வினோத் இப்படி கேட்பான் என நினைக்கவில்லை.
"யோசித்து தான் சொல்லிறியா" என்றேன்.
"ஏன் உனக்கு இஷ்டமில்லையா"
"இஷ்டமா இல்லையா என்கிறதை விட நடைமுறை சாத்தியத்த யோசிச்சியா"
ஓ எங்களை பத்தி சொல்லாமா என்னென்னவோ நாங்க பேசிக்கிறத பத்தி சொல்லிகிட்டு இருக்கேனில்ல. நான் கவி என்கிற கவிதா. வயசு 32. கணவர் தான் கதையின் ஆரம்பித்தில் சொன்ன வினோத். சராசரி தமிழ் ஆண்மகன். மேற்படிப்புக்காக ஜப்பான் நாட்டில் உள்ள கியோத்தோ யூனிவேஸ்ஸிட்டிக்கு வந்த போது ஏற்பட்ட காதல். படிப்பு முடிந்ததுமே கல்யாணம். அருகில் உள்ள ஒசாக்காவில் வேலை கிடைக்க இங்கேயே செட்டிலாகிவிட்டோம். இந்த மாதத்துடன் திருமணமாகி 6 வருடங்கள். 4 வயதில் ஒரு மகன். வினோத்தின் தாயாரும் எங்களுடன் இருப்பதால், அவர் பிள்ளையை பார்த்துக்கொள்ள நாங்கள் இருவரும் வேலைக்கு போய்வர கூடியதாய் இருந்தது.
என்னை பற்றி சொல்வதென்றால் கொஞ்சம் மா நிறமும் சிவப்பும் கலந்த கலர். பெரிய பேரழகி என்று சொல்லமுடியா விட்டாலும் அளவான முக லடசனங்கள் எனக்கு. சற்றே நடிகை அஞ்சலியை நினைவுபடுத்தும் முகசாயல். சராசரி தமிழ் பெண் போல் உடலழகு. எனக்கு modern dress யை விட சேலை அழகாக இருப்பதாக என் கணவர் சொல்வார். என் முக அழகை விட பெரும்பாலும் என் கவர்ச்சி என் தளதள மார்பங்கள் தான். அதுவும் அந்த பிங்க் நிற நிப்பிள்ஸ்ஸுக்கு கணவர் அடிமை. அதே போல் பின்புறமும் சற்று தூக்கல். சுத்திவளைக்காமல் சொல்வதென்றால் 38-28-36. எங்கள் ஊரில் இந்த அளவு பெருமைக்குரிய விஷயம். ஆனால் இங்கு , பெரும் பாலான பெண்கள் மிகவும் சிலிம்மாக இருப்பார்க்கள். அவர்களும் ஒப்பிடுகையில் நான் கொஞ்சம் பூசினாற்போல் குண்டாக இருப்பது போல் உணர்வு. அதுவும் கல்யாணத்தில் போது அங்காடிதெரு அஞ்சலி போல் இருந்த நான், பிள்ளை பிறந்து கொஞ்ச நாட்களிலேயே கலகலப்பு அஞ்சலி போல் குண்டாகிவிட்டேன். அதுவும் இந்த மார்பங்கள் வேறு முன்னுக்கு தள்ளிக் கொண்டிருக்க, இங்குள்ள பெண்களுக்கோ 32C யை தாண்டாது. வினோத் பல முறை ஜிம்முக்கு போய் உடம்பை குறை என்று சொன்னாலும் அது குறைந்தால் தானே. மாமியார் வேறு கொஞ்சம் குண்டா இருந்தா தானே அழகு, இங்க இருக்கிறது போல வத்தலாகவா இருந்தா பார்க்க நல்லாவா இருக்கும் என்பார். ஆனால் வினோத்துக்கு என்னவோ நான் ஜப்பான் நாட்டு பெண்கள் போல் சிலிம்மாக இருக்கவேண்டும் என்று ஆசை. இது கூட வினோத்துக்கு என் மேல் உள்ள மோகத்தை குறைத்திருக்குமோ. இல்லை என்றால் ஏன் இப்படி கேட்டிருப்பான்.
