Elite Leader
LEVEL 5
165 XP
ମୁଁ ରବି । ବୟସ ମୋର ୨୫ ବର୍ଷ । କୋପରେଟିଭ ବ୍ୟାଙ୍କରେ ଚାକିରୀ କରୁଥାଏ । ବାରିପଦାରୁ ମୋର ଭୁବନେଶ୍ୱର ବଦଳି ହୋଇଥିଲା । ଭଲ ଭଡ଼ାଘର ଗୋଟିଏ ପାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ମୋ ଶରତ ଦାଦାଙ୍କ ପାଖରେ ଆସି ରହିଲି । ଶରତ ଦାଦା ମୋ ବାପାଙ୍କ ସବା ସାନ ଭାଇ । ସିଏ ସେକ୍ରେଟେରିଏଟ୍ରେ କିରାଣି ଚାକିରୀ କରିଥିଲେ । ସପରିବାର ଗୋଟିଏ ଭଡା ଘରେ ରହୁଥିଲେ । ପରିବାର କହିଲେ ଶରତ ଦାଦା, ସେବତୀ ଖୁଡି ଆଉ ତାଙ୍କର ଦୁଇଟି ସ୍କୁଲ ପଢ଼ୁଆ ପୁଅ । ମୁଁ ଆସି ରହିବା ପରେ ପିଲା ଦୁହିଁଙ୍କ ପାଠ ପଢ଼ା ଟିକିଏ ଦେଖା ଶୁଣା କଲି । ଦାଦାଙ୍କର ଅଳ୍ପ ଦରମା । ତେଣୁ ଘରର ସଉଦା ପତ୍ର ମୁଁ ପ୍ରାୟ କିଣି ଆଣୁଥିଲି । ସେଥିନେଇ ଖୁଡି ଭାରି ଖୁସି ।
ସେବତୀ ଖୁଡିଙ୍କ ବୟସ ୪୦ ବର୍ଷ ଉପରେ ହେବ । ଗାଉଁଲି ମାଇକିନିଆ । ହେଲେ ରାଜଧାନୀକୁ ଆସି ରହିଲା ପର ଠାରୁ ଏହା ଭିତରେ ତାଙ୍କର ରଙ୍ଗ ଢ଼ଙ୍ଗ ସବୁ ବଦଳି ଗଲାଣି । ସବୁବେଳେ ପାନ ଖଣ୍ଡେ ପାଟିରେ ଜାକି ଥାଆନ୍ତି, ହସି ହସି କଥା ହୁଅନ୍ତି । ଭାରି ଫେସନ କରନ୍ତି ।
ହେଲେ ଶରତ ଦାଦା ଭାରି ସାଧା ସିଧା । ପଇସା ପତ୍ର ଖର୍ଚରେ ଭାରି ହିସାବୀ । ହିସାବୀ ହେବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ । କିରାଣି ଚାକିରୀରେ କେତେ ବା ଦରମା । ଖୁଡିଙ୍କର ଆଡୁ ସାଡୁ ଅଯଥା ବରାଦକୁ ସେ ପୁରଣ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ । ତେଣୁ ଖୁଡି ଦାଦାଙ୍କ ଉପରେ ସବୁବେଳେ ବିରକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
ଖୁଡି ଓ ମୁଁ ବସି ଗପିବା ବେଳେ ଖୁଡି ମୋ ଆଗରେ ସବୁ କଥା କହନ୍ତି । ସେଥର ରଜରେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ଦାମିକା ଶାଢ଼ୀ କିଣି ଆଣିଲି । ପିଲା ଦୁହିଁଙ୍କ ପାଇଁ ବି ଡ୍ରେସ କିଣି ଦେଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଖୁସି କହିଲେ ନ ସରେ । ସେଥିନେଇ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ମୋର ଆଦର ବହୁତ ବଢ଼ି ଗଲା ।
ନୂଆ ଭଡା ଘରଟିଏ ନେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ପ୍ରାୟ ୮ ମାସ ଦାଦାଙ୍କ ଘରେ ରହିଲି । ସେଇ ସମୟ ଭିତରେ ଖୁଡିଙ୍କୁ ପ୍ରଲୋଭିତ କରି ତାଙ୍କ ସହିତ ସଂପର୍କ ଜମେଇବା ପାଇଁ ମୋତେ ବିଶେଷ ଅସୁବିଧା ହେଲା ନାହିଁ ।
ଏବେ ଖୁଡିଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଟିକିଏ ଟିକିଏ ଥଟ୍ଟା ମଜା ହେଉଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ବୟସ ୪୦ ଟପିଲାଣି । ତଥାପି ତାଙ୍କ ଚେହେରା ବେଶ୍ ଜବରଦସ୍ତ ଅଛି । ଗୋଲ୍ ଗାଲ୍ ଗୋରା ଛନ୍ ଛନ୍ ସୁନ୍ଦର ଦେହ, ଚାଲିଲା ବେଳେ ତାଙ୍କ ଓସାରିଆ ମାଂସାଳ ପିଚା ଥଲ୍ ଥଲ୍ ହେଇ ନାଚୁଥାଏ । ତାଙ୍କ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧରୁ ଆଖି ଫେରେଇ ହୁଏନି । ତାଙ୍କୁ ନ ଚାହିଁ ମୁଁ ରହି ପାରେ ନାହିଁ । ସଂଧ୍ୟାରେ ବ୍ୟାଂକରୁ ଫେରିବା ବାଟରେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ସୁରଭି ଜର୍ଦା ଦିଆ ମିଠା ପାନ ଆଣିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଭୁଲେ ନାହିଁ । ବେଳେବେଳେ ତାଙ୍କ ପସନ୍ଦର ଫେସନ ଜିନିଷ ଆଉ ପରଫ୍ୟୁମ୍ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ନେଇ ଆସେ । ଖୁଡ଼ି ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି । ଦିନକୁ ଦିନ ଖୁଡ଼ି ମୋତେ ଅଧିକ ଆଦର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । କାଳେ ଦାଦା କ’ଣ ଭାବିବେ ବୋଲି ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଭଲ ହାତ ଘଂଟାଟିଏ କିଣି ତାଙ୍କୁ ଉପହାର ଦେଲି ।
ଖୁଡି ଭାରି ଗପୁଡି । ଆମେ ଦୁହେଁ ବସି ଗପିଲା ବେଳେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଥରକୁ ଥର ନ ଚାହିଁ ରହି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଦିନେ ମୁରୁକି ହସିଦେଇ ଖୁଡ଼ି କହିଲେ – କ’ଣ ରବି, ମୋ ଦେହକୁ ଏତେ ଥର କ’ଣ ଚାହୁଁଚ ଯେ ।
ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଟିକିଏ ଅପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଗଲି । ତଥାପି ସାହସ କରି କହିଲି – ନାହିଁ ଖୁଡ଼ି...କିଛି ନାହିଁ ତ ।
ଖୁଡି ହସି ଦେଇ କହିଲେ – ତମେ ଭାରି ଚାଲାକ ଅଛ । ହେଲେ ଭାରି ଡରୁଆ ।
ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଗୋଟି ସୁଦ୍ଧା ଝାଳେଇ ଗଲି ।
ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି, ତମେ ମନ କଥା ଭଲ ବୁଝିପାର ।
ସେ ନ ଜାଣିବା ଭଳି ମୋତେ ଚାହିଁଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇଲି । ସେ ଚାରି ଆଡକୁ କନ କନ ହୋଇ ଚାହିଁଲେ । ମୋ ହାତକୁ ଠେଲି ଦେଇ ମୋତେ ଟିକିଏ ଚୁମୁଟି ଉଠିପଡି ଘର ଭିତରକୁ ପଳେଇଲେ ।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ ରୋଷେଇ ଘରେ ଦେଖିଲି । ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ । ମୁଁ ଆଗ ପଛ କିଛି ନ ଭାବି ତାଙ୍କୁ କୁଂଢ଼େଇ ଧରିଲି । ସେ ହସୁଥିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ପୁଚକା ଗାଲରେ ଚୁମାଟାଏ ମାରିଦେଲି । ସେ କହିଲେ – ଉହୁଁ...ଛାଡ ମତେ...ପିଲା ଦିଇଟା ଦାଣ୍ଡ ଘରେ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି ପରା । କାଳେ ଚାଲି ଆସି ପାରନ୍ତି।ତମେ ଟିକିଏ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ପାଠପଢ଼ା ଦେଖ ।
