Member
LEVEL 1
15 XP
గూడెమంతా కోలాహలంగా ఉంది.
అప్పుడే పొద్దు గూకుతూఉంది.
సంజె చీకట్లు ముసురుకుంటున్నాయి.
గద్దె ప్రదేశమంతా నెగళ్ళు వెలిగించారు. భగభగా మండుతున్న జ్యోతులతో ఆ ప్రదేశమంతా పట్టపగల్లా మారింది.
కొమ్ముబూరలూ, డప్పుల మోతలతో, తీగె వాయిద్యాలతో వాతావరణమంతా నవ్వులతో గోలగోలగా ఉంది.
యువత అంతా తుళ్ళుతూ , అరుచుకుంటూ తిరుగుతూ ఉంటే వయసు మళ్ళిన వాళ్ళు మాత్రం ఓ ప్రక్కగా కూర్చుని పాత విషయాలు మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు.
పూర్ణ చంద్రుడు అప్పుడే ఉదయిస్తున్నాడు.
పొలాల నుండి వెనక్కి వస్తున్న గూడెపు వాసులు , స్నానాలు కానిచ్చి గద్దె దగ్గరకు చేరుకుంటున్నారు.
ఓప్రక్క పసందైన మాంసపు వంటకాలు తయారౌతున్నాయి.
యువతీయువకులు జంటలు జంటలుగా విడిపోయి జీలుగు కల్లు తాగుతూ, డప్పుల కనుగుణంగా నృత్యాలు చేస్తున్నారు.
మధ్యవయస్కులైన స్త్రీలు, అప్పటికే తయారైన వంటకాలను గద్దెమీద సర్దుతూ , తెల్లవార్లూ సాగబోయే ఉత్సవానికి సిద్దం చేస్తున్నారు.
నాకు యుక్తవయస్సు వచ్చాక పాల్గొనబోతున్న తొట్టతొలి గూడెపు వేడుక ఇది.
చిన్న పిల్లల్ని ఈవిధమైన వేడుకలకు దూరంగా ఉంచుతారు.
నా తోడ బుట్టిన అక్క శివంగి అక్కడే ఓ మూలన నిలబడి ఉంది.
తదేకంగా నావంకే కొర కొరా చూస్తూ ఉంది. ఎందువల్లో ఇవ్వాళ ఆమె మొహంలో క్రూరత్వం కనబడుతూఉంది.
అక్క నా కంటే తొమ్మిదేళ్ళు పెద్దది.
ఆమెకు ఒంటరితనం ఇష్టం. ఇటువంటి వేడుకల్లో ఏమగాడూ ఆమెను నాట్యానికి ఆహ్వానించడు.
అందగత్తెగా, సౌమ్యురాలిగా గూడెంలో నాకున్న పేరు ఆమెకు లేదు.
గూడెపు యువకులందరికీ నేనో కలల యువరాణిని. అమ్మాయిలకు ఆరాధ్య దేవతను.
నారూపానికి విరుద్దంగా భీతి గొల్పే రీతిలో ఉండే అక్క రూపమంటే గూడెంలో మగాళ్ళందరికీ భయం.
ఆమె మొహం కండ పట్టి బాగా ముదురుగా ఉంటుంది.
తొడలూ , భుజాలూ మద్ది మానుల్లా ఉంటాయి.
ముక్కోపానికి తోడు, ప్రచండమైన ఆమె ప్రవర్తన కూడా తీవ్రంగా ఉంటుంది.
ఒక్కసారి ఆమెతో పరిచయమైన వారెవ్వరైనా మరలా ఆమె దరిదాపుల్లోకి కూడా రారు.
ఆమె ప్రవర్తనా, దుస్తుల సరళీ, శరీరంలోని మోటుదనం, వేటాడే విధానం మగాళ్ళను మించి ఉంటుంది.
ఏ మగాడికీ ఆమెను చూడగానే ఏవిధమైన వాంఛా కలగదు.