அவன் கேட்டது" ஸ்விங்யிங் போகலாமா"
அவன் கேட்டதிலும் நியாயம் இல்லாமல் இல்லை. திருமணமான புதில் செக்ஸில் இருநத ஆசை, வெறி எதுவுமே இப்போது கொஞ்சம் குறைவு தான். அவனுக்கு மட்டுமல்ல எனக்கும் தான். அதற்காக அடுத்தவர் மேல் இருக்கும் அன்பு குறைவில்லை. நான் விரும்பியதை அவனும் அவன் விரும்பியதை நானும் செய்வதுண்டு. ஆனாலும் செக்ஸ் வாழ்க்கையில் ஒரு வெறுமை. அதுக்கு என்ன செய்யலாம் என் பேசிக் கொண்டிருந்த போது தான் அவன் கேட்டான்.
"ஸ்விங்யிங் போகலாமா"
இதை பற்றி புத்தகங்களில் வாசித்திருக்கிறேன், வெப்சைட்டுகளில் சில நேரங்களில் இங்கு விளம்பரம் வரும். ஏன் தமிழ்நாட்டில் கூட ரகசியமாக நடப்பதாக பத்திரிகையில் படித்ததுண்டு. தடைப்பட்ட இடத்திலேயே நடக்கும் போது, விபச்சாரம் என்பது சாதாரணமான தொழிலாக நடக்கும் இந்த நாட்டில் இதுவும் வெளிப்படையாக நடக்க வாய்ப்புண்டு என நினைத்ததுண்டு. ஆனால் அதை எல்லாம் ஏதோ எங்கோ நடக்கிறது சாதாரணமானவர்களுக்கு சாத்தியமில்லைன்னு நினைத்திருந்தேன். அதனால் தான் வினோத் கேட்டபோது ஒரு சிறு அதிர்ச்சி. அவனுக்கு ஆசை இருக்கிறது என்பது அவன் முகத்திலேயே தெரிகிறது. ஆனால் என்னிடம் கேட்க தயங்கி இருக்கிறான்.
"வினோத் ஆனா இதேல்லாம் சாத்தியமா" என்றேன்.
"ஆமாம் கவி. என்னோட வேலை செய்யிற அமெரிக்கன் ப்ரண்ட்ஸ் சொல்லி கேள்விப்பட்டிருக்கேன். நாங்க வெப்சைட்டில வாசிக்கிறது போல club என்னு தனியிடம் எல்லாம் இல்லை. ஒரு வெப்சைட்டில மெம்பர்சிப்பா சேர்ந்து எங்கள பத்தின விபரத்த குடுத்தா. எங்களை போல இருக்கிற ஜோடி யாராவது எங்களை தொடர்பு கொள்வாங்கலாம். அப்புறம் எங்காவது ரெஸ்டோரன்டில் சாதாரணமா சந்திச்சு பேசி புடிச்சிருந்தா இன்னுமொரு டேட் பிக்ஸ் பண்ணி ஸ்விங்யிங் பண்ணலாமாம், பிடிக்கல்லாட்டி அத்தோட பிரிஞ்சிக்கலாமாம். இங்க தான் நமக்கு எந்த பிரபிளமும் இல்லையே. இங்க இருக்கிறதே அங்கொன்னும் இங்கொன்னுமா ஒன்னு இரண்டு தமிழ் குடும்பம் தான். வெளியே தெரிய வாய்ப்பே இல்லை"
"சரி அந்த வெப்சைட் அட்ரஸ் தெரியுமா"
"ஆ பெயர் தெரியும். search பண்ணி பார்க்கலாம் வா"