ଏହି ଶୁଣ ମୁଁ ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଗଲି । ମୋ ମନ ଖାଲି ଆକାଶରେ ଉଡ଼଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଖୁଡି ଏଥର ମତେ ଦେଖିଲେ କଣେଇ କଣେଇ ଚାହିଁ ହସୁଥିଲେ । ତାପର ଦିନ ସକାଳେ ବ୍ୟାଙ୍କ ଗଲା ବେଳେ ଖୁଡି ମୋତେ ଡାକି କହିଲେ – ରବି, ଦ୍ୱିପ୍ରହର ବେଳକୁ ବ୍ୟାଂକରୁ ଆସି ଘର ଆଡେ ଟିକେ ବୁଲି ଦେଇ ଯାଉନ । ସେତେବେଳେ ଘରେ କେହି ନ ଥିବେ । ଦିଜଣ ନିରୋଳାରେ ବସି ଟିକିଏ ଗପିବା । ମୁଁ ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ମୁଣ୍ଡ ଟୁଙ୍ଗାରି ହଁ କଲି । ମୋ ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନ ସେତେବେଳକୁ ଘଂଟାକୁ ୪୦୦ କି.ମି. ବେଗରେ ଦୌଡୁଥିଲା । ବ୍ୟାଂକରେ ଯାଇ ପହଂଚିଲି । ହେଲେ କାମରେ ଜମା ମନ ଲାଗିଲା ନାହିଁ । ମୋର ମନଟା ଯାଇଁ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରେ ଥିଲା । ମନ ଭିତରଟା ଭାରି ଛଟପଟ ଲାଗୁଥିଲା । ଲଂଚ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ‘ଟିକିଏ କାମ ଅଛି’ ବୋଲି କହି ବାଇକ୍ ଧରି ସିଧା ଦାଦାଙ୍କ ଘରକୁ ପଳେଇ ଆସିଲି । ଛାତି ମୋର ଧଡପଡ ହେଉଥିଲା । ମନ ଥୟ ହେଉ ନ ଥିଲା । ଘରେ ପହଂଚି କଲିଂ ବେଲ୍ ମାରିଲି । ଖୁଡି କବାଟ ଖୋଲିଲେ । ତାଙ୍କ ମୁହଁ ହସ ହସ ଦିଶୁଥିଲା । ଆଃ...ଖୁଡି ଭାରି ସୁନ୍ଦରୀ ଦେଖା ଯାଉଥିଲେ । ଦାଦା ଅଫିସ ଯାଇ ସାରିଥିଲେ । ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲକୁ ଯାଇଥିଲେ । ଘରେ ଖୁଡି ଏକୁଟିଆ ।
ଖୁଡି ଭିତରୁ କବାଟ ବଂଦ କରୁ କରୁ କହିଲେ – କ’ଣ...ପୁରା ରାଇଟ୍ ଟାଇମ୍ ।
ମୁଁ ହସିଦେଲି । ଖୁଡି ସିଧା ଯାଇ ବେଡ୍ ଉପରେ ବସିଲେ । ମୁଁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସିଲି । କିଛି ସମୟ ଦୁହେଁ ଚୁପଚାପ୍ ବସିବା ପରେ ଖୁଡି ହସି ଦେଇ କହିଲେ –ଏମିତି ବସି ଥିବା ନା କ’ଣ? ମୋର ବହୁତ କାମ ଅଛି ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଚାହିଁଲି । ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ତାଙ୍କ ଓଠକୁ କାମୁଡିଲେ । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ରହି ପାରିଲି ନାହିଁ । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଦୁଇ ହାତରେ କୁଂଢ଼େଇ ଧରିଲି । ତାଙ୍କୁ ବେଡ଼୍ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତାଙ୍କ ଗାଲ ଓ ଓଠରେ ଚୁମା ମାରିଲି । ସେ ବାଧା ନ ଦେଇ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ । ମୁଁ ଅସଂଭାଳ ଉତେଜନାରେ ତାଙ୍କ ଗୋଟାକ ଯାକ ଦେହ ସାରା ସାଉଁଳେଇ ପକେଇଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଓଠକୁ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି । ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ଦୁଧକୁ ସାଉଁଳିବାକୁ ସୁବିଧା ହେଉ ନାହିଁ ବୋଲି ବୁଝି ପାରି ଖୁଡି ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲି ଦେଇ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ବାହାରକୁ ବାହାର କରିଦେଲେ । ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ମୋ ଦେହ କ’ଣ ହୋଇଗଲା । ଓଃ...ମସ୍ତ ଗୋରା ଗୋରା ବଡ଼ ବଡ଼ ମାଂସାଳ ଦୁଧ । ଅଳ୍ପ ନରମ ହେଇ ଗଲାଣି । ମୁଁ ଦିଇ ହାତରେ ଆଦର କରି ଚିପିବାରୁ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗିଲା । ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକି ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିବା ବେଳେ ଖୁଡି ଆଃ...ଆଃ...ଉଃ...ଉଃ ହେଇ ମୋତେ ଜୋରରେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ନପାରି ମୋ ଜିନ୍ସ ଖୋଲି ପକେଇଲି । ମୋତେ ଲାଜ ସରମ କିଛି ଲାଗିଲାନି । ଚଡି ଖୋଲି ପକେଇବାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା କଅଁଳା ବାଛୁରୀ ପରି ବାହାରକୁ ଡେଇଁ ପଡିଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । ମୋର ୮” ଲଂବା ମସ୍ତ ମୋଟା ବାଣ୍ଡ । ଖୁଡି ତାଙ୍କ ଆଖି ଦିଇଟାକୁ ଡବ ଡବ କରି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଲେ । ଛେପ ଢ଼ୋକି ହସି ଦେଲେ ।
କହିଲେ – ବାପରେ ବାପ, ମୋ ପୁତୁରା ଟୋକାର ହତିଆରଟା ତ ଭାରି ତାଗଡା ହେଇଚି ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଭୋକିଲା ଆଖିରେ ଅନେଇଲି । ତାଙ୍କର ଶାଢ଼ୀକୁ ଖୋଲିବାକୁ ହାତ ବଢ଼େଇବା ବେଳକୁ ସେ କହିଲେ - ନାଇଁ ଥାଉ । ଇଏ ଦିନ ବେଳାଟା, ମତେ ମାରିବ ନା କ’ଣ...କିଏ ଯଦି କେତେବେଳେ ପଳେଇ ଆସିବ ।
ଖୁଡି ତାଙ୍କ ପିଚାକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଲେ । ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଲାଜ ବୋଲି କିଛି ନଥିଲା । ତାଙ୍କ ଗୋରା ତକ ତକ ମାଂସାଳ ଜଂଘକୁ ଦେଖି ମୁଁ ଅସଂଭାଳ ହୋଇ ପଡିଲି । ଜଂଘ ସଂଧିଟା କୁଂଚି କୁଂଚି ବାଳରେ ଭରପୁର ହୋଇଥିଲା । ତା ଭିତରେ ତାଙ୍କ ବିଆ କୋଉଠି ଲୁଚିକରି ଥିଲା ମୋଟେ ଜମା ଜଣା ପଡୁ ନ ଥିଲା । ମୁଁ ହାତ ନେଇ ସେଇ ଘଂଚ ବାଳରେ ମାରିଲି । କଳା କଳା ରେଶମୀ ବାଳ ହାତକୁ ଖୁବ୍ ମୁଲାୟମ ଲାଗୁଥିଲା । ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରି ବାଳକୁ ଆଡେଇଲି । ଓଃ ...ଭିତରଟା ଗୋଲାପ ଫୁଲ ପରି ନରମ ଲାଗୁଥିଲା । ରସରେ ଭିଜିଯାଇ ସଂତ ସଂତିଆ ଲାଗୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ କାନ ପାଖକୁ ମୁହଁ ନେଇ କହିଲି – ଖୁଡି, ତମ ସେଂଟିଟା କୋଉଠି ମୁଁ ତ ଜାଣି ପାରୁନି ।