గూడెపు పెద్దగా మా నాన్నకున్న వారసత్వం కొనసాగడానికి వీలుగా, తొలి చూలు మగ సంతానమే కావాలని, అమ్మానాన్నలు గూడెపు దేవతకు ఎన్నో పూజలు చేసి, మొక్కులు తీర్చి, బలులు ఇచ్చారు.
మగ సంతానం కోసం మా వైద్యుడిచ్చిన మూలికల కషాయాలు ఎన్నో తాగారు. వాటి ఫలితమే కావచ్చు అక్క జననం.
ఎన్నో సంవత్సరాల నిరీక్షణ అనంతరం...
మగాడిలా పుట్టబోయి, చివరిక్షణంలో ఆడదానిలా భూమ్మీద పడింది అక్క.
దానికి తోడు, మగసంతానం పై మోజుతో, అక్కను మగాడిలానే పెంచారు. యుద్ద విద్యలూ, వేటా నేర్పారు. దానికి తగ్గట్టుగా అక్క కూడా సహజ నైపుణ్యంతో అన్నీచాలా శ్రద్దగా నేర్చుకుంది.
పేరు కూడా 'శివంగి' అని పెట్టుకున్నారు.
ఒక వేళ నాన్నకు మగ సంతానం కలిగేవరకూ, ఆ సంతానానికి యుక్తవయస్సు వచ్చేవరకూ ఆమెనే తదుపరి పెద్దగా నిర్ణయించారు. నాన్నకు అనారోగ్యం కలిగినా, దూరప్రాంతాలకు వెళ్ళినా, అక్కే గూడెపు పెద్దగా నాన్న బాధ్యతలు నిర్వహిస్తూ ఉంటుంది.
కానీ శివంగి వివాహం మాత్రం ఓ పెద్ద సమస్యగా మారింది. ఆమెను వివాహం చేసుకోడానికి మగాడే దొరకలేదు.
నాన్నకు ఇదో పెద్దసమస్యగా మారిపోయింది.
దానికి తోడు, నేనో ప్రక్క యుక్తవయస్సు కొచ్చేసాను. నా రూపూ, ప్రవర్తనా అక్కకు పూర్తి వ్యతిరేకం. నన్ను వివాహమాడడానికి యువకులు పోటీపడసాగారు.
కానీ ఎలా? అక్కకు పెళ్ళి కాకుండా నా వివాహమెలా?
పైగా, అక్కకు పెళ్ళి కాకపోతే, నన్ను పెళ్ళాడే వాడు తదుపరి గూడెపు పెద్ద పదవి కోసం అక్కతో పోటీ పడ వచ్చు.
తర తరాలుగా మా కుటుంబం కాపాడుకుంటూ వస్తున్న ఈ పదవి బయటి వారి చేతుల్లోకి పోవడం నాన్నకిష్టం లేదు. నాన్న కింకా పిల్లల్ని కనే వయసు మిగిలే ఉంది.
నాన్నకు నలభై ఏళ్ళు. తదుపరి సంతానం మగ బిడ్దేనని గూడెపు దేవత భవిష్య వాణి గా తెలిపింది.
తనకు మగ సంతానం కలిగేవరకూ, అన్ని అర్హతలూ ఉన్న అక్కనే గూడెపు దొరసానిగా నాన్న ప్రకటించేసాడు.
అక్క సత్తా తెలిసిన గూడెపు వాసులందరూ నాన్న నిర్ణయానికి కిక్కురుమనకుండా ఒప్పుకున్నారు.
ఎలాగో తెలియదు గానీ, కొద్దిరోజులుగా శివంగి నిచ్చి వివాహం చెయ్యడానికి తగిన జోడీ లభించిందన్న వదంతులు మొదలయ్యాయి.
ఈ సమాచారం విన్న నాకు ఎంతో ఆనందమయ్యింది.