லப்டப்பை எடுத்து search பண்ண கண்டுபிடிப்பது பெரிய விடயமாக இல்லை. மெம்பர்ஸிப்புக்கு 100,000 யென் (1200 டொலர்ஸ்) கட்டசொன்னார்கள். இங்கத்தைய வருமானத்துக்கு அது ஒரு பீனட். கிரடிட்காட்டில் பணத்தை கட்டிவிட்டு, ஐந்து நிமிடத்திலேயே மெம்பர்ஸிப் கிடைத்தது. உள்ளே சைட்டுக்குள் போக முன் எங்களை பற்றி பதியவேண்டி சொன்னார்கள். முதல் கட்டத்தில் சாதாரண விபரங்கள் எங்கள் பெயர், எந்த நாடு, கலர், வயது, வேலை விபரங்கள் பற்றி கேட்டிருந்தார்கள். இரண்டாம் கட்டத்தில் உடல் அளவுகள் பற்றி,பெண்ணுக்கு மார்பின் அளவு, பின்புற அளவு, ஆணுக்கு செஸ்ட் அளவு, சுன்னியின் அளவு, மற்றும் இருவருக்குமான செக்ஸ் விருப்பங்கள்,உடல் உறவுக்கு முன் விரும்பி அணியும் உடைகள் என பேர்சனலான கேள்விகள். எல்லாம் நிரப்பி முடிய" உங்களால் இங்குள்ள மற்ற மெம்பர்களை பார்க்க முடியும். ஆனால் தொடர்பு கொள்ளவேண்டிய விபரங்களை பார்க்க நீங்கள் ரத்த பரிசோதனை விபரங்களை ஸ்கேன் செய்து அனுப்பவேண்டும்" என மெஸேஜ் வந்தது. இன்று சனிக்கிழமை, திங்கள் தான் அனுப்பமுடியும் என நினைத்தவாறு, சும்மா சைட்டின் மெம்பர்களை சுற்றி பார்த்தவர்கள். பெரும்பாலனவர்கள் ஜப்பானியர்கள், ஐரோப்பியவர்கள் மற்றும் அமெரிக்கர்கள், இந்தியர்கள் எவரையும் காணவில்லை. ஒரு வேலை இந்த வெப்சைட் ஜப்பானிய மொழியில் இருந்ததால் பலருக்கு வாசிக்க முடியாமல் இருக்கலாம். எங்களுக்கு நீண்ட காலம் இங்கிருப்பதால் மொழி அத்துப்படி. இனி மெடிக்கல் ரிப்போட் அனுப்பியபின் தான் யாராவது எங்களுடன் தொடர்பு கொள்ளலாம். இதுக்கு மேல் அந்த வெப்சைட்டில் செய்ய எதுவும் இல்லை என்பதால் லப்டப்பை அணைத்துவிட்டு கட்டிலில் புரண்டோம். வினோத் வழமையை விட வெறியோடு இணைந்தது போல் ஒர் உணர்வு.
திங்கள் மெடிக்கல் ரிப்போட் எடுத்து ஸ்கேன் பண்ணி அனுப்ப, அடுத்த ஒரு வாரத்துக்கு எந்த தொடர்பும் இல்லை. எங்களுக்கும் நாங்கள் முதலாவதாக தொடர்பு கொள்ள தயக்கம். பத்தாம் நாள் முதல் முதலாக இ-மெயில் மூலமாக அழைப்பு ஒன்று வந்திருந்தது. அமெரிக்க-ஜப்பான் தம்பதியினர். தொடர்பு கொள்ள தங்கள் செல்போன் நம்பரையும் தந்திருந்தார்கள். வினோத் தான் அவர்களுடன் தொடர்பு கொண்டு பேசினான். இரு தம்பதியினரும் ரெஸ்டோரன்ட் ஒன்றில் வரும் சனிக்கிழமை மாலை 6. 00 மணியளவில் சந்திப்பதாக முடிவு செய்தோம்.