ଖୁଡି ଫେଁ କିନା ହସି ଦେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ଭିଡି ନେଇ କହିଲେ – ସେ ସେଂଟି କଥା ଛାଡ...ପରେ ଦେଖିବ । ଆଗେ ବିଆ କଥା ବୁଝି ସାର । ଆରେ...ତମ ପାଖରେ କେତେ ବଡ ହତିଆରଟାଏ ରଖିଚ ମ । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ପାରୁନି । ଆଗ ଆସି ପୁରେଇ ଟିକିଏ ଗେହିଁଲ ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲି । ରାଣ୍ଡି ମାଇକିନିଆ ଭଳି ଖୁଡି ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ଜଂଘ ଦୁଇଟାକୁ ମେଲାକରି ଧରି ଆଂଠୁ ମାଡିବସି ହାମୁଡେଇ ପଡିଲି । ଅସଂଭାଳ ହେଉଥିବା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ବିଆ ଫାଟରେ ଲଗାଇଲି । ବିଆ ଫାଟ ମୁହଁରେ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ଘଷିଲି । ଆଃ...ମୋର ବୀର୍ଯ ବାହାରି ପଡିଥାନ୍ତା କି କଣ? ଟିକିଏ ରହି ଗଲି । ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି । ସିଏ ଭେଳିକି ଖାଇଲା ଭଳି ମୋତେ ଚାହିଁଥାନ୍ତି । ମୁଁ ଗୋଟାଏ ଅଦ୍ଭୁତ ଉନ୍ମାଦନାରେ କଂପୁଥିଲି । ଏଥର ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇଲି । ପିଚାକୁ ମାଡି ଦେବାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡର ଅଧା ପଚ୍ କରି ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା । ଓଃ...ବିଆ ଭିତରଟା ଭାରି ଗରମ ଲାଗୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ପିଠି ତଳେ ହାତ ପୁରେଇ ଜାବୁଡି ଧରି ପିଚାକୁ ଟେକି ଠେସ ମାରିଲି । ବାଣ୍ଡଟା ପୁରା ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା । ଆଃ...ଆହାଃ...ହେଇ ଖୁଡି ହାତ ବଢ଼େଇ ମୋ ଅଂଟାକୁ ଧରି ପକେଇଲେ । ସତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ବି ସେମିତି ଗୋଟାଏ ମସ୍ତ ଆଉ ତାଗଡା ବାଣ୍ଡ ହୋଇଥିଲା । ମୁଁ ଉତେଜନା ସଂଭାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଲ ଓ ଓଠକୁ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି । ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଘଷି ପିଚାକୁ ହଲେଇ ଗେହିଁବା ଆରଂଭ କରିଦେଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ କଚ୍ କଚ୍ ଶବ୍ଦ କରି ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ଖସରୁ ଥିଲା ।
ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତର ସେତେବେଳକୁ ବହୁତ ଲାଳୁଆ ହୋଇଯାଇ ଥିଲା । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲି । ତାଙ୍କ ଗୋରା ମୁହଁଟା ପୁରା ଲାଲ ପଡି ଯାଇଥିଲା । ଜୋରରେ ସେ ସଁ ସଁ ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଉଥିଲେ । ଆଉ ବେଶୀ ସମୟ ସମ୍ଭାଳି ରହି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଗେହିଁବାର ଉତେଜନାକୁ ମୁଁ ସଂଭାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଅସହ୍ୟ ଆନନ୍ଦରେ ମୋ ଗାଣ୍ଡିକୁ ହଲେଇବାର ବେଗ ହଠାତ୍ ବଢ଼ିଗଲା । ଗୋଟିଏ କାମୁକ ପୁରୁଷ ପରି ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁ ସାରା ମୁଁ ଚୁମା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲି । ପିଚାକୁ ଜୋରରେ ମାଡି ଧରିଲି । ଆଃ...ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଆନଂଦରେ ମୁଁ ଆତ୍ମହରା ହୋଇଗଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପ୍ରଚୁର ବୀର୍ଯ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ପିଚିକି ଗଲା । ଖୁଡି ଜାଣି ପାରି ମୋତେ ଜୋରରେ ଭିଡି ଧରିଲେ । ଚରମ ତୃପ୍ତିରେ ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଚାହିଁଲି ।
ଖୁଡି ହସିଦେଇ କହିଲେ – ଏଥର ଉଠ ।
ମୁଁ କହିଲି – ରାଗିବନି ଖୁଡି । ମୁଁ ମୋଟେ ସଂଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ । ତେଣୁ ଶୀଘ୍ର ବୀର୍ଯ ବାହାରି ଗଲା । ତମକୁ ଭଲ ଲାଗି ନଥିବ । ସେ ହସି ଦେଇ ମୋ ପିଠି ସାଉଁଳେଇ ଦେଇ କହିଲେ – ଉହୁଁ... ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗଚି । ଏଇଟା ବୋଧେ ତମର ପ୍ରଥମ ଥର । ଆଉ କେତେଥର ଗେହିଁବା ପରେ ତମେ ବି ଗେହିଁବାରେ ଓସ୍ତାଦ ହେଇଯିବ । ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଉପରୁ ଉଠିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଲାଳ ସଡ ସଡ ହୋଇ ନରମି ଯାଇ ତଳକୁ ଓହଳି ଥିଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁ ଖୁଡି ଫେଁ କିନା ହସି ଦେଲେ । ମୁଁ ଧୋଇ ହେବାକୁ ବାଥରୁମ୍କୁ ପଳେଇଲି । ଖୁଡି ଲାଟ୍ରିନ୍ ଭିତରେ ପଶିଲେ । ଆମେ ଦୁହେଁ ବାଥରୁମରୁ ଫେରିବା ପରେ ଖୁଡି ଯାଇ ଟିକେ ଚା କରି ଆଣିଲେ । ବ୍ୟାଂକରୁ ବହୁତ ସମୟ ହେବ ଆସି ଥିବାରୁ ମୁଁ ଟିକିଏ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡୁଥିଲି । ମୋ ବ୍ୟସ୍ତ ହେବା ଦେଖି ଖୁଡି ତେରେଛି ଚାହାଁଣୀ ମାରି କହିଲେ – ଏତେ କ’ଣ ତରତର ହେଉଛ ମଁ । ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲରୁ ଆସିବାକୁ ଆହୁରି ଡେରି ଅଛି । ଚାଲୁନ ଆଉ ଗୋଟାଏ ରାଉଣ୍ଡ ହେଇଯିବା। ମୋ ବିଆ ଭିତରଟା ଭାରି କୁଣ୍ଡେଇ ହଉଚି ।