పనిలో పనిగా నాకూ ఓ జోడీ నిశ్చయమైందన్న వార్త విన్న నాకు గాలిలో తేలిపోయినట్లయ్యింది.
ఇద్దరి వివాహమూ ఒకే సారి జరిగితే బావుండునని నాకనిపించింది.
అసలు శివంగిలో ఆ దుడుకుదనం, పొగరుమోతు దనం లేకపోయుంటే ఆమెకు జతగాడు ఎప్పుడో దొరికి ఉండేవాడు.
పైగా తనను మల్లయుద్దంలో ఓడించేవాడినే మనువాడతానని ఆమె ఎప్పుడో ఒట్టు పెట్టేసుకుంది.
కానీ ఆమెతో మల్లయుద్దానికి ఎవ్వరూ ముందుకు రాలేదు. ఎందుకంటే అక్కచేతిలో ఎలాగూ పరాభవం తప్పదని యువకులందరికీ బాగా తెలుసు. పైగా ఆడదాని చేతిలో ఓడిపోయామన్న అవమానం తోడవుతుంది.
ఏది ఏమైనా , ఈరాక్షసిని మనువాడడానికి ముందుకొచ్చిన ఆ మగాడెవడో గానీ, వాడో బ్రహ్మ రాక్షసుడై తీరాలి.
ఎందుకంటే, గూడెపు మల్లయుద్ద తర్ఫీదు సమయాలలో, అక్క ఒకేసారి నలుగురు యువకులతో తలపడి సునాయాసంగా నెగ్గిన వైనం నాకు బాగా గుర్తుండి పోయింది.
శివంగి దాదాపు ఆరడుగుల దేహం కలిగి, గూడెంలోని అనేకమంది మగాళ్ళకంటే కూడా ఎక్కువ ఎత్తు గా ఉంటుంది.
పాదాలనుండి తల వరకూ కండలుతీరిన దేహంతో మిడిసిపడుతూ ఉంటుంది. కాసె పోసి ఎగగట్టిన చేనేత చీరెతో గంటల తరబడి రోజూ ఆమె పొలం దున్నుతూండడం వల్ల, ఎర్రని ఎండకి కమిలిన ఆమె శరీరం పదునెక్కి కంచురంగు లోకి మారిపోయింది.
అక్క మొహమైతే సుకుమారం గా ఉండక పోవచ్చు కానీ చక్కని అంగ సౌష్టవంతో కూడిన ఆమె రూపు వంపులు తీరి ఉంటుంది.
ఎంతైనా తోడపుట్టిన దానిని కదా? అక్కంటే నాకు జాలితో కూడిన అభిమానం.
నాకైతే శివంగి 'అందగత్తె' అనే అనిపిస్తుంది.
ఓ చెల్లిగానే కాదు, ఈ గూడెం మొత్తం మీద నేనొక్కత్తినే ఆమెకు స్నేహితురాలినని చెప్పగలను.
ఎవరు పలకరించినా సర్రున ఆవేశం తెచ్చుకునే శివంగితో, ఆమెకు కోపం తెప్పించకుండా కనీసం మూణ్ణాలుగు మాటలైనా మాట్లాడగలిగిన ఏకైక వ్యక్తిని నేను మాత్రమే.
అయినా సరే, ఇప్పుడు మాత్రం ఆమె చూపులు చూస్తూఉంటే ఎందుకో భయం కలుగుతూ ఉంది.
అక్క క్రూరపు చూపులను తప్పించుకోవడం కోసం, నేను జంటలు నృత్యాలు చేస్తున్న బరి లోకి వెళ్ళాను.
అక్కడ ఇంకా జోడీలు కట్టకుండా మిగిలి ఉన్న యువకుల కోసం ప్రయత్నించాను.
నా చిన్ననాటి స్నేహితులైన బాలురు, నృత్యంలో నా సహాధ్యాయులైన అబ్బాయిల దగ్గరికి వెళ్ళాను.
కానీ ఎవ్వరూ నాతో నృత్యం చేయడానికి ముందుకు రాలేదు.