சனிக்கிழமை காலையில் இருந்தே இருவரும் கொஞ்சம் பரபரப்பாக இருந்தோம். என்ன உடை அணிவது என்ற தயக்கம். பொதுவாக வேலை செய்யும் இடத்தில் பார்ட்டியின் போது பொதுவாக ஒஃப்ஸ்ஸியல் ட்ரெஸ். வினோத்துடன் போகும் போது இந்திய கல்சர் படி சேலையில் போவதுண்டு. இங்கு சேலை அணிவது சரியாக படவில்லை. கறுப்பு நிற கையில்லா கொஞ்சம் செக்ஸியான பார்ட்டி ஃப்ரொக் அணிந்து கொண்டேன். அது வின்டர் காலம் ஆகையால் வெளியே குளிருக்காக கோட் போட கவர்ச்சியாக தெரியவில்லை. மாமியாரிடம் குழந்தையை விட்டுவிட்டு ஒம்பது மணிக்குள் வந்துவிடுவதாக சொல்லிவிட்டு, 5. 30 மணி போல் புறப்பட்டோம். வழமையாக ஆபிஸ் பார்ட்டிக்கு செலவதால் மாமியார் வித்தியாசமாக எடுக்கவில்லை. அவர்கள் சொன்ன ரெஸ்டோரன்ட் வீட்டில் இருந்து அரை மணி நேர பயணம். காரை பார்க் பண்ணிவிட்டு அவர்களுக்கு கால் பண்ண தாங்கள் ஏற்கனவே வந்து விட்டதாகவும் டேபிள் நம்பர் 18 யை ரிஸேவ் பண்ணி இருப்பதாகவும் அந்த டேபிளுக்கு வருமாரும் கூறினார்கள். ரெஸ்டோரன்ட் என்று சொன்னாலும் ஒரு பெரிய ஹொட்டல் போல் இருந்தது. குறைந்தது நூறு மேசைகள் இருக்க பெரும்பாலும் எல்லாம் நிரம்பியிருந்தன. பக்கத்திலேயே கொஞ்சம் அரை இருட்டான இடத்தில் டி. ஜே ஒலிக்க பல இளம்ஜோடிகள் ஆடிக் கொண்டிருந்தனர். அது கடலை அண்டிய பகுதியாய் இருந்தால், மறுபுறம் இளைப்பாற கடற்கரையில் நடந்து போக வசதியும் இருந்தது. ரெஸ்டோரன்ட் வாசலில் இருந்த உதவியாளரிடம் விசாரிக்க, அவனே எங்களை கூட்டிப்போய் அந்த டேபிளை காட்டினான்.
அவர்கள் அமெரிக்க-ஜப்பான் கலப்பு தம்பதியினர். எங்களை கண்டதுமே புரிந்து கொண்டவன், முன்னால் வந்து" ஐ யம் ஜேம்ஸ்" என்று கை குலுக்கினான். வினோத்தை விட சற்று உயரம். ஆனால் ஜிம்முக்கு போய் எக்ஸ்சஸைஸ் செய்கிறான் போல், ஆங்கில பட அக்*ஷன் ஹீரோ போல் கட்டுமஸ்தாக இருந்தான். பக்கத்தில் இருந்தவளை மிகோ என அறிமுகப்படுத்தினான்.
"யோசித்து தான் சொல்லிறியா" என்றேன்.
"ஏன் உனக்கு இஷ்டமில்லையா"
"இஷ்டமா இல்லையா என்கிறதை விட நடைமுறை சாத்தியத்த யோசிச்சியா"
ஓ எங்களை பத்தி சொல்லாமா என்னென்னவோ நாங்க பேசிக்கிறத பத்தி சொல்லிகிட்டு இருக்கேனில்ல. நான் கவி என்கிற கவிதா. வயசு 32. கணவர் தான் கதையின் ஆரம்பித்தில் சொன்ன வினோத். சராசரி தமிழ் ஆண்மகன். மேற்படிப்புக்காக ஜப்பான் நாட்டில் உள்ள கியோத்தோ யூனிவேஸ்ஸிட்டிக்கு வந்த போது ஏற்பட்ட காதல். படிப்பு முடிந்ததுமே கல்யாணம். அருகில் உள்ள ஒசாக்காவில் வேலை கிடைக்க இங்கேயே செட்டிலாகிவிட்டோம். இந்த மாதத்துடன் திருமணமாகி 6 வருடங்கள். 4 வயதில் ஒரு மகன். வினோத்தின் தாயாரும் எங்களுடன் இருப்பதால், அவர் பிள்ளையை பார்த்துக்கொள்ள நாங்கள் இருவரும் வேலைக்கு போய்வர கூடியதாய் இருந்தது.