ମୋର ବି ଆଉ ଥରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା। ବାଣ୍ଡଟା ବି ଶକ୍ତ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇ ସାରିଥିଲା । ହେଲେ ଲାଜରେ ଖୁଡିଙ୍କି ଭରସି କହି ପାରୁ ନ ଥିଲି । କାରଣ ସିଏ ଏତେ ବଡ ମାଇକିନିଆ ଟାଏ, ତା ସାଙ୍ଗକୁ ମୋ ନିଜର ଖୁଡି । ମୁଁ ହସି ଦେଇ ପୁଣି ମୋ ପ୍ୟାଂଟ ଖୋଲିଲି । ଖୁଡିଙ୍କି କହିଲି - ପ୍ଲିଜ ଖୁଡି...ତମେ ଏଥର ମନା କରନି । ତମର ସବୁ ଲୁଗା ପଟା ଖୋଲି ପୁରା ଲଂଗଳା ହୋଇ ପଡ । ପ୍ଲିଜ ଖୁଡି...ପ୍ଲିଜ...ମନାକର ନାହିଁ ।
ଖୁଡି ମନା କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ । କାଂଥ ଘଂଟାକୁ ଚାହିଁ କହିଲେ – ହଉ, ତମକୁ ପାରି ହେବନି । ଖୁଡି ଚଟା ପଟ୍ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ, ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ପକେଇଲେ । ମୁଁ ବି ପୁରା ଲଂଗଳା ହୋଇ ଗଲି । ତାଙ୍କୁ ମାଡି ବସି କୁଂଢ଼େଇ ଚୁମା ଦେଲି । ସତରେ ଖୁଡିଙ୍କ ଲଂଗଳା ଦେହଟା ଖୁବ୍ ମସ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ପୁରା ଜବର ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ । ତାଙ୍କର ମାଂସାଳ ମସ୍ତ ବଡ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଦିଇ ହାତରେ ଧରି ଖୁବ୍ ସାଉଁନେଇଲି । ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକି ଆଡେଇ ଗାଣ୍ଡି କଣାକୁ ଦେଖିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟଙ୍ଗ ଟଙ୍ଗ ହେଇ କଂପି ଉଠିଲା । ସେଠାରେ ଆଂଗୁଳି ମାରିଲି । ପିଚାକୁ ଚାପି ପକେଇ ଖୁଡି ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲେ -ଯାଃ...ତମର ସବୁ ଆଡେ ନଜର ।
ମୁଁ ହସି ଦେଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ପାଚିଲା ବେଲ ଭଲି ଦୁଧ ଦିଇଟାକୁ ଧରି ଖୁବ୍ ଖେଳିଲି ।
ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକି କାମୁଡି ଚୁଚୁମିଲା ବେଳେ ସିଏ ଉତେଜନାରେ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ । ତାଙ୍କର ଦେହ ଓ ମୁହଁ ସେତେ ବେଳକୁ ନାଲି ପଡି ଗଲାଣି । ମୁଁ ନୂଆ ଖେଳାଳି, ଆଉ ଡେରି କଲିନି । ଖୁଡିଙ୍କି ମାଡି ବସିଲି । ତର ତର ହୋଇ ମୋ ମୂଷଳିଆ ଲଂବା ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇ ଭିତରକୁ ଦାବିଦେଲି ଏବଂ ଗେହିଁବା ଆରଂଭ କରି ଦେଲି । ଆଃ...ଭାରି ସୁଖ ସତରେ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ଦଳି ହୋଇ ପଶିବା ବେଳେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । ଖୁଡି ବି ଏବେ ପୁରା ଗରମରେ ଥିଲେ । ଆନନ୍ଦରେ ଗାଣ୍ଡିକି ଟେକି ପକାଉ ଥିଲେ । ମୋତେ ଥରକୁ ଥର ଭିଡି ଧରୁଥିଲେ । ମୁରୁକି ହସି ଚାପା କଂଠରେ କହିଲେ – ହେଇତି...ମୋଟେ ତରତର ହୁଅନି... ସଂଭାଳି କରି ହାଉଲେ ହାଉଲେ କର...ଭାରି ଆନନ୍ଦ ଲାଗୁଚି...ସତରେ ଭାରି ଆନନ୍ଦ... ତମ ହତିଆରଟା ପୁରା ଖପେଇ କରି ପଶିଚି ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ...ଆଃ...ଆଃ...
ମୁଁ ସେତେବେଳକୁ ସପ୍ତମ ସ୍ୱର୍ଗରେ । ଖୁଡିଙ୍କୁ ଗେହିଁଲା ବେଳେ ମୁଁ ଭାରି ଆତ୍ମ ସଂନ୍ତୋଷ ଅନୁଭବ କରୁ ଥିଲି । ଖୁଡି ମଝିରେ ମଝିରେ ମୋ ପିଚାକୁ ତାଙ୍କ ଦିଇ ହାତରେ ଚିପି ଧରୁଥିଲେ । କାମ ଉତେଜନାରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁଟା ଫଣ ଫଣେଇ ଯାଇଥିଲା । ଅଧ ଘଂଟା ପାଖାପାଖି ଗେହିଁ ସାରିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ କାନରେ କହିଲି – ଖୁଡି, ଏଇନା ମୋର ବାହାରିବ । ଖୁଡି ସଁ ସଁ ନିଃଶ୍ୱାସ ଛାଡି କହିଲେ - ଆଉ ଟିକିଏ...ଆଉ ଟିକିଏ ...ଆଃ ...ଆଃ...ଓଃ...ରବି... ଆଃ ... ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆରୁ ଗରମ ବିଆରସ ଖସିଲା ବୋଧେ...ଇସଃ...ବିଆ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଖେଂଚି ହେଇ ରସ ସବୁ ବାହାରକୁ ବାହାରି ଆସୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କର ବିଆରସ ଭାରି ବହଳିଆ । ମୁଁ ସଂଭାଳି ନ ପାରି ଖୁଡିଙ୍କୁ ଭିଡିଧରି ତାଙ୍କ ମୁହଁସାରା ଚୁଂବନ ଛାଇଦେଲି । ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପ୍ରଚୁର ବୀର୍ଯ ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ବାହାରିଗଲା । ଓଃ...ଚରମ ସୁଖ...ଚରମ ଆନନ୍ଦରେ ମୋ ଦେହ ଝଣ ଝଣ ହୋଇଗଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ଓଠ ଫାଙ୍କରେ ସଂତୁଷ୍ଟିର ଧାରେ ହସର ଝଲକ ଝଲସି ଉଠିଲା । ଦୁହେଁ ଦୁହିଁକୁ କିଛି ସମୟ ଜାବୁଡି ଧରିଲୁ । ତାପରେ ଅଲଗା ହୋଇଗଲୁ ।
ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ବ୍ୟାଂକ ପଳେଇ ଗଲି । ଗଡ ଜିତଲା ଭଳି ମୋ ମନଟା ଭାରି ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା ।
ତା ପରଠାରୁ ସବୁ ଦିନେ ସାଢ଼େ ଏଗାରଟା ବେଳେ ବ୍ୟାଂକରୁ ବାହାରି ଆସୁଥିଲି । ଖୁଡି ମୋତେ ଚାହିଁ ରହୁଥିଲେ । ଦୁହେଁ ଗିହାଁଗେହିଁ ଖେଳରେ ମାତି ଯାଉ । ମୋ ଖୁଡି ଭାରି ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆ । ତାଙ୍କ ପାକଳ ବିଆ ଭାରି ଗରମ । ଖୁବ୍ ରସୁଆଳ ।