నేను ఎవ్వరి దగ్గరికి వెళ్ళినా, నన్ను చూడగానే వాళ్ళ మొహాలు విచ్చుకునేవి. వెనువెంటనే వాళ్ళచూపులు మంత్రం వేసినట్టుగా అక్క వైపు తిరిగేవి.
అంతే.. అక్క వాళ్ళను చూసి గుడ్లురమగానే జడుసుకుని మొహం నానుండి ఎటో తిప్పేసే వారు.
ఇలా నాలుగైదు సార్లు జరగగానే నాకు నిజంగానే నిసృహతో కూడిన కోపం వచ్చింది. అక్క తీరుపై నాన్నకు ఫిర్యాదు చేద్దామనిపించింది.
ఎవరినీ లెక్కచేయని అక్క శివంగి, నాన్నను మాత్రం గూడెపు పెద్దగానే కాక, కన్నతండ్రిగా గౌరవిస్తుంది.
ఇంకాస్త పరిశీలన మీదట , యువకులే కాక ,అక్కడ ఉన్న జనాలు అందరూ కూడా నావైపు చిత్రంగా చూస్తున్నట్లు నాకు మెల్లగా అవగతం కాసాగింది.
నాకు మాత్రమే తెలియని, అందరికీతెలిసిన ఏదో రహస్యం అక్కడ దాగి ఉన్నదనిపించసాగింది.
ఈలోగా నాన్న కోసం వెతుకుతున్న నాదగ్గరికి అమ్మమ్మ వచ్చి, ఓ పాత్ర చేతికిచ్చింది.
అది ఖడ్గమృగం కొమ్మును తొలిచి చేసిన పాత్ర. అందులో కొన్ని మూలికలు,పాలు, యాలకులు, పుట్ట తేనెతో కలిపి తయారు చేసిన కల్లు వంటి తియ్యని పానీయముంది.
"తాగు లచ్చీ. పండగ కదా? నీ ఒంటికి చాలా మంచిది. హుషారొస్తది." అంది.
"ఏమిటమ్మమ్మా ఇది? " కుతూహలంగా అడిగాను.
బదులుగా అమ్మమ్మ " భంగంటరు దీన్ని. తాగి చూడు. తెలుస్తది" అంటూ చిలిపిగా నవ్వింది.
సంశయిస్తూనే తాగాను. చాలా మధురంగా ఉంది. సగం తాగగానే కడుపు నిండిపోయింది.
అయినా అమ్మమ్మ నన్ను బుజ్జగిస్తూ పూర్తిగా తాగించేసింది.
క్షణాల్లో నన్ను ఓవింతైన అనుభూతి కమ్మేసింది. గాల్లో తేలిపోయినట్లనిపించసాగింది.
తెలియని సంతోషం నన్ను ముప్పిరికొంది.
జనాలందరూ వచ్చేసినట్లున్నారు.
అంతవరకూ ఎక్కడున్నాడో తెలియని నాన్న, హటాత్తుగా ప్రత్యక్షమై ఏవేవో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తున్నాడు.
సంగీతం ఆగిపోయింది. దానితో పాటు నృత్యాలూఆగిపోయాయి.
అక్కడున్న జనాలంతా విడిపోయి వలయంగా ఏర్పడ్డారు.
అమ్మ అక్కడున్న పిల్లలందర్నీ ఖాళీచేయించేస్తూ నిద్రపుచ్చమని పెద్దలకు చెపుతూ ఉంది. బహుశా వారికేవో మూలికలను అప్పటికే ఇవ్వడం వల్ల వాళ్ళు ఆసరికే నిద్ర పోయారు.
మధ్యలో పెద్ద నెగడు వెలిగించారు. దానిని మరింత పెద్దది చేస్తూ నిరంతరాయంగా అందులో పుల్లలు వేస్తున్నారు. నాకు మాత్రం సగం మెలకువా, సగం మత్తూ అన్నట్లుంది.