என்னை பற்றி சொல்வதென்றால் கொஞ்சம் மா நிறமும் சிவப்பும் கலந்த கலர். பெரிய பேரழகி என்று சொல்லமுடியா விட்டாலும் அளவான முக லடசனங்கள் எனக்கு. சற்றே நடிகை அஞ்சலியை நினைவுபடுத்தும் முகசாயல். சராசரி தமிழ் பெண் போல் உடலழகு. எனக்கு modern dress யை விட சேலை அழகாக இருப்பதாக என் கணவர் சொல்வார். என் முக அழகை விட பெரும்பாலும் என் கவர்ச்சி என் தளதள மார்பங்கள் தான். அதுவும் அந்த பிங்க் நிற நிப்பிள்ஸ்ஸுக்கு கணவர் அடிமை. அதே போல் பின்புறமும் சற்று தூக்கல். சுத்திவளைக்காமல் சொல்வதென்றால் 38-28-36. எங்கள் ஊரில் இந்த அளவு பெருமைக்குரிய விஷயம். ஆனால் இங்கு , பெரும் பாலான பெண்கள் மிகவும் சிலிம்மாக இருப்பார்க்கள். அவர்களும் ஒப்பிடுகையில் நான் கொஞ்சம் பூசினாற்போல் குண்டாக இருப்பது போல் உணர்வு. அதுவும் கல்யாணத்தில் போது அங்காடிதெரு அஞ்சலி போல் இருந்த நான், பிள்ளை பிறந்து கொஞ்ச நாட்களிலேயே கலகலப்பு அஞ்சலி போல் குண்டாகிவிட்டேன். அதுவும் இந்த மார்பங்கள் வேறு முன்னுக்கு தள்ளிக் கொண்டிருக்க, இங்குள்ள பெண்களுக்கோ 32C யை தாண்டாது. வினோத் பல முறை ஜிம்முக்கு போய் உடம்பை குறை என்று சொன்னாலும் அது குறைந்தால் தானே. மாமியார் வேறு கொஞ்சம் குண்டா இருந்தா தானே அழகு, இங்க இருக்கிறது போல வத்தலாகவா இருந்தா பார்க்க நல்லாவா இருக்கும் என்பார். ஆனால் வினோத்துக்கு என்னவோ நான் ஜப்பான் நாட்டு பெண்கள் போல் சிலிம்மாக இருக்கவேண்டும் என்று ஆசை. இது கூட வினோத்துக்கு என் மேல் உள்ள மோகத்தை குறைத்திருக்குமோ. இல்லை என்றால் ஏன் இப்படி கேட்டிருப்பான்.
அவன் கேட்டது" ஸ்விங்யிங் போகலாமா"
அவன் கேட்டதிலும் நியாயம் இல்லாமல் இல்லை. திருமணமான புதில் செக்ஸில் இருநத ஆசை, வெறி எதுவுமே இப்போது கொஞ்சம் குறைவு தான். அவனுக்கு மட்டுமல்ல எனக்கும் தான். அதற்காக அடுத்தவர் மேல் இருக்கும் அன்பு குறைவில்லை. நான் விரும்பியதை அவனும் அவன் விரும்பியதை நானும் செய்வதுண்டு. ஆனாலும் செக்ஸ் வாழ்க்கையில் ஒரு வெறுமை. அதுக்கு என்ன செய்யலாம் என் பேசிக் கொண்டிருந்த போது தான் அவன் கேட்டான்.
"ஸ்விங்யிங் போகலாமா"
இதை பற்றி புத்தகங்களில் வாசித்திருக்கிறேன், வெப்சைட்டுகளில் சில நேரங்களில் இங்கு விளம்பரம் வரும். ஏன் தமிழ்நாட்டில் கூட ரகசியமாக நடப்பதாக பத்திரிகையில் படித்ததுண்டு. தடைப்பட்ட இடத்திலேயே நடக்கும் போது, விபச்சாரம் என்பது சாதாரணமான தொழிலாக நடக்கும் இந்த நாட்டில் இதுவும் வெளிப்படையாக நடக்க வாய்ப்புண்டு என நினைத்ததுண்டு. ஆனால் அதை எல்லாம் ஏதோ எங்கோ நடக்கிறது சாதாரணமானவர்களுக்கு சாத்தியமில்லைன்னு நினைத்திருந்தேன். அதனால் தான் வினோத் கேட்டபோது ஒரு சிறு அதிர்ச்சி. அவனுக்கு ஆசை இருக்கிறது என்பது அவன் முகத்திலேயே தெரிகிறது. ஆனால் என்னிடம் கேட்க தயங்கி இருக்கிறான்.
"வினோத் ஆனா இதேல்லாம் சாத்தியமா" என்றேன்.