ମୁଁ ନୂଆ ଭଡ଼ାରଘର ଟିଏ ନେବାପରେ ତାଙ୍କ ଘର ଛାଡିଲା ବେଳକୁ ସେ କାନ୍ଦୁଣୁ ମାନ୍ଦୁଣୁ ହୋଇଗଲେ । ମୋତେ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ମୋଟେ ମନ ହେଉ ନ ଥିଲା ।
ମୁଁ ତାଙ୍କ କାନରେ କହିଲି – ଖୁଡି ଏମିତି କାହିଁକି ପିଲାଙ୍କ ଭଳି ହଉଚ । ମୁଁ ତ ଏବେ ପରି ସପ୍ତାହକୁ ପାଂଚ ଦିନ ଖରାବେଳେ ଆସି ତମକୁ ଦେଖାକରି ତମ ଖବର ବୁଝି ଦେଇ ଯିବି । ମଝିରେ ମଝିରେ ତମେ ମୋ ଘରକୁ ଗଲେ ମୁଁ କ’ଣ ତୁମକୁ ସେମିତି ଛାଡ଼ିବି କି? ଖୁଡି ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ଥିଲେ ।
* * *
ସେବତୀ ଖୁଡିଙ୍କ ବୟସ ୪୦ ବର୍ଷ ଉପରେ ହେବ । ଗାଉଁଲି ମାଇକିନିଆ । ହେଲେ ରାଜଧାନୀକୁ ଆସି ରହିଲା ପର ଠାରୁ ଏହା ଭିତରେ ତାଙ୍କର ରଙ୍ଗ ଢ଼ଙ୍ଗ ସବୁ ବଦଳି ଗଲାଣି । ସବୁବେଳେ ପାନ ଖଣ୍ଡେ ପାଟିରେ ଜାକି ଥାଆନ୍ତି, ହସି ହସି କଥା ହୁଅନ୍ତି । ଭାରି ଫେସନ କରନ୍ତି ।
ହେଲେ ଶରତ ଦାଦା ଭାରି ସାଧା ସିଧା । ପଇସା ପତ୍ର ଖର୍ଚରେ ଭାରି ହିସାବୀ । ହିସାବୀ ହେବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ । କିରାଣି ଚାକିରୀରେ କେତେ ବା ଦରମା । ଖୁଡିଙ୍କର ଆଡୁ ସାଡୁ ଅଯଥା ବରାଦକୁ ସେ ପୁରଣ କରି ପାରନ୍ତି ନାହିଁ । ତେଣୁ ଖୁଡି ଦାଦାଙ୍କ ଉପରେ ସବୁବେଳେ ବିରକ୍ତ ହୁଅନ୍ତି ।
ଖୁଡି ଓ ମୁଁ ବସି ଗପିବା ବେଳେ ଖୁଡି ମୋ ଆଗରେ ସବୁ କଥା କହନ୍ତି । ସେଥର ରଜରେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ଦାମିକା ଶାଢ଼ୀ କିଣି ଆଣିଲି । ପିଲା ଦୁହିଁଙ୍କ ପାଇଁ ବି ଡ୍ରେସ କିଣି ଦେଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଖୁସି କହିଲେ ନ ସରେ । ସେଥିନେଇ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ମୋର ଆଦର ବହୁତ ବଢ଼ି ଗଲା ।
ନୂଆ ଭଡା ଘରଟିଏ ନେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ପ୍ରାୟ ୮ ମାସ ଦାଦାଙ୍କ ଘରେ ରହିଲି । ସେଇ ସମୟ ଭିତରେ ଖୁଡିଙ୍କୁ ପ୍ରଲୋଭିତ କରି ତାଙ୍କ ସହିତ ସଂପର୍କ ଜମେଇବା ପାଇଁ ମୋତେ ବିଶେଷ ଅସୁବିଧା ହେଲା ନାହିଁ ।
ଏବେ ଖୁଡିଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଟିକିଏ ଟିକିଏ ଥଟ୍ଟା ମଜା ହେଉଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ବୟସ ୪୦ ଟପିଲାଣି । ତଥାପି ତାଙ୍କ ଚେହେରା ବେଶ୍ ଜବରଦସ୍ତ ଅଛି । ଗୋଲ୍ ଗାଲ୍ ଗୋରା ଛନ୍ ଛନ୍ ସୁନ୍ଦର ଦେହ, ଚାଲିଲା ବେଳେ ତାଙ୍କ ଓସାରିଆ ମାଂସାଳ ପିଚା ଥଲ୍ ଥଲ୍ ହେଇ ନାଚୁଥାଏ । ତାଙ୍କ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧରୁ ଆଖି ଫେରେଇ ହୁଏନି । ତାଙ୍କୁ ନ ଚାହିଁ ମୁଁ ରହି ପାରେ ନାହିଁ । ସଂଧ୍ୟାରେ ବ୍ୟାଂକରୁ ଫେରିବା ବାଟରେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଦୁଇ ଖଣ୍ଡ ସୁରଭି ଜର୍ଦା ଦିଆ ମିଠା ପାନ ଆଣିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଭୁଲେ ନାହିଁ । ବେଳେବେଳେ ତାଙ୍କ ପସନ୍ଦର ଫେସନ ଜିନିଷ ଆଉ ପରଫ୍ୟୁମ୍ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ନେଇ ଆସେ । ଖୁଡ଼ି ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି । ଦିନକୁ ଦିନ ଖୁଡ଼ି ମୋତେ ଅଧିକ ଆଦର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । କାଳେ ଦାଦା କ’ଣ ଭାବିବେ ବୋଲି ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଭଲ ହାତ ଘଂଟାଟିଏ କିଣି ତାଙ୍କୁ ଉପହାର ଦେଲି ।
ଖୁଡି ଭାରି ଗପୁଡି । ଆମେ ଦୁହେଁ ବସି ଗପିଲା ବେଳେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧକୁ ଥରକୁ ଥର ନ ଚାହିଁ ରହି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଦିନେ ମୁରୁକି ହସିଦେଇ ଖୁଡ଼ି କହିଲେ – କ’ଣ ରବି, ମୋ ଦେହକୁ ଏତେ ଥର କ’ଣ ଚାହୁଁଚ ଯେ ।
ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଟିକିଏ ଅପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଗଲି । ତଥାପି ସାହସ କରି କହିଲି – ନାହିଁ ଖୁଡ଼ି...କିଛି ନାହିଁ ତ ।
ଖୁଡି ହସି ଦେଇ କହିଲେ – ତମେ ଭାରି ଚାଲାକ ଅଛ । ହେଲେ ଭାରି ଡରୁଆ ।
ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ଗୋଟି ସୁଦ୍ଧା ଝାଳେଇ ଗଲି ।
ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି, ତମେ ମନ କଥା ଭଲ ବୁଝିପାର ।
ସେ ନ ଜାଣିବା ଭଳି ମୋତେ ଚାହିଁଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇଲି । ସେ ଚାରି ଆଡକୁ କନ କନ ହୋଇ ଚାହିଁଲେ । ମୋ ହାତକୁ ଠେଲି ଦେଇ ମୋତେ ଟିକିଏ ଚୁମୁଟି ଉଠିପଡି ଘର ଭିତରକୁ ପଳେଇଲେ ।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ ରୋଷେଇ ଘରେ ଦେଖିଲି । ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ । ମୁଁ ଆଗ ପଛ କିଛି ନ ଭାବି ତାଙ୍କୁ କୁଂଢ଼େଇ ଧରିଲି । ସେ ହସୁଥିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ପୁଚକା ଗାଲରେ ଚୁମାଟାଏ ମାରିଦେଲି । ସେ କହିଲେ – ଉହୁଁ...ଛାଡ ମତେ...ପିଲା ଦିଇଟା ଦାଣ୍ଡ ଘରେ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି ପରା । କାଳେ ଚାଲି ଆସି ପାରନ୍ତି।ତମେ ଟିକିଏ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ପାଠପଢ଼ା ଦେଖ ।