అప్పుడే పొద్దు గూకుతూఉంది.
సంజె చీకట్లు ముసురుకుంటున్నాయి.
గద్దె ప్రదేశమంతా నెగళ్ళు వెలిగించారు. భగభగా మండుతున్న జ్యోతులతో ఆ ప్రదేశమంతా పట్టపగల్లా మారింది.
కొమ్ముబూరలూ, డప్పుల మోతలతో, తీగె వాయిద్యాలతో వాతావరణమంతా నవ్వులతో గోలగోలగా ఉంది.
యువత అంతా తుళ్ళుతూ , అరుచుకుంటూ తిరుగుతూ ఉంటే వయసు మళ్ళిన వాళ్ళు మాత్రం ఓ ప్రక్కగా కూర్చుని పాత విషయాలు మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు.
పూర్ణ చంద్రుడు అప్పుడే ఉదయిస్తున్నాడు.
పొలాల నుండి వెనక్కి వస్తున్న గూడెపు వాసులు , స్నానాలు కానిచ్చి గద్దె దగ్గరకు చేరుకుంటున్నారు.
ఓప్రక్క పసందైన మాంసపు వంటకాలు తయారౌతున్నాయి.
యువతీయువకులు జంటలు జంటలుగా విడిపోయి జీలుగు కల్లు తాగుతూ, డప్పుల కనుగుణంగా నృత్యాలు చేస్తున్నారు.
మధ్యవయస్కులైన స్త్రీలు, అప్పటికే తయారైన వంటకాలను గద్దెమీద సర్దుతూ , తెల్లవార్లూ సాగబోయే ఉత్సవానికి సిద్దం చేస్తున్నారు.
నాకు యుక్తవయస్సు వచ్చాక పాల్గొనబోతున్న తొట్టతొలి గూడెపు వేడుక ఇది.
చిన్న పిల్లల్ని ఈవిధమైన వేడుకలకు దూరంగా ఉంచుతారు.
నా తోడ బుట్టిన అక్క శివంగి అక్కడే ఓ మూలన నిలబడి ఉంది.
తదేకంగా నావంకే కొర కొరా చూస్తూ ఉంది. ఎందువల్లో ఇవ్వాళ ఆమె మొహంలో క్రూరత్వం కనబడుతూఉంది.
అక్క నా కంటే తొమ్మిదేళ్ళు పెద్దది.
ఆమెకు ఒంటరితనం ఇష్టం. ఇటువంటి వేడుకల్లో ఏమగాడూ ఆమెను నాట్యానికి ఆహ్వానించడు.
అందగత్తెగా, సౌమ్యురాలిగా గూడెంలో నాకున్న పేరు ఆమెకు లేదు.
గూడెపు యువకులందరికీ నేనో కలల యువరాణిని. అమ్మాయిలకు ఆరాధ్య దేవతను.
నారూపానికి విరుద్దంగా భీతి గొల్పే రీతిలో ఉండే అక్క రూపమంటే గూడెంలో మగాళ్ళందరికీ భయం.
ఆమె మొహం కండ పట్టి బాగా ముదురుగా ఉంటుంది.
తొడలూ , భుజాలూ మద్ది మానుల్లా ఉంటాయి.
ముక్కోపానికి తోడు, ప్రచండమైన ఆమె ప్రవర్తన కూడా తీవ్రంగా ఉంటుంది.
ఒక్కసారి ఆమెతో పరిచయమైన వారెవ్వరైనా మరలా ఆమె దరిదాపుల్లోకి కూడా రారు.
ఆమె ప్రవర్తనా, దుస్తుల సరళీ, శరీరంలోని మోటుదనం, వేటాడే విధానం మగాళ్ళను మించి ఉంటుంది.
ఏ మగాడికీ ఆమెను చూడగానే ఏవిధమైన వాంఛా కలగదు.
