்கள்.  

 
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

0

Likes

0

Rep

0

Bits

0

4

Years of Service

LEVEL 1
100 XP
அவ்வளவுதானா......பிளீஸ் தொடர்ச்சியா எழுதுங்க
 
Member

0

0%

Status

Offline

Posts

671

Likes

286

Rep

0

Bits

192

4

Years of Service

LEVEL 2
15 XP
What next
 
samravi's SIGNATURE

55,891

Members

318,030

Threads

2,666,665

Posts
Newest Member
Back
Top