ଏହି ଶୁଣ ମୁଁ ବହୁତ ଖୁସି ହୋଇଗଲି । ମୋ ମନ ଖାଲି ଆକାଶରେ ଉଡ଼଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା । ଖୁଡି ଏଥର ମତେ ଦେଖିଲେ କଣେଇ କଣେଇ ଚାହିଁ ହସୁଥିଲେ । ତାପର ଦିନ ସକାଳେ ବ୍ୟାଙ୍କ ଗଲା ବେଳେ ଖୁଡି ମୋତେ ଡାକି କହିଲେ – ରବି, ଦ୍ୱିପ୍ରହର ବେଳକୁ ବ୍ୟାଂକରୁ ଆସି ଘର ଆଡେ ଟିକେ ବୁଲି ଦେଇ ଯାଉନ । ସେତେବେଳେ ଘରେ କେହି ନ ଥିବେ । ଦିଜଣ ନିରୋଳାରେ ବସି ଟିକିଏ ଗପିବା । ମୁଁ ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି ମୁଣ୍ଡ ଟୁଙ୍ଗାରି ହଁ କଲି । ମୋ ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନ ସେତେବେଳକୁ ଘଂଟାକୁ ୪୦୦ କି.ମି. ବେଗରେ ଦୌଡୁଥିଲା । ବ୍ୟାଂକରେ ଯାଇ ପହଂଚିଲି । ହେଲେ କାମରେ ଜମା ମନ ଲାଗିଲା ନାହିଁ । ମୋର ମନଟା ଯାଇଁ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରେ ଥିଲା । ମନ ଭିତରଟା ଭାରି ଛଟପଟ ଲାଗୁଥିଲା । ଲଂଚ ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ‘ଟିକିଏ କାମ ଅଛି’ ବୋଲି କହି ବାଇକ୍ ଧରି ସିଧା ଦାଦାଙ୍କ ଘରକୁ ପଳେଇ ଆସିଲି । ଛାତି ମୋର ଧଡପଡ ହେଉଥିଲା । ମନ ଥୟ ହେଉ ନ ଥିଲା । ଘରେ ପହଂଚି କଲିଂ ବେଲ୍ ମାରିଲି । ଖୁଡି କବାଟ ଖୋଲିଲେ । ତାଙ୍କ ମୁହଁ ହସ ହସ ଦିଶୁଥିଲା । ଆଃ...ଖୁଡି ଭାରି ସୁନ୍ଦରୀ ଦେଖା ଯାଉଥିଲେ । ଦାଦା ଅଫିସ ଯାଇ ସାରିଥିଲେ । ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲକୁ ଯାଇଥିଲେ । ଘରେ ଖୁଡି ଏକୁଟିଆ ।
ଖୁଡି ଭିତରୁ କବାଟ ବଂଦ କରୁ କରୁ କହିଲେ – କ’ଣ...ପୁରା ରାଇଟ୍ ଟାଇମ୍ ।
ମୁଁ ହସିଦେଲି । ଖୁଡି ସିଧା ଯାଇ ବେଡ୍ ଉପରେ ବସିଲେ । ମୁଁ ଯାଇ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସିଲି । କିଛି ସମୟ ଦୁହେଁ ଚୁପଚାପ୍ ବସିବା ପରେ ଖୁଡି ହସି ଦେଇ କହିଲେ –ଏମିତି ବସି ଥିବା ନା କ’ଣ? ମୋର ବହୁତ କାମ ଅଛି ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଚାହିଁଲି । ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ତାଙ୍କ ଓଠକୁ କାମୁଡିଲେ । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ରହି ପାରିଲି ନାହିଁ । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଦୁଇ ହାତରେ କୁଂଢ଼େଇ ଧରିଲି । ତାଙ୍କୁ ବେଡ଼୍ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତାଙ୍କ ଗାଲ ଓ ଓଠରେ ଚୁମା ମାରିଲି । ସେ ବାଧା ନ ଦେଇ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ । ମୁଁ ଅସଂଭାଳ ଉତେଜନାରେ ତାଙ୍କ ଗୋଟାକ ଯାକ ଦେହ ସାରା ସାଉଁଳେଇ ପକେଇଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଓଠକୁ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି । ବ୍ଲାଉଜ ଉପରୁ ଦୁଧକୁ ସାଉଁଳିବାକୁ ସୁବିଧା ହେଉ ନାହିଁ ବୋଲି ବୁଝି ପାରି ଖୁଡି ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲି ଦେଇ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ବାହାରକୁ ବାହାର କରିଦେଲେ । ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ମୋ ଦେହ କ’ଣ ହୋଇଗଲା । ଓଃ...ମସ୍ତ ଗୋରା ଗୋରା ବଡ଼ ବଡ଼ ମାଂସାଳ ଦୁଧ । ଅଳ୍ପ ନରମ ହେଇ ଗଲାଣି । ମୁଁ ଦିଇ ହାତରେ ଆଦର କରି ଚିପିବାରୁ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗିଲା । ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକି ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିବା ବେଳେ ଖୁଡି ଆଃ...ଆଃ...ଉଃ...ଉଃ ହେଇ ମୋତେ ଜୋରରେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ନପାରି ମୋ ଜିନ୍ସ ଖୋଲି ପକେଇଲି । ମୋତେ ଲାଜ ସରମ କିଛି ଲାଗିଲାନି । ଚଡି ଖୋଲି ପକେଇବାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା କଅଁଳା ବାଛୁରୀ ପରି ବାହାରକୁ ଡେଇଁ ପଡିଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । ମୋର ୮” ଲଂବା ମସ୍ତ ମୋଟା ବାଣ୍ଡ । ଖୁଡି ତାଙ୍କ ଆଖି ଦିଇଟାକୁ ଡବ ଡବ କରି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁ ରହିଲେ । ଛେପ ଢ଼ୋକି ହସି ଦେଲେ ।
କହିଲେ – ବାପରେ ବାପ, ମୋ ପୁତୁରା ଟୋକାର ହତିଆରଟା ତ ଭାରି ତାଗଡା ହେଇଚି ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଭୋକିଲା ଆଖିରେ ଅନେଇଲି । ତାଙ୍କର ଶାଢ଼ୀକୁ ଖୋଲିବାକୁ ହାତ ବଢ଼େଇବା ବେଳକୁ ସେ କହିଲେ - ନାଇଁ ଥାଉ । ଇଏ ଦିନ ବେଳାଟା, ମତେ ମାରିବ ନା କ’ଣ...କିଏ ଯଦି କେତେବେଳେ ପଳେଇ ଆସିବ ।
ଖୁଡି ତାଙ୍କ ପିଚାକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦେଲେ । ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ଲାଜ ବୋଲି କିଛି ନଥିଲା । ତାଙ୍କ ଗୋରା ତକ ତକ ମାଂସାଳ ଜଂଘକୁ ଦେଖି ମୁଁ ଅସଂଭାଳ ହୋଇ ପଡିଲି । ଜଂଘ ସଂଧିଟା କୁଂଚି କୁଂଚି ବାଳରେ ଭରପୁର ହୋଇଥିଲା । ତା ଭିତରେ ତାଙ୍କ ବିଆ କୋଉଠି ଲୁଚିକରି ଥିଲା ମୋଟେ ଜମା ଜଣା ପଡୁ ନ ଥିଲା । ମୁଁ ହାତ ନେଇ ସେଇ ଘଂଚ ବାଳରେ ମାରିଲି । କଳା କଳା ରେଶମୀ ବାଳ ହାତକୁ ଖୁବ୍ ମୁଲାୟମ ଲାଗୁଥିଲା । ଆଙ୍ଗୁଠି ମାରି ବାଳକୁ ଆଡେଇଲି । ଓଃ ...ଭିତରଟା ଗୋଲାପ ଫୁଲ ପରି ନରମ ଲାଗୁଥିଲା । ରସରେ ଭିଜିଯାଇ ସଂତ ସଂତିଆ ଲାଗୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ କାନ ପାଖକୁ ମୁହଁ ନେଇ କହିଲି – ଖୁଡି, ତମ ସେଂଟିଟା କୋଉଠି ମୁଁ ତ ଜାଣି ପାରୁନି ।