గూడెపు పెద్దగా మా నాన్నకున్న వారసత్వం కొనసాగడానికి వీలుగా, తొలి చూలు మగ సంతానమే కావాలని, అమ్మానాన్నలు గూడెపు దేవతకు ఎన్నో పూజలు చేసి, మొక్కులు తీర్చి, బలులు ఇచ్చారు.
మగ సంతానం కోసం మా వైద్యుడిచ్చిన మూలికల కషాయాలు ఎన్నో తాగారు. వాటి ఫలితమే కావచ్చు అక్క జననం.
ఎన్నో సంవత్సరాల నిరీక్షణ అనంతరం...
మగాడిలా పుట్టబోయి, చివరిక్షణంలో ఆడదానిలా భూమ్మీద పడింది అక్క.
దానికి తోడు, మగసంతానం పై మోజుతో, అక్కను మగాడిలానే పెంచారు. యుద్ద విద్యలూ, వేటా నేర్పారు. దానికి తగ్గట్టుగా అక్క కూడా సహజ నైపుణ్యంతో అన్నీచాలా శ్రద్దగా నేర్చుకుంది.
పేరు కూడా 'శివంగి' అని పెట్టుకున్నారు.
ఒక వేళ నాన్నకు మగ సంతానం కలిగేవరకూ, ఆ సంతానానికి యుక్తవయస్సు వచ్చేవరకూ ఆమెనే తదుపరి పెద్దగా నిర్ణయించారు. నాన్నకు అనారోగ్యం కలిగినా, దూరప్రాంతాలకు వెళ్ళినా, అక్కే గూడెపు పెద్దగా నాన్న బాధ్యతలు నిర్వహిస్తూ ఉంటుంది.
కానీ శివంగి వివాహం మాత్రం ఓ పెద్ద సమస్యగా మారింది. ఆమెను వివాహం చేసుకోడానికి మగాడే దొరకలేదు.
నాన్నకు ఇదో పెద్దసమస్యగా మారిపోయింది.
దానికి తోడు, నేనో ప్రక్క యుక్తవయస్సు కొచ్చేసాను. నా రూపూ, ప్రవర్తనా అక్కకు పూర్తి వ్యతిరేకం. నన్ను వివాహమాడడానికి యువకులు పోటీపడసాగారు.
కానీ ఎలా? అక్కకు పెళ్ళి కాకుండా నా వివాహమెలా?
పైగా, అక్కకు పెళ్ళి కాకపోతే, నన్ను పెళ్ళాడే వాడు తదుపరి గూడెపు పెద్ద పదవి కోసం అక్కతో పోటీ పడ వచ్చు.
తర తరాలుగా మా కుటుంబం కాపాడుకుంటూ వస్తున్న ఈ పదవి బయటి వారి చేతుల్లోకి పోవడం నాన్నకిష్టం లేదు. నాన్న కింకా పిల్లల్ని కనే వయసు మిగిలే ఉంది.
నాన్నకు నలభై ఏళ్ళు. తదుపరి సంతానం మగ బిడ్దేనని గూడెపు దేవత భవిష్య వాణి గా తెలిపింది.
తనకు మగ సంతానం కలిగేవరకూ, అన్ని అర్హతలూ ఉన్న అక్కనే గూడెపు దొరసానిగా నాన్న ప్రకటించేసాడు.
అక్క సత్తా తెలిసిన గూడెపు వాసులందరూ నాన్న నిర్ణయానికి కిక్కురుమనకుండా ఒప్పుకున్నారు.
ఎలాగో తెలియదు గానీ, కొద్దిరోజులుగా శివంగి నిచ్చి వివాహం చెయ్యడానికి తగిన జోడీ లభించిందన్న వదంతులు మొదలయ్యాయి.
ఈ సమాచారం విన్న నాకు ఎంతో ఆనందమయ్యింది.
పనిలో పనిగా నాకూ ఓ జోడీ నిశ్చయమైందన్న వార్త విన్న నాకు గాలిలో తేలిపోయినట్లయ్యింది.