"ஆமாம் கவி. என்னோட வேலை செய்யிற அமெரிக்கன் ப்ரண்ட்ஸ் சொல்லி கேள்விப்பட்டிருக்கேன். நாங்க வெப்சைட்டில வாசிக்கிறது போல club என்னு தனியிடம் எல்லாம் இல்லை. ஒரு வெப்சைட்டில மெம்பர்சிப்பா சேர்ந்து எங்கள பத்தின விபரத்த குடுத்தா. எங்களை போல இருக்கிற ஜோடி யாராவது எங்களை தொடர்பு கொள்வாங்கலாம். அப்புறம் எங்காவது ரெஸ்டோரன்டில் சாதாரணமா சந்திச்சு பேசி புடிச்சிருந்தா இன்னுமொரு டேட் பிக்ஸ் பண்ணி ஸ்விங்யிங் பண்ணலாமாம், பிடிக்கல்லாட்டி அத்தோட பிரிஞ்சிக்கலாமாம். இங்க தான் நமக்கு எந்த பிரபிளமும் இல்லையே. இங்க இருக்கிறதே அங்கொன்னும் இங்கொன்னுமா ஒன்னு இரண்டு தமிழ் குடும்பம் தான். வெளியே தெரிய வாய்ப்பே இல்லை"
"சரி அந்த வெப்சைட் அட்ரஸ் தெரியுமா"
"ஆ பெயர் தெரியும். search பண்ணி பார்க்கலாம் வா"
லப்டப்பை எடுத்து search பண்ண கண்டுபிடிப்பது பெரிய விடயமாக இல்லை. மெம்பர்ஸிப்புக்கு 100,000 யென் (1200 டொலர்ஸ்) கட்டசொன்னார்கள். இங்கத்தைய வருமானத்துக்கு அது ஒரு பீனட். கிரடிட்காட்டில் பணத்தை கட்டிவிட்டு, ஐந்து நிமிடத்திலேயே மெம்பர்ஸிப் கிடைத்தது. உள்ளே சைட்டுக்குள் போக முன் எங்களை பற்றி பதியவேண்டி சொன்னார்கள். முதல் கட்டத்தில் சாதாரண விபரங்கள் எங்கள் பெயர், எந்த நாடு, கலர், வயது, வேலை விபரங்கள் பற்றி கேட்டிருந்தார்கள். இரண்டாம் கட்டத்தில் உடல் அளவுகள் பற்றி,பெண்ணுக்கு மார்பின் அளவு, பின்புற அளவு, ஆணுக்கு செஸ்ட் அளவு, சுன்னியின் அளவு, மற்றும் இருவருக்குமான செக்ஸ் விருப்பங்கள்,உடல் உறவுக்கு முன் விரும்பி அணியும் உடைகள் என பேர்சனலான கேள்விகள். எல்லாம் நிரப்பி முடிய" உங்களால் இங்குள்ள மற்ற மெம்பர்களை பார்க்க முடியும். ஆனால் தொடர்பு கொள்ளவேண்டிய விபரங்களை பார்க்க நீங்கள் ரத்த பரிசோதனை விபரங்களை ஸ்கேன் செய்து அனுப்பவேண்டும்" என மெஸேஜ் வந்தது. இன்று சனிக்கிழமை, திங்கள் தான் அனுப்பமுடியும் என நினைத்தவாறு, சும்மா சைட்டின் மெம்பர்களை சுற்றி பார்த்தவர்கள். பெரும்பாலனவர்கள் ஜப்பானியர்கள், ஐரோப்பியவர்கள் மற்றும் அமெரிக்கர்கள், இந்தியர்கள் எவரையும் காணவில்லை. ஒரு வேலை இந்த வெப்சைட் ஜப்பானிய மொழியில் இருந்ததால் பலருக்கு வாசிக்க முடியாமல் இருக்கலாம். எங்களுக்கு நீண்ட காலம் இங்கிருப்பதால் மொழி அத்துப்படி. இனி மெடிக்கல் ரிப்போட் அனுப்பியபின் தான் யாராவது எங்களுடன் தொடர்பு கொள்ளலாம். இதுக்கு மேல் அந்த வெப்சைட்டில் செய்ய எதுவும் இல்லை என்பதால் லப்டப்பை அணைத்துவிட்டு கட்டிலில் புரண்டோம். வினோத் வழமையை விட வெறியோடு இணைந்தது போல் ஒர் உணர்வு.