ଖୁଡି ଫେଁ କିନା ହସି ଦେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ଭିଡି ନେଇ କହିଲେ – ସେ ସେଂଟି କଥା ଛାଡ...ପରେ ଦେଖିବ । ଆଗେ ବିଆ କଥା ବୁଝି ସାର । ଆରେ...ତମ ପାଖରେ କେତେ ବଡ ହତିଆରଟାଏ ରଖିଚ ମ । ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ପାରୁନି । ଆଗ ଆସି ପୁରେଇ ଟିକିଏ ଗେହିଁଲ ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲି । ରାଣ୍ଡି ମାଇକିନିଆ ଭଳି ଖୁଡି ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ଜଂଘ ଦୁଇଟାକୁ ମେଲାକରି ଧରି ଆଂଠୁ ମାଡିବସି ହାମୁଡେଇ ପଡିଲି । ଅସଂଭାଳ ହେଉଥିବା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ବିଆ ଫାଟରେ ଲଗାଇଲି । ବିଆ ଫାଟ ମୁହଁରେ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ଘଷିଲି । ଆଃ...ମୋର ବୀର୍ଯ ବାହାରି ପଡିଥାନ୍ତା କି କଣ? ଟିକିଏ ରହି ଗଲି । ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି । ସିଏ ଭେଳିକି ଖାଇଲା ଭଳି ମୋତେ ଚାହିଁଥାନ୍ତି । ମୁଁ ଗୋଟାଏ ଅଦ୍ଭୁତ ଉନ୍ମାଦନାରେ କଂପୁଥିଲି । ଏଥର ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇଲି । ପିଚାକୁ ମାଡି ଦେବାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡର ଅଧା ପଚ୍ କରି ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା । ଓଃ...ବିଆ ଭିତରଟା ଭାରି ଗରମ ଲାଗୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ପିଠି ତଳେ ହାତ ପୁରେଇ ଜାବୁଡି ଧରି ପିଚାକୁ ଟେକି ଠେସ ମାରିଲି । ବାଣ୍ଡଟା ପୁରା ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା । ଆଃ...ଆହାଃ...ହେଇ ଖୁଡି ହାତ ବଢ଼େଇ ମୋ ଅଂଟାକୁ ଧରି ପକେଇଲେ । ସତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ବି ସେମିତି ଗୋଟାଏ ମସ୍ତ ଆଉ ତାଗଡା ବାଣ୍ଡ ହୋଇଥିଲା । ମୁଁ ଉତେଜନା ସଂଭାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଲ ଓ ଓଠକୁ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି । ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଘଷି ପିଚାକୁ ହଲେଇ ଗେହିଁବା ଆରଂଭ କରିଦେଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ କଚ୍ କଚ୍ ଶବ୍ଦ କରି ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ଖସରୁ ଥିଲା ।
ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତର ସେତେବେଳକୁ ବହୁତ ଲାଳୁଆ ହୋଇଯାଇ ଥିଲା । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁଲି । ତାଙ୍କ ଗୋରା ମୁହଁଟା ପୁରା ଲାଲ ପଡି ଯାଇଥିଲା । ଜୋରରେ ସେ ସଁ ସଁ ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଉଥିଲେ । ଆଉ ବେଶୀ ସମୟ ସମ୍ଭାଳି ରହି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଗେହିଁବାର ଉତେଜନାକୁ ମୁଁ ସଂଭାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଅସହ୍ୟ ଆନନ୍ଦରେ ମୋ ଗାଣ୍ଡିକୁ ହଲେଇବାର ବେଗ ହଠାତ୍ ବଢ଼ିଗଲା । ଗୋଟିଏ କାମୁକ ପୁରୁଷ ପରି ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁ ସାରା ମୁଁ ଚୁମା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲି । ପିଚାକୁ ଜୋରରେ ମାଡି ଧରିଲି । ଆଃ...ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଆନଂଦରେ ମୁଁ ଆତ୍ମହରା ହୋଇଗଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପ୍ରଚୁର ବୀର୍ଯ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ପିଚିକି ଗଲା । ଖୁଡି ଜାଣି ପାରି ମୋତେ ଜୋରରେ ଭିଡି ଧରିଲେ । ଚରମ ତୃପ୍ତିରେ ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କୁ ଚାହିଁଲି ।
ଖୁଡି ହସିଦେଇ କହିଲେ – ଏଥର ଉଠ ।
ମୁଁ କହିଲି – ରାଗିବନି ଖୁଡି । ମୁଁ ମୋଟେ ସଂଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ । ତେଣୁ ଶୀଘ୍ର ବୀର୍ଯ ବାହାରି ଗଲା । ତମକୁ ଭଲ ଲାଗି ନଥିବ । ସେ ହସି ଦେଇ ମୋ ପିଠି ସାଉଁଳେଇ ଦେଇ କହିଲେ – ଉହୁଁ... ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗଚି । ଏଇଟା ବୋଧେ ତମର ପ୍ରଥମ ଥର । ଆଉ କେତେଥର ଗେହିଁବା ପରେ ତମେ ବି ଗେହିଁବାରେ ଓସ୍ତାଦ ହେଇଯିବ । ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଉପରୁ ଉଠିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଲାଳ ସଡ ସଡ ହୋଇ ନରମି ଯାଇ ତଳକୁ ଓହଳି ଥିଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାହିଁ ଖୁଡି ଫେଁ କିନା ହସି ଦେଲେ । ମୁଁ ଧୋଇ ହେବାକୁ ବାଥରୁମ୍କୁ ପଳେଇଲି । ଖୁଡି ଲାଟ୍ରିନ୍ ଭିତରେ ପଶିଲେ । ଆମେ ଦୁହେଁ ବାଥରୁମରୁ ଫେରିବା ପରେ ଖୁଡି ଯାଇ ଟିକେ ଚା କରି ଆଣିଲେ । ବ୍ୟାଂକରୁ ବହୁତ ସମୟ ହେବ ଆସି ଥିବାରୁ ମୁଁ ଟିକିଏ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡୁଥିଲି । ମୋ ବ୍ୟସ୍ତ ହେବା ଦେଖି ଖୁଡି ତେରେଛି ଚାହାଁଣୀ ମାରି କହିଲେ – ଏତେ କ’ଣ ତରତର ହେଉଛ ମଁ । ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲରୁ ଆସିବାକୁ ଆହୁରି ଡେରି ଅଛି । ଚାଲୁନ ଆଉ ଗୋଟାଏ ରାଉଣ୍ଡ ହେଇଯିବା। ମୋ ବିଆ ଭିତରଟା ଭାରି କୁଣ୍ଡେଇ ହଉଚି ।
ମୋର ବି ଆଉ ଥରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା। ବାଣ୍ଡଟା ବି ଶକ୍ତ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇ ସାରିଥିଲା । ହେଲେ ଲାଜରେ ଖୁଡିଙ୍କି ଭରସି କହି ପାରୁ ନ ଥିଲି । କାରଣ ସିଏ ଏତେ ବଡ ମାଇକିନିଆ ଟାଏ, ତା ସାଙ୍ଗକୁ ମୋ ନିଜର ଖୁଡି । ମୁଁ ହସି ଦେଇ ପୁଣି ମୋ ପ୍ୟାଂଟ ଖୋଲିଲି । ଖୁଡିଙ୍କି କହିଲି - ପ୍ଲିଜ ଖୁଡି...ତମେ ଏଥର ମନା କରନି । ତମର ସବୁ ଲୁଗା ପଟା ଖୋଲି ପୁରା ଲଂଗଳା ହୋଇ ପଡ । ପ୍ଲିଜ ଖୁଡି...ପ୍ଲିଜ...ମନାକର ନାହିଁ ।