ఇద్దరి వివాహమూ ఒకే సారి జరిగితే బావుండునని నాకనిపించింది.
అసలు శివంగిలో ఆ దుడుకుదనం, పొగరుమోతు దనం లేకపోయుంటే ఆమెకు జతగాడు ఎప్పుడో దొరికి ఉండేవాడు.
పైగా తనను మల్లయుద్దంలో ఓడించేవాడినే మనువాడతానని ఆమె ఎప్పుడో ఒట్టు పెట్టేసుకుంది.
కానీ ఆమెతో మల్లయుద్దానికి ఎవ్వరూ ముందుకు రాలేదు. ఎందుకంటే అక్కచేతిలో ఎలాగూ పరాభవం తప్పదని యువకులందరికీ బాగా తెలుసు. పైగా ఆడదాని చేతిలో ఓడిపోయామన్న అవమానం తోడవుతుంది.
ఏది ఏమైనా , ఈరాక్షసిని మనువాడడానికి ముందుకొచ్చిన ఆ మగాడెవడో గానీ, వాడో బ్రహ్మ రాక్షసుడై తీరాలి.
ఎందుకంటే, గూడెపు మల్లయుద్ద తర్ఫీదు సమయాలలో, అక్క ఒకేసారి నలుగురు యువకులతో తలపడి సునాయాసంగా నెగ్గిన వైనం నాకు బాగా గుర్తుండి పోయింది.
శివంగి దాదాపు ఆరడుగుల దేహం కలిగి, గూడెంలోని అనేకమంది మగాళ్ళకంటే కూడా ఎక్కువ ఎత్తు గా ఉంటుంది.
పాదాలనుండి తల వరకూ కండలుతీరిన దేహంతో మిడిసిపడుతూ ఉంటుంది. కాసె పోసి ఎగగట్టిన చేనేత చీరెతో గంటల తరబడి రోజూ ఆమె పొలం దున్నుతూండడం వల్ల, ఎర్రని ఎండకి కమిలిన ఆమె శరీరం పదునెక్కి కంచురంగు లోకి మారిపోయింది.
అక్క మొహమైతే సుకుమారం గా ఉండక పోవచ్చు కానీ చక్కని అంగ సౌష్టవంతో కూడిన ఆమె రూపు వంపులు తీరి ఉంటుంది.
ఎంతైనా తోడపుట్టిన దానిని కదా? అక్కంటే నాకు జాలితో కూడిన అభిమానం.
నాకైతే శివంగి 'అందగత్తె' అనే అనిపిస్తుంది.
ఓ చెల్లిగానే కాదు, ఈ గూడెం మొత్తం మీద నేనొక్కత్తినే ఆమెకు స్నేహితురాలినని చెప్పగలను.
ఎవరు పలకరించినా సర్రున ఆవేశం తెచ్చుకునే శివంగితో, ఆమెకు కోపం తెప్పించకుండా కనీసం మూణ్ణాలుగు మాటలైనా మాట్లాడగలిగిన ఏకైక వ్యక్తిని నేను మాత్రమే.
అయినా సరే, ఇప్పుడు మాత్రం ఆమె చూపులు చూస్తూఉంటే ఎందుకో భయం కలుగుతూ ఉంది.
అక్క క్రూరపు చూపులను తప్పించుకోవడం కోసం, నేను జంటలు నృత్యాలు చేస్తున్న బరి లోకి వెళ్ళాను.
అక్కడ ఇంకా జోడీలు కట్టకుండా మిగిలి ఉన్న యువకుల కోసం ప్రయత్నించాను.
నా చిన్ననాటి స్నేహితులైన బాలురు, నృత్యంలో నా సహాధ్యాయులైన అబ్బాయిల దగ్గరికి వెళ్ళాను.
కానీ ఎవ్వరూ నాతో నృత్యం చేయడానికి ముందుకు రాలేదు.