திங்கள் மெடிக்கல் ரிப்போட் எடுத்து ஸ்கேன் பண்ணி அனுப்ப, அடுத்த ஒரு வாரத்துக்கு எந்த தொடர்பும் இல்லை. எங்களுக்கும் நாங்கள் முதலாவதாக தொடர்பு கொள்ள தயக்கம். பத்தாம் நாள் முதல் முதலாக இ-மெயில் மூலமாக அழைப்பு ஒன்று வந்திருந்தது. அமெரிக்க-ஜப்பான் தம்பதியினர். தொடர்பு கொள்ள தங்கள் செல்போன் நம்பரையும் தந்திருந்தார்கள். வினோத் தான் அவர்களுடன் தொடர்பு கொண்டு பேசினான். இரு தம்பதியினரும் ரெஸ்டோரன்ட் ஒன்றில் வரும் சனிக்கிழமை மாலை 6. 00 மணியளவில் சந்திப்பதாக முடிவு செய்தோம்.
சனிக்கிழமை காலையில் இருந்தே இருவரும் கொஞ்சம் பரபரப்பாக இருந்தோம். என்ன உடை அணிவது என்ற தயக்கம். பொதுவாக வேலை செய்யும் இடத்தில் பார்ட்டியின் போது பொதுவாக ஒஃப்ஸ்ஸியல் ட்ரெஸ். வினோத்துடன் போகும் போது இந்திய கல்சர் படி சேலையில் போவதுண்டு. இங்கு சேலை அணிவது சரியாக படவில்லை. கறுப்பு நிற கையில்லா கொஞ்சம் செக்ஸியான பார்ட்டி ஃப்ரொக் அணிந்து கொண்டேன். அது வின்டர் காலம் ஆகையால் வெளியே குளிருக்காக கோட் போட கவர்ச்சியாக தெரியவில்லை. மாமியாரிடம் குழந்தையை விட்டுவிட்டு ஒம்பது மணிக்குள் வந்துவிடுவதாக சொல்லிவிட்டு, 5. 30 மணி போல் புறப்பட்டோம். வழமையாக ஆபிஸ் பார்ட்டிக்கு செலவதால் மாமியார் வித்தியாசமாக எடுக்கவில்லை. அவர்கள் சொன்ன ரெஸ்டோரன்ட் வீட்டில் இருந்து அரை மணி நேர பயணம். காரை பார்க் பண்ணிவிட்டு அவர்களுக்கு கால் பண்ண தாங்கள் ஏற்கனவே வந்து விட்டதாகவும் டேபிள் நம்பர் 18 யை ரிஸேவ் பண்ணி இருப்பதாகவும் அந்த டேபிளுக்கு வருமாரும் கூறினார்கள். ரெஸ்டோரன்ட் என்று சொன்னாலும் ஒரு பெரிய ஹொட்டல் போல் இருந்தது. குறைந்தது நூறு மேசைகள் இருக்க பெரும்பாலும் எல்லாம் நிரம்பியிருந்தன. பக்கத்திலேயே கொஞ்சம் அரை இருட்டான இடத்தில் டி. ஜே ஒலிக்க பல இளம்ஜோடிகள் ஆடிக் கொண்டிருந்தனர். அது கடலை அண்டிய பகுதியாய் இருந்தால், மறுபுறம் இளைப்பாற கடற்கரையில் நடந்து போக வசதியும் இருந்தது. ரெஸ்டோரன்ட் வாசலில் இருந்த உதவியாளரிடம் விசாரிக்க, அவனே எங்களை கூட்டிப்போய் அந்த டேபிளை காட்டினான்.
அவர்கள் அமெரிக்க-ஜப்பான் கலப்பு தம்பதியினர். எங்களை கண்டதுமே புரிந்து கொண்டவன், முன்னால் வந்து" ஐ யம் ஜேம்ஸ்" என்று கை குலுக்கினான். வினோத்தை விட சற்று உயரம். ஆனால் ஜிம்முக்கு போய் எக்ஸ்சஸைஸ் செய்கிறான் போல், ஆங்கில பட அக்*ஷன் ஹீரோ போல் கட்டுமஸ்தாக இருந்தான். பக்கத்தில் இருந்தவளை மிகோ என அறிமுகப்படுத்தினான்.