ଖୁଡି ମନା କରି ପାରିଲେ ନାହିଁ । କାଂଥ ଘଂଟାକୁ ଚାହିଁ କହିଲେ – ହଉ, ତମକୁ ପାରି ହେବନି । ଖୁଡି ଚଟା ପଟ୍ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ, ସାୟା ଓ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ପକେଇଲେ । ମୁଁ ବି ପୁରା ଲଂଗଳା ହୋଇ ଗଲି । ତାଙ୍କୁ ମାଡି ବସି କୁଂଢ଼େଇ ଚୁମା ଦେଲି । ସତରେ ଖୁଡିଙ୍କ ଲଂଗଳା ଦେହଟା ଖୁବ୍ ମସ୍ତ ହୋଇଥିଲା । ପୁରା ଜବର ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ । ତାଙ୍କର ମାଂସାଳ ମସ୍ତ ବଡ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଦିଇ ହାତରେ ଧରି ଖୁବ୍ ସାଉଁନେଇଲି । ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକି ଆଡେଇ ଗାଣ୍ଡି କଣାକୁ ଦେଖିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଟଙ୍ଗ ଟଙ୍ଗ ହେଇ କଂପି ଉଠିଲା । ସେଠାରେ ଆଂଗୁଳି ମାରିଲି । ପିଚାକୁ ଚାପି ପକେଇ ଖୁଡି ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲେ -ଯାଃ...ତମର ସବୁ ଆଡେ ନଜର ।
ମୁଁ ହସି ଦେଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ପାଚିଲା ବେଲ ଭଲି ଦୁଧ ଦିଇଟାକୁ ଧରି ଖୁବ୍ ଖେଳିଲି ।
ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକି କାମୁଡି ଚୁଚୁମିଲା ବେଳେ ସିଏ ଉତେଜନାରେ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରିଲେ । ତାଙ୍କର ଦେହ ଓ ମୁହଁ ସେତେ ବେଳକୁ ନାଲି ପଡି ଗଲାଣି । ମୁଁ ନୂଆ ଖେଳାଳି, ଆଉ ଡେରି କଲିନି । ଖୁଡିଙ୍କି ମାଡି ବସିଲି । ତର ତର ହୋଇ ମୋ ମୂଷଳିଆ ଲଂବା ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇ ଭିତରକୁ ଦାବିଦେଲି ଏବଂ ଗେହିଁବା ଆରଂଭ କରି ଦେଲି । ଆଃ...ଭାରି ସୁଖ ସତରେ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ଦଳି ହୋଇ ପଶିବା ବେଳେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । ଖୁଡି ବି ଏବେ ପୁରା ଗରମରେ ଥିଲେ । ଆନନ୍ଦରେ ଗାଣ୍ଡିକି ଟେକି ପକାଉ ଥିଲେ । ମୋତେ ଥରକୁ ଥର ଭିଡି ଧରୁଥିଲେ । ମୁରୁକି ହସି ଚାପା କଂଠରେ କହିଲେ – ହେଇତି...ମୋଟେ ତରତର ହୁଅନି... ସଂଭାଳି କରି ହାଉଲେ ହାଉଲେ କର...ଭାରି ଆନନ୍ଦ ଲାଗୁଚି...ସତରେ ଭାରି ଆନନ୍ଦ... ତମ ହତିଆରଟା ପୁରା ଖପେଇ କରି ପଶିଚି ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ...ଆଃ...ଆଃ...
ମୁଁ ସେତେବେଳକୁ ସପ୍ତମ ସ୍ୱର୍ଗରେ । ଖୁଡିଙ୍କୁ ଗେହିଁଲା ବେଳେ ମୁଁ ଭାରି ଆତ୍ମ ସଂନ୍ତୋଷ ଅନୁଭବ କରୁ ଥିଲି । ଖୁଡି ମଝିରେ ମଝିରେ ମୋ ପିଚାକୁ ତାଙ୍କ ଦିଇ ହାତରେ ଚିପି ଧରୁଥିଲେ । କାମ ଉତେଜନାରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁଟା ଫଣ ଫଣେଇ ଯାଇଥିଲା । ଅଧ ଘଂଟା ପାଖାପାଖି ଗେହିଁ ସାରିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ଆଉ ସଂଭାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ କାନରେ କହିଲି – ଖୁଡି, ଏଇନା ମୋର ବାହାରିବ । ଖୁଡି ସଁ ସଁ ନିଃଶ୍ୱାସ ଛାଡି କହିଲେ - ଆଉ ଟିକିଏ...ଆଉ ଟିକିଏ ...ଆଃ ...ଆଃ...ଓଃ...ରବି... ଆଃ ... ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆରୁ ଗରମ ବିଆରସ ଖସିଲା ବୋଧେ...ଇସଃ...ବିଆ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଖେଂଚି ହେଇ ରସ ସବୁ ବାହାରକୁ ବାହାରି ଆସୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କର ବିଆରସ ଭାରି ବହଳିଆ । ମୁଁ ସଂଭାଳି ନ ପାରି ଖୁଡିଙ୍କୁ ଭିଡିଧରି ତାଙ୍କ ମୁହଁସାରା ଚୁଂବନ ଛାଇଦେଲି । ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପ୍ରଚୁର ବୀର୍ଯ ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ବାହାରିଗଲା । ଓଃ...ଚରମ ସୁଖ...ଚରମ ଆନନ୍ଦରେ ମୋ ଦେହ ଝଣ ଝଣ ହୋଇଗଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ଓଠ ଫାଙ୍କରେ ସଂତୁଷ୍ଟିର ଧାରେ ହସର ଝଲକ ଝଲସି ଉଠିଲା । ଦୁହେଁ ଦୁହିଁକୁ କିଛି ସମୟ ଜାବୁଡି ଧରିଲୁ । ତାପରେ ଅଲଗା ହୋଇଗଲୁ ।
ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ବ୍ୟାଂକ ପଳେଇ ଗଲି । ଗଡ ଜିତଲା ଭଳି ମୋ ମନଟା ଭାରି ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା ।
ତା ପରଠାରୁ ସବୁ ଦିନେ ସାଢ଼େ ଏଗାରଟା ବେଳେ ବ୍ୟାଂକରୁ ବାହାରି ଆସୁଥିଲି । ଖୁଡି ମୋତେ ଚାହିଁ ରହୁଥିଲେ । ଦୁହେଁ ଗିହାଁଗେହିଁ ଖେଳରେ ମାତି ଯାଉ । ମୋ ଖୁଡି ଭାରି ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆ । ତାଙ୍କ ପାକଳ ବିଆ ଭାରି ଗରମ । ଖୁବ୍ ରସୁଆଳ ।
ମୁଁ ନୂଆ ଭଡ଼ାରଘର ଟିଏ ନେବାପରେ ତାଙ୍କ ଘର ଛାଡିଲା ବେଳକୁ ସେ କାନ୍ଦୁଣୁ ମାନ୍ଦୁଣୁ ହୋଇଗଲେ । ମୋତେ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ମୋଟେ ମନ ହେଉ ନ ଥିଲା ।
ମୁଁ ତାଙ୍କ କାନରେ କହିଲି – ଖୁଡି ଏମିତି କାହିଁକି ପିଲାଙ୍କ ଭଳି ହଉଚ । ମୁଁ ତ ଏବେ ପରି ସପ୍ତାହକୁ ପାଂଚ ଦିନ ଖରାବେଳେ ଆସି ତମକୁ ଦେଖାକରି ତମ ଖବର ବୁଝି ଦେଇ ଯିବି । ମଝିରେ ମଝିରେ ତମେ ମୋ ଘରକୁ ଗଲେ ମୁଁ କ’ଣ ତୁମକୁ ସେମିତି ଛାଡ଼ିବି କି? ଖୁଡି ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁ ଥିଲେ ।
* * *
Mink's SIGNATURE