నేను ఎవ్వరి దగ్గరికి వెళ్ళినా, నన్ను చూడగానే వాళ్ళ మొహాలు విచ్చుకునేవి. వెనువెంటనే వాళ్ళచూపులు మంత్రం వేసినట్టుగా అక్క వైపు తిరిగేవి.
అంతే.. అక్క వాళ్ళను చూసి గుడ్లురమగానే జడుసుకుని మొహం నానుండి ఎటో తిప్పేసే వారు.
ఇలా నాలుగైదు సార్లు జరగగానే నాకు నిజంగానే నిసృహతో కూడిన కోపం వచ్చింది. అక్క తీరుపై నాన్నకు ఫిర్యాదు చేద్దామనిపించింది.
ఎవరినీ లెక్కచేయని అక్క శివంగి, నాన్నను మాత్రం గూడెపు పెద్దగానే కాక, కన్నతండ్రిగా గౌరవిస్తుంది.
ఇంకాస్త పరిశీలన మీదట , యువకులే కాక ,అక్కడ ఉన్న జనాలు అందరూ కూడా నావైపు చిత్రంగా చూస్తున్నట్లు నాకు మెల్లగా అవగతం కాసాగింది.
నాకు మాత్రమే తెలియని, అందరికీతెలిసిన ఏదో రహస్యం అక్కడ దాగి ఉన్నదనిపించసాగింది.
ఈలోగా నాన్న కోసం వెతుకుతున్న నాదగ్గరికి అమ్మమ్మ వచ్చి, ఓ పాత్ర చేతికిచ్చింది.
అది ఖడ్గమృగం కొమ్మును తొలిచి చేసిన పాత్ర. అందులో కొన్ని మూలికలు,పాలు, యాలకులు, పుట్ట తేనెతో కలిపి తయారు చేసిన కల్లు వంటి తియ్యని పానీయముంది.
"తాగు లచ్చీ. పండగ కదా? నీ ఒంటికి చాలా మంచిది. హుషారొస్తది." అంది.
"ఏమిటమ్మమ్మా ఇది? " కుతూహలంగా అడిగాను.
బదులుగా అమ్మమ్మ " భంగంటరు దీన్ని. తాగి చూడు. తెలుస్తది" అంటూ చిలిపిగా నవ్వింది.
సంశయిస్తూనే తాగాను. చాలా మధురంగా ఉంది. సగం తాగగానే కడుపు నిండిపోయింది.
అయినా అమ్మమ్మ నన్ను బుజ్జగిస్తూ పూర్తిగా తాగించేసింది.
క్షణాల్లో నన్ను ఓవింతైన అనుభూతి కమ్మేసింది. గాల్లో తేలిపోయినట్లనిపించసాగింది.
తెలియని సంతోషం నన్ను ముప్పిరికొంది.
జనాలందరూ వచ్చేసినట్లున్నారు.
అంతవరకూ ఎక్కడున్నాడో తెలియని నాన్న, హటాత్తుగా ప్రత్యక్షమై ఏవేవో ఆఙ్ఞలు జారీ చేస్తున్నాడు.
సంగీతం ఆగిపోయింది. దానితో పాటు నృత్యాలూఆగిపోయాయి.
అక్కడున్న జనాలంతా విడిపోయి వలయంగా ఏర్పడ్డారు.
అమ్మ అక్కడున్న పిల్లలందర్నీ ఖాళీచేయించేస్తూ నిద్రపుచ్చమని పెద్దలకు చెపుతూ ఉంది. బహుశా వారికేవో మూలికలను అప్పటికే ఇవ్వడం వల్ల వాళ్ళు ఆసరికే నిద్ర పోయారు.
మధ్యలో పెద్ద నెగడు వెలిగించారు. దానిని మరింత పెద్దది చేస్తూ నిరంతరాయంగా అందులో పుల్లలు వేస్తున్నారు. నాకు మాత్రం సగం మెలకువా, సగం మత్తూ అన్నట్లుంది